Το αρ. 13 και ο χωρισμός του ΠΣΠΑ σε Πειραματικό Δημοτικό – Πρότυπο Γυμνάσιο, Λύκειο ΑΝΤΙΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΣΚΟΠΟ (εκπαιδευτικό) ΙΔΡΥΣΕΩΣ του ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ Σχολείου ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ. Με βάση το αρ. 1 του Ν.4376/1929 ο σκοπός του ΠΣΠΑ ορίστηκε «Προς θεωρητικήν και πρακτικήν παιδαγωγικήν μόρφωση των μελλόντων καθηγητών και σχολείων μέσης εκπαιδεύσεως, άμα δε και προς θεραπείαν της παιδαγωγικής επιστήμης». Επιπλέον δόθηκε η δυνατότητα «χάρην πειραματισμού» (αρ. 6) να εφαρμοστούν ‘παρεκκλίσεις’ από την διδακτική ύλη και τους καθιερωμένους τρόπους διδακτικής καθώς και η ελευθερία ψυχοπαιδαγωγικής έρευνας και εφαρμογής νέων μεθόδων εκπαίδευσης, πειραματικός χαρακτήρας, ο οποίος διατηρείται μέχρι και σήμερα (βλ ηλεκτρονικά μέσα στη μάθηση, ήδη από τη β΄ Δημοτικού) κλπ. Όσον αφορά λοιπόν τον εκπαιδευτικό σκοπό ιδρύσεως του Σχολείου (που τυγχάνει ταυτόσημος με το χαρακτήρα του μέχρι σήμερα) ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΕΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙΤΑΙ από το εν λόγω νομοθέτημα, ούτε βέβαια από τον κατακερματισμό του Σχολείου και το ‘βάφτισμα’ του μισού ως Πειραματικού και του υπόλοιπου ως Πρότυπου, αφού ούτε ο πρώτος στόχος της ‘πρακτικής παιδαγωγικής μόρφωσης των μελλοντικών καθηγητών’ προάγεται (ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΕΜΠΟΔΙΖΕΤΑΙ) ούτε βέβαια και ο δεύτερος της ‘θεραπείας της παιδαγωγικής επιστήμης’. Ειδικότερα, οι μελλοντικοί δάσκαλοι – καθηγητές είναι απαραίτητο να ‘ασκούν’ πρακτικά την παιδαγωγική και διδακτική, το ‘δείγμα’ όμως (δηλαδή οι μαθητές) ποτέ δεν είναι ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΣ και από αυτό ακριβώς οι μελλοντικοί δάσκαλοι είναι που ωφελούνται. Με την δικαιολογία της ‘αριστείας’ το εν λόγω νομοθέτημα επιδιώκει για το ΠΣΠΑ την δημιουργία σχολικών τάξεων ‘μαθητικής ευγονικής’, τις οποίες οι εκπαιδευόμενοι δάσκαλοι σπάνια έως ποτέ δεν θα αντιμετωπίσουν στην πράξη, αφού, προφανώς μέσα σε κάθε τάξη υπάρχουν και ‘καλοί’ και ‘κακοί’ μαθητές, χωρίς βεβαίως να λαμβάνουμε υπόψιν και τους μαθητές με ειδικές δεξιότητες, τους οποίους, πρακτικά η εν λόγω ‘νομοθετική ρύθμιση’ αποκλείει και εξοβελίζει. Ομολογουμένως οι ‘άριστοι μαθητές’ είναι η ενδόμυχη ευχή κάθε δασκάλου και καθηγητή (αφού έτσι το έργο του θα είναι ευκολότερο), όμως αυτοί – οι άριστοι – δεν έχουν ανάγκη την εφαρμογή καινοτόμων παιδαγωγικών μεθόδων, αφού στις υπάρχουσες αριστεύουν. Ανάγκη λοιπόν εφαρμογής καινοτόμων παιδαγωγικών μεθόδων έχουν οι ‘μη άριστοι’, αυτοί οι οποίοι πρακτικά αποκλείονται εάν το ΠΣΠΑ χωριστεί σε Πειραματικό Δημοτικό – Πρότυπο Γυμνάσιο, Λύκειο. ΠΡΟΤΑΣΗ: πρέπει το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών να παραμείνει Πειραματικό και να εξακολουθήσει να είναι ενιαίο σχολείο, διασυνδεόμενο το Δημοτικό με το Γυμνάσιο - Λύκειο, τροποποιούμενου αντίστοιχα του αρ. 13 του υπό διαβούλευση νομοθετήματος
Το αρ. 13 και ο χωρισμός του ΠΣΠΑ σε Πειραματικό Δημοτικό – Πρότυπο Γυμνάσιο, Λύκειο ΑΝΤΙΒΑΙΝΕΙ ΣΤΟΝ ΣΚΟΠΟ (εκπαιδευτικό) ΙΔΡΥΣΕΩΣ του ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟΥ Σχολείου ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ. Με βάση το αρ. 1 του Ν.4376/1929 ο σκοπός του ΠΣΠΑ ορίστηκε «Προς θεωρητικήν και πρακτικήν παιδαγωγικήν μόρφωση των μελλόντων καθηγητών και σχολείων μέσης εκπαιδεύσεως, άμα δε και προς θεραπείαν της παιδαγωγικής επιστήμης». Επιπλέον δόθηκε η δυνατότητα «χάρην πειραματισμού» (αρ. 6) να εφαρμοστούν ‘παρεκκλίσεις’ από την διδακτική ύλη και τους καθιερωμένους τρόπους διδακτικής καθώς και η ελευθερία ψυχοπαιδαγωγικής έρευνας και εφαρμογής νέων μεθόδων εκπαίδευσης, πειραματικός χαρακτήρας, ο οποίος διατηρείται μέχρι και σήμερα (βλ ηλεκτρονικά μέσα στη μάθηση, ήδη από τη β΄ Δημοτικού) κλπ. Όσον αφορά λοιπόν τον εκπαιδευτικό σκοπό ιδρύσεως του Σχολείου (που τυγχάνει ταυτόσημος με το χαρακτήρα του μέχρι σήμερα) ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΕΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙΤΑΙ από το εν λόγω νομοθέτημα, ούτε βέβαια από τον κατακερματισμό του Σχολείου και το ‘βάφτισμα’ του μισού ως Πειραματικού και του υπόλοιπου ως Πρότυπου, αφού ούτε ο πρώτος στόχος της ‘πρακτικής παιδαγωγικής μόρφωσης των μελλοντικών καθηγητών’ προάγεται (ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΕΜΠΟΔΙΖΕΤΑΙ) ούτε βέβαια και ο δεύτερος της ‘θεραπείας της παιδαγωγικής επιστήμης’. Ειδικότερα, οι μελλοντικοί δάσκαλοι – καθηγητές είναι απαραίτητο να ‘ασκούν’ πρακτικά την παιδαγωγική και διδακτική, το ‘δείγμα’ όμως (δηλαδή οι μαθητές) ποτέ δεν είναι ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΣ και από αυτό ακριβώς οι μελλοντικοί δάσκαλοι είναι που ωφελούνται. Με την δικαιολογία της ‘αριστείας’ το εν λόγω νομοθέτημα επιδιώκει για το ΠΣΠΑ την δημιουργία σχολικών τάξεων ‘μαθητικής ευγονικής’, τις οποίες οι εκπαιδευόμενοι δάσκαλοι σπάνια έως ποτέ δεν θα αντιμετωπίσουν στην πράξη, αφού, προφανώς μέσα σε κάθε τάξη υπάρχουν και ‘καλοί’ και ‘κακοί’ μαθητές, χωρίς βεβαίως να λαμβάνουμε υπόψιν και τους μαθητές με ειδικές δεξιότητες, τους οποίους, πρακτικά η εν λόγω ‘νομοθετική ρύθμιση’ αποκλείει και εξοβελίζει. Ομολογουμένως οι ‘άριστοι μαθητές’ είναι η ενδόμυχη ευχή κάθε δασκάλου και καθηγητή (αφού έτσι το έργο του θα είναι ευκολότερο), όμως αυτοί – οι άριστοι – δεν έχουν ανάγκη την εφαρμογή καινοτόμων παιδαγωγικών μεθόδων, αφού στις υπάρχουσες αριστεύουν. Ανάγκη λοιπόν εφαρμογής καινοτόμων παιδαγωγικών μεθόδων έχουν οι ‘μη άριστοι’, αυτοί οι οποίοι πρακτικά αποκλείονται εάν το ΠΣΠΑ χωριστεί σε Πειραματικό Δημοτικό – Πρότυπο Γυμνάσιο, Λύκειο. ΠΡΟΤΑΣΗ: πρέπει το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών να παραμείνει Πειραματικό και να εξακολουθήσει να είναι ενιαίο σχολείο, διασυνδεόμενο το Δημοτικό με το Γυμνάσιο - Λύκειο, τροποποιούμενου αντίστοιχα του αρ. 13 του υπό διαβούλευση νομοθετήματος