Αναρωτιέμαι γιατί ενώ προτείνετε ένα αυστηρό σύστημα βαθμολόγησης και εξετάσεων δεν το εφαρμόζεται στα Πρότυπα.
Τα παιδιά που εισάγονται στα πρότυπα σχολεία θα πρέπει να επαναξιολογούνται κάθε χρονιά.
Εξετάσεις εισαγωγής σε κάθε τάξη.
Το άριστο μαθητικό δυναμικό θα ανανεώνεται διαρκώς, θα ωφεληθούν περισσότεροι μαθητές, τα παιδιά που θα επιστρέφουν στο σχολείο της γειτονιάς τους θα έχουν τη δυνατότητα να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις και την ποιότητα τους εκεί, θα μηδενιστεί η στοχευμένη αναζήτηση του εισιτηρίου εισαγωγής μέσα από πλαστές φροντιστηριακές τεχνικές, θα διδάξετε πως μόνο με συνεχή προσπάθεια οι κόποι ανταμείβονται και επ’ ουδενί με εφησυχασμό.
Εφαρμόστε ένα εργαλείο όπου οι σχολικές μονάδες, μέσω του συστήματος αξιολόγησης, θα δύναται να επιβραβευθούν εφόσον συμμετέχουν στην ανατροφοδότηση μαθητών στο Πρότυπο σχολείο και επί της ουσίας δημιουργώντας το κατάλληλο εκπαιδευτικό πλαίσιο που ανιχνεύει και αναδεικνύει άριστους μαθητές. Έτσι με έναν τρόπο θα καταστήσετε όλα τα σχολεία εν δυνάμει πρότυπα.
Δημιουργήστε ένα σχολείο ανοιχτό, καινοτόμο, ευέλικτο, διαφορετικό.
Ένα σχολείο που επικοινωνεί άμεσα με όλα τα άλλα σχολεία προσφέροντας κίνητρο και στόχο σε κάθε μαθητή.
Φτιάξτε ένα σχολείο για όλους που θα θελήσουν να αναμετρηθούν με το μέγιστο των δυνατοτήτων τους μέσα από μια αδιάκοπη, επίπονη αλλά ωραία αναζήτηση της γνώσης όχι μόνο ευκαιριακά αλλά συνειδητά.
Τολμήστε!
(Η διαδικασία είναι πραγματικά απλή και μη φοβηθείτε να κάνετε τις αλλαγές άμεσα και με αναδρομική ισχύ προς όφελος όλης της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.)
Υστερόγραφο: Διαβάζοντας μερικά από τα σχόλια πραγματικά εκπλήσσομαι και αναρωτιέμαι για όλους εκείνους που έχουν ενστάσεις όσον αφορά την αξιολόγηση εκ’ νέου των μαθητών και μόνο για την εισαγωγή τους στο Λύκειο. Τι έχουν να φοβηθούν από μία δίκαιη αναμέτρηση; Αντίθετα πως είναι δυνατόν η εισαγωγή κάποιων παιδιών και πολλές φορές με ελάχιστη διαφορά από κάποια άλλα, σε μία δεδομένη εξέταση, να δημιουργεί κεκτημένο; Η γνώση εξελίσσεται και ανήκει σε όλους, δεν αποτυπώνεται σε μία περίοδο ενός μαθητή 12 χρονών. Και τι στο καλό, αν μη τι άλλο τα παιδιά που ήδη φοιτούν στα πρότυπα θα είναι ευνοημένα καθώς θα τους παρέχετε το καλύτερο. Αν είναι δυνατόν το δυναμικό των αρίστων να διστάζει, μήπως χάσει τους φίλους του. Γιατί να τους χάσει; Άλλο οι φίλοι, άλλο το σχολείο. Και δεν μπορούν να κάνουν και άλλους , καινούριους φίλους; Τι να πουν δηλαδή τα παιδιά που αλλάζουν σχολικό περιβάλλον λόγω της εργασίας των γονέων τους ή ακόμη και τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους. Μήπως δεν υπάρχουν άριστοι μαθητές ή ακόμη και ιδιαίτερα ταλέντα ανάμεσά τους; Όλες οι προηγμένες χώρες χρησιμοποιούν προς όφελος της κοινωνίας τους κάθε μονάδα. Και γιατί είναι κακό να επιστρέψουν στο σχολείο της γειτονιάς τους; Αποφεύγοντας τις μετακινήσεις θα κερδίσουν ελεύθερο χρόνο να τον αξιοποιήσουν όπως θέλουν, και για επιπλέον διάβασμα για να επιστρέψουν, αν θέλουν, στο Πρότυπο. Πώς περιμένουμε η κοινωνία να σταματήσει να απαξιώνει το εκπαιδευτικό σύστημα όταν οι άριστοι μαθητές της και οι οικογένειές τους, αντιμετωπίζουν με φόβο την επιστροφή τους στο σχολείο της γειτονιάς που ανήκουν;
Αναρωτιέμαι γιατί ενώ προτείνετε ένα αυστηρό σύστημα βαθμολόγησης και εξετάσεων δεν το εφαρμόζεται στα Πρότυπα. Τα παιδιά που εισάγονται στα πρότυπα σχολεία θα πρέπει να επαναξιολογούνται κάθε χρονιά. Εξετάσεις εισαγωγής σε κάθε τάξη. Το άριστο μαθητικό δυναμικό θα ανανεώνεται διαρκώς, θα ωφεληθούν περισσότεροι μαθητές, τα παιδιά που θα επιστρέφουν στο σχολείο της γειτονιάς τους θα έχουν τη δυνατότητα να μεταλαμπαδεύσουν τις γνώσεις και την ποιότητα τους εκεί, θα μηδενιστεί η στοχευμένη αναζήτηση του εισιτηρίου εισαγωγής μέσα από πλαστές φροντιστηριακές τεχνικές, θα διδάξετε πως μόνο με συνεχή προσπάθεια οι κόποι ανταμείβονται και επ’ ουδενί με εφησυχασμό. Εφαρμόστε ένα εργαλείο όπου οι σχολικές μονάδες, μέσω του συστήματος αξιολόγησης, θα δύναται να επιβραβευθούν εφόσον συμμετέχουν στην ανατροφοδότηση μαθητών στο Πρότυπο σχολείο και επί της ουσίας δημιουργώντας το κατάλληλο εκπαιδευτικό πλαίσιο που ανιχνεύει και αναδεικνύει άριστους μαθητές. Έτσι με έναν τρόπο θα καταστήσετε όλα τα σχολεία εν δυνάμει πρότυπα. Δημιουργήστε ένα σχολείο ανοιχτό, καινοτόμο, ευέλικτο, διαφορετικό. Ένα σχολείο που επικοινωνεί άμεσα με όλα τα άλλα σχολεία προσφέροντας κίνητρο και στόχο σε κάθε μαθητή. Φτιάξτε ένα σχολείο για όλους που θα θελήσουν να αναμετρηθούν με το μέγιστο των δυνατοτήτων τους μέσα από μια αδιάκοπη, επίπονη αλλά ωραία αναζήτηση της γνώσης όχι μόνο ευκαιριακά αλλά συνειδητά. Τολμήστε! (Η διαδικασία είναι πραγματικά απλή και μη φοβηθείτε να κάνετε τις αλλαγές άμεσα και με αναδρομική ισχύ προς όφελος όλης της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο.) Υστερόγραφο: Διαβάζοντας μερικά από τα σχόλια πραγματικά εκπλήσσομαι και αναρωτιέμαι για όλους εκείνους που έχουν ενστάσεις όσον αφορά την αξιολόγηση εκ’ νέου των μαθητών και μόνο για την εισαγωγή τους στο Λύκειο. Τι έχουν να φοβηθούν από μία δίκαιη αναμέτρηση; Αντίθετα πως είναι δυνατόν η εισαγωγή κάποιων παιδιών και πολλές φορές με ελάχιστη διαφορά από κάποια άλλα, σε μία δεδομένη εξέταση, να δημιουργεί κεκτημένο; Η γνώση εξελίσσεται και ανήκει σε όλους, δεν αποτυπώνεται σε μία περίοδο ενός μαθητή 12 χρονών. Και τι στο καλό, αν μη τι άλλο τα παιδιά που ήδη φοιτούν στα πρότυπα θα είναι ευνοημένα καθώς θα τους παρέχετε το καλύτερο. Αν είναι δυνατόν το δυναμικό των αρίστων να διστάζει, μήπως χάσει τους φίλους του. Γιατί να τους χάσει; Άλλο οι φίλοι, άλλο το σχολείο. Και δεν μπορούν να κάνουν και άλλους , καινούριους φίλους; Τι να πουν δηλαδή τα παιδιά που αλλάζουν σχολικό περιβάλλον λόγω της εργασίας των γονέων τους ή ακόμη και τα παιδιά προσφύγων και μεταναστών που εγκαταλείπουν την πατρίδα τους. Μήπως δεν υπάρχουν άριστοι μαθητές ή ακόμη και ιδιαίτερα ταλέντα ανάμεσά τους; Όλες οι προηγμένες χώρες χρησιμοποιούν προς όφελος της κοινωνίας τους κάθε μονάδα. Και γιατί είναι κακό να επιστρέψουν στο σχολείο της γειτονιάς τους; Αποφεύγοντας τις μετακινήσεις θα κερδίσουν ελεύθερο χρόνο να τον αξιοποιήσουν όπως θέλουν, και για επιπλέον διάβασμα για να επιστρέψουν, αν θέλουν, στο Πρότυπο. Πώς περιμένουμε η κοινωνία να σταματήσει να απαξιώνει το εκπαιδευτικό σύστημα όταν οι άριστοι μαθητές της και οι οικογένειές τους, αντιμετωπίζουν με φόβο την επιστροφή τους στο σχολείο της γειτονιάς που ανήκουν;