Δυστυχώς δεν γίνεται απολύτως καμία αναφορά και διόρθωση στην παράγραφο 1 του άρθρου 26 του ν. 4415/2016 (Α’ 159) και κυρίως στο απαράδεκτο και τελείως αντισυνταγματικό δεύτερο κριτήριο περί ημερομηνίας γάμου. Λέει το άρθρο 1.
Εκπαιδευτικοί που υπηρετούν συνεχώς για χρονικό διάστημα άνω των επτά (7) ετών με απόσπαση σε εκπαιδευτικές μονάδες του άρθρου 4, και είναι ομογενείς οι ίδιοι ή έχουν σύζυγο ομογενή ή αλλογενή, μόνιμο κάτοικο του εξωτερικού στη χώρα απόσπασής τους, μπορεί να αποσπώνται μόνο με τις τακτικές αποδοχές τους στην Ελλάδα, χωρίς επιμίσθιο, ως τη συνταξιοδότησή τους ύστερα από ετήσια αίτηση παράτασης υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις:
α) έχουν μόνιμη εγκατάσταση και αδιάκοπη εργασιακή σχέση με τη χώρα μόνιμης διαμονής του/της συζύγου για διάστημα μεγαλύτερο από τα επτά (7) τελευταία χρόνια,
β) ο γάμος έχει τελεστεί τουλάχιστον τρία (3) χρόνια πριν από την αίτηση πρώτης παράτασης πέραν της πενταετίας
γ) έχουν πολύ καλή γνώση της γλώσσας της χώρας
υποδοχής.
Οι ανωτέρω εκπαιδευτικοί δεν δικαιούνται κανένα είδος επιμισθίου ή πρόσθετης αποζημίωσης και χάνουν την οργανική τους θέση στην ημεδαπή.
Είναι απολύτως φυσιολογικό μέσα σε μια πορεία 7ετους και πάνω παραμονής στην χώρα κάποιοι εκπαιδευτικοί να έχουν συνάψει γάμο και να έχουν φτιάξει οικογένεια με ομογενείς ή αλλοδαπούς μονίμους κατοίκους της χώρας. Το δεύτερο κριτήριο που μπαίνει, ότι ο γάμος δηλαδή θα πρέπει να έχει προηγηθεί τουλάχιστον τρία χρόνια πριν την αίτηση πρώτης απόσπασης πέραν της πενταετίας, ουσιαστικά αντιλαμβάνεται και ορίζει με απαράδεκτο και αντισυνταγματικό τρόπο την άξια, την σημασία και την ενότητα μιας οικογένειας με βάση το πότε παντρεύτηκε κάποιος/α. Πρακτικά με το συγκεκριμένο κριτήριο σημαίνει ή ότι ο εκπαιδευτικός που παραμένει 7 και πάνω συνεχόμενα χρόνια στην χώρα γεννήθηκε εκεί, διατηρεί την ελληνική υπηκοότητα αλλά σπούδασε και διορίστηκε εκπαιδευτικός στην Ελλάδα και είναι παντρεμένος με άλλον ομογενή ή αλλοδαπό ήδη πριν αποσπαστεί για πρώτη φορά (φωτογραφική για πολίτες κυρίως Γερμανικής υπηκοότητας και ελληνικής καταγωγής ή για μόνιμους κατοίκους Γερμανίας Ελληνικής καταγωγής και υπηκοότητας σαν να λέμε ελληνογλωσση εκπαίδευση είναι μόνο η Γερμανία) ή ότι ο εκπαιδευτικός παντρεύτηκε τον επόμενο χρόνο που έφτασε, δηλαδή στο δεύτερο έτος της 3+2 πενταετούς απόσπασης του. Πρακτικά δηλαδή στο 2 έτος της 7ετούς και πάνω παραμονής του στην χώρα. Αν λοιπόν ο εκπαιδευτικός παραμένει 7 και πάνω συνεχόμενα χρόνια στην χώρα καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες αλλά παντρεύτηκε στο 3ο το 5ο, το 8ο ή το 10ο έτος της παραμονής του, γιατί έχει λιγότερο δικαίωμα να παραμείνει με την οικογένειά του, όταν υπάρχουν πάγιες ανάγκες να καλύψει, δεν επιβαρύνει με επιμίσθιο και ακόμα περισσότερο σε αυτή τη πορεία αποκτήθηκαν και παιδιά;;
Με το συγκεκριμένο άρθρο και το β κριτήριο, η προηγούμενη κυβέρνηση κατάφερε από το 2016 να χωρίσει δεκάδες οικογένειες εκπαιδευτικών ή να υποχρεώσει εκπαιδευτικούς σε μακροχρόνιες άδειες άνευ αποδοχών ή άλλου τύπου προκειμένου να μείνουν με τις οικογένειές τους. Κατάφερε επίσης να απογυμνώσει τα σχολεία και ΤΕΓ του εξωτερικού από την βαση και στήριγμα τους που ήταν οι συγκεκριμένοι εκπαιδευτικοί που ήταν πάντα παρόντες, άνοιγαν τα σχολεία και ξεκινούσαν την χρονιά βρέξει χιονίσει . Η παρούσα κυβέρνηση μάλιστα ως αντιπολίτευση τότε, μέσω του υπεύθυνου τομεάρχη παιδείας κου Κέλλα, καυτηρίαζε και κριτίκαρε αυστηρά αυτές τις απαράδεκτες επιλογές μιλώντας για έλλειψη σεβασμού απέναντι στις οικογένειες των εκπαιδευτικών, στέρηση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης από πεπειραμένους και έμπειρους εκπαιδευτικούς και άσκοπη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού με επιμίσθια που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, διατεινόμενη ότι θα διορθώσει αυτήν την κατάσταση, παρόλα αυτά στο παρόν πολυνομοσχέδιο προκλητικότατα θα λεγα, αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις τότε ως αντιπολίτευση, δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά.
Θεωρώ λοιπόν ότι στις αλλαγές πρέπει να περιληφθει και η παράγραφος 1 και να απαλειφθεί το αντισυνταγματικό κριτήριο β της ημερομηνίας τέλεσης γάμου. Αν το υπουργείο νομίζει ότι διασφαλίζεται περισσότερο, θα μπορούσε επίσης το α κριτήριο (7 και πάνω συνεχόμενα έτη) να γίνει 8 και πάνω Παράλληλα να δοθεί η δυνατότητα με ειδική εγκύκλιο στους εκπαιδευτικούς εκείνους – που μέχρι το 2016- 2017 (που άρχισε να εφαρμόζεται ο 4415 και το αρθρο 26) πληρούσαν τα κριτήρια α και γ ή πληρούσαν το α (7 και πάνω συνεχόμενα χρόνια) και αυτήν την στιγμή και το γ (πολύ καλή γνώση της γλώσσας της χώρας Γ1), και αναγκάστηκαν να πάρουν άνευ αποδοχών ή άλλη είδους άδεια για να παραμείνουν έξω με τις οικογένειες τους ή επέστρεψαν άρον άρον στην Ελλάδα με ή χωρις την οικογένεια – να υποβάλουν αίτηση απόσπασης με προτεραιότητα απέναντι στους αξιολογικούς πίνακες τουλάχιστον για μια ή δυο χρονιές ώστε να διορθωθεί η απαράδεκτη και αντισυνταγματική αδικία που υπέστησαν. Είναι προς όφελος όλων και της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης, και των οικογενειών των εκπαιδευτικών και του οικονομικού και διδακτικού προγραμματισμού του υπουργείου.
Δυστυχώς δεν γίνεται απολύτως καμία αναφορά και διόρθωση στην παράγραφο 1 του άρθρου 26 του ν. 4415/2016 (Α’ 159) και κυρίως στο απαράδεκτο και τελείως αντισυνταγματικό δεύτερο κριτήριο περί ημερομηνίας γάμου. Λέει το άρθρο 1. Εκπαιδευτικοί που υπηρετούν συνεχώς για χρονικό διάστημα άνω των επτά (7) ετών με απόσπαση σε εκπαιδευτικές μονάδες του άρθρου 4, και είναι ομογενείς οι ίδιοι ή έχουν σύζυγο ομογενή ή αλλογενή, μόνιμο κάτοικο του εξωτερικού στη χώρα απόσπασής τους, μπορεί να αποσπώνται μόνο με τις τακτικές αποδοχές τους στην Ελλάδα, χωρίς επιμίσθιο, ως τη συνταξιοδότησή τους ύστερα από ετήσια αίτηση παράτασης υπό τις ακόλουθες προϋποθέσεις: α) έχουν μόνιμη εγκατάσταση και αδιάκοπη εργασιακή σχέση με τη χώρα μόνιμης διαμονής του/της συζύγου για διάστημα μεγαλύτερο από τα επτά (7) τελευταία χρόνια, β) ο γάμος έχει τελεστεί τουλάχιστον τρία (3) χρόνια πριν από την αίτηση πρώτης παράτασης πέραν της πενταετίας γ) έχουν πολύ καλή γνώση της γλώσσας της χώρας υποδοχής. Οι ανωτέρω εκπαιδευτικοί δεν δικαιούνται κανένα είδος επιμισθίου ή πρόσθετης αποζημίωσης και χάνουν την οργανική τους θέση στην ημεδαπή. Είναι απολύτως φυσιολογικό μέσα σε μια πορεία 7ετους και πάνω παραμονής στην χώρα κάποιοι εκπαιδευτικοί να έχουν συνάψει γάμο και να έχουν φτιάξει οικογένεια με ομογενείς ή αλλοδαπούς μονίμους κατοίκους της χώρας. Το δεύτερο κριτήριο που μπαίνει, ότι ο γάμος δηλαδή θα πρέπει να έχει προηγηθεί τουλάχιστον τρία χρόνια πριν την αίτηση πρώτης απόσπασης πέραν της πενταετίας, ουσιαστικά αντιλαμβάνεται και ορίζει με απαράδεκτο και αντισυνταγματικό τρόπο την άξια, την σημασία και την ενότητα μιας οικογένειας με βάση το πότε παντρεύτηκε κάποιος/α. Πρακτικά με το συγκεκριμένο κριτήριο σημαίνει ή ότι ο εκπαιδευτικός που παραμένει 7 και πάνω συνεχόμενα χρόνια στην χώρα γεννήθηκε εκεί, διατηρεί την ελληνική υπηκοότητα αλλά σπούδασε και διορίστηκε εκπαιδευτικός στην Ελλάδα και είναι παντρεμένος με άλλον ομογενή ή αλλοδαπό ήδη πριν αποσπαστεί για πρώτη φορά (φωτογραφική για πολίτες κυρίως Γερμανικής υπηκοότητας και ελληνικής καταγωγής ή για μόνιμους κατοίκους Γερμανίας Ελληνικής καταγωγής και υπηκοότητας σαν να λέμε ελληνογλωσση εκπαίδευση είναι μόνο η Γερμανία) ή ότι ο εκπαιδευτικός παντρεύτηκε τον επόμενο χρόνο που έφτασε, δηλαδή στο δεύτερο έτος της 3+2 πενταετούς απόσπασης του. Πρακτικά δηλαδή στο 2 έτος της 7ετούς και πάνω παραμονής του στην χώρα. Αν λοιπόν ο εκπαιδευτικός παραμένει 7 και πάνω συνεχόμενα χρόνια στην χώρα καλύπτοντας πάγιες και διαρκείς ανάγκες αλλά παντρεύτηκε στο 3ο το 5ο, το 8ο ή το 10ο έτος της παραμονής του, γιατί έχει λιγότερο δικαίωμα να παραμείνει με την οικογένειά του, όταν υπάρχουν πάγιες ανάγκες να καλύψει, δεν επιβαρύνει με επιμίσθιο και ακόμα περισσότερο σε αυτή τη πορεία αποκτήθηκαν και παιδιά;; Με το συγκεκριμένο άρθρο και το β κριτήριο, η προηγούμενη κυβέρνηση κατάφερε από το 2016 να χωρίσει δεκάδες οικογένειες εκπαιδευτικών ή να υποχρεώσει εκπαιδευτικούς σε μακροχρόνιες άδειες άνευ αποδοχών ή άλλου τύπου προκειμένου να μείνουν με τις οικογένειές τους. Κατάφερε επίσης να απογυμνώσει τα σχολεία και ΤΕΓ του εξωτερικού από την βαση και στήριγμα τους που ήταν οι συγκεκριμένοι εκπαιδευτικοί που ήταν πάντα παρόντες, άνοιγαν τα σχολεία και ξεκινούσαν την χρονιά βρέξει χιονίσει . Η παρούσα κυβέρνηση μάλιστα ως αντιπολίτευση τότε, μέσω του υπεύθυνου τομεάρχη παιδείας κου Κέλλα, καυτηρίαζε και κριτίκαρε αυστηρά αυτές τις απαράδεκτες επιλογές μιλώντας για έλλειψη σεβασμού απέναντι στις οικογένειες των εκπαιδευτικών, στέρηση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης από πεπειραμένους και έμπειρους εκπαιδευτικούς και άσκοπη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού με επιμίσθια που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, διατεινόμενη ότι θα διορθώσει αυτήν την κατάσταση, παρόλα αυτά στο παρόν πολυνομοσχέδιο προκλητικότατα θα λεγα, αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις τότε ως αντιπολίτευση, δεν γίνεται καμία απολύτως αναφορά. Θεωρώ λοιπόν ότι στις αλλαγές πρέπει να περιληφθει και η παράγραφος 1 και να απαλειφθεί το αντισυνταγματικό κριτήριο β της ημερομηνίας τέλεσης γάμου. Αν το υπουργείο νομίζει ότι διασφαλίζεται περισσότερο, θα μπορούσε επίσης το α κριτήριο (7 και πάνω συνεχόμενα έτη) να γίνει 8 και πάνω Παράλληλα να δοθεί η δυνατότητα με ειδική εγκύκλιο στους εκπαιδευτικούς εκείνους – που μέχρι το 2016- 2017 (που άρχισε να εφαρμόζεται ο 4415 και το αρθρο 26) πληρούσαν τα κριτήρια α και γ ή πληρούσαν το α (7 και πάνω συνεχόμενα χρόνια) και αυτήν την στιγμή και το γ (πολύ καλή γνώση της γλώσσας της χώρας Γ1), και αναγκάστηκαν να πάρουν άνευ αποδοχών ή άλλη είδους άδεια για να παραμείνουν έξω με τις οικογένειες τους ή επέστρεψαν άρον άρον στην Ελλάδα με ή χωρις την οικογένεια – να υποβάλουν αίτηση απόσπασης με προτεραιότητα απέναντι στους αξιολογικούς πίνακες τουλάχιστον για μια ή δυο χρονιές ώστε να διορθωθεί η απαράδεκτη και αντισυνταγματική αδικία που υπέστησαν. Είναι προς όφελος όλων και της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης, και των οικογενειών των εκπαιδευτικών και του οικονομικού και διδακτικού προγραμματισμού του υπουργείου.