Στον παρόντα νόμο δεν παρέχεται κανένα κίνητρο στους εκπαιδευτικούς των Πειραματικών και Προτύπων Σχολείων. Παρόλο που προβλέπεται μια συνεχής περιοδική αξιολόγησή τους, που ξεκινά από την επιλογή τους ακόμη, δεν τους προσφέρεται καμία αναγνώριση, ούτε καν αυτή της τοποθέτησής τους στο Πειραματικό με οργανική θέση. Αντιθέτως, λόγω της προβληματικής φύσης του καθεστώτος της θητείας, τους στερείται η δυνατότητα προσωπικής εξέλιξης, καθώς ορίζεται με σαφήνεια από τον νόμο ότι οι υπηρετούντες σε αυτά δεν μπορούν να αποσπασθούν (π.χ. σε Πανεπιστήμια) ή να καταλάβουν για σύντομο χρονικό διάστημα θέσεις ευθύνης, γιατί σε τέτοια περίπτωση χάνουν τη θητεία τους στα Πειραματικά, εν αντιθέσει με τους εκπαιδευτικούς των υπολοίπων σχολείων που σε ανάλογη περίπτωση δεν διακινδυνεύουν τη θέση τους στο σχολείο όπου υπηρετούν. Θεωρώ πως κάτι τέτοιο συνιστά μεγάλη αδικία εναντίον τους και παράλληλα λειτουργεί ως αντικίνητρο για την απόφαση άλλων σχολείων να χαρακτηρισθούν ως Πειραματικά, άρα δεν συμβάλλει στην ενίσχυση των Πειραματικών, αλλά στον περιορισμό τους στα υπάρχοντα.
Ως εκ τούτου προτείνω την τοποθέτηση των εκπαιδευτικών στα Πειραματικά ΜΕ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΘΕΣΗ ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ και την παράλληλη διαμορφωτικού τύπου αξιολόγησή τους ανά τετραετία, όπως ορίζει ο παρών νόμος. Παράλληλα θα έπρεπε να θεσπισθεί όριο απουσίας τους από τα Πειραματικά σε αποσπάσεις, θέσεις ευθύνης κτλ., ώστε να μην καταλαμβάνουν μια θέση σε αυτά χωρίς στην πραγματικότητα να τα υπηρετούν.
Ειδικά για τους νυν υπηρετούντες πρέπει με σαφήνεια να οριστεί (και όχι δυνητικά, όπως γίνεται στις Μεταβατικές διατάξεις) ότι θα αξιολογηθούν την επόμενη χρονιά από τα ΕΠΕΣ για την ανανέωση της υπηρεσίας τους σε αυτά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί έχουν ήδη περάσει από μια εισαγωγική αξιολόγηση με τον νόμο 3966, επομένως είναι άδικο να ξαναπεράσουν μια τέτοιου είδους αξιολόγηση.
Στον παρόντα νόμο δεν παρέχεται κανένα κίνητρο στους εκπαιδευτικούς των Πειραματικών και Προτύπων Σχολείων. Παρόλο που προβλέπεται μια συνεχής περιοδική αξιολόγησή τους, που ξεκινά από την επιλογή τους ακόμη, δεν τους προσφέρεται καμία αναγνώριση, ούτε καν αυτή της τοποθέτησής τους στο Πειραματικό με οργανική θέση. Αντιθέτως, λόγω της προβληματικής φύσης του καθεστώτος της θητείας, τους στερείται η δυνατότητα προσωπικής εξέλιξης, καθώς ορίζεται με σαφήνεια από τον νόμο ότι οι υπηρετούντες σε αυτά δεν μπορούν να αποσπασθούν (π.χ. σε Πανεπιστήμια) ή να καταλάβουν για σύντομο χρονικό διάστημα θέσεις ευθύνης, γιατί σε τέτοια περίπτωση χάνουν τη θητεία τους στα Πειραματικά, εν αντιθέσει με τους εκπαιδευτικούς των υπολοίπων σχολείων που σε ανάλογη περίπτωση δεν διακινδυνεύουν τη θέση τους στο σχολείο όπου υπηρετούν. Θεωρώ πως κάτι τέτοιο συνιστά μεγάλη αδικία εναντίον τους και παράλληλα λειτουργεί ως αντικίνητρο για την απόφαση άλλων σχολείων να χαρακτηρισθούν ως Πειραματικά, άρα δεν συμβάλλει στην ενίσχυση των Πειραματικών, αλλά στον περιορισμό τους στα υπάρχοντα. Ως εκ τούτου προτείνω την τοποθέτηση των εκπαιδευτικών στα Πειραματικά ΜΕ ΟΡΓΑΝΙΚΗ ΘΕΣΗ ΚΑΤΟΠΙΝ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ και την παράλληλη διαμορφωτικού τύπου αξιολόγησή τους ανά τετραετία, όπως ορίζει ο παρών νόμος. Παράλληλα θα έπρεπε να θεσπισθεί όριο απουσίας τους από τα Πειραματικά σε αποσπάσεις, θέσεις ευθύνης κτλ., ώστε να μην καταλαμβάνουν μια θέση σε αυτά χωρίς στην πραγματικότητα να τα υπηρετούν. Ειδικά για τους νυν υπηρετούντες πρέπει με σαφήνεια να οριστεί (και όχι δυνητικά, όπως γίνεται στις Μεταβατικές διατάξεις) ότι θα αξιολογηθούν την επόμενη χρονιά από τα ΕΠΕΣ για την ανανέωση της υπηρεσίας τους σε αυτά. Οι εκπαιδευτικοί αυτοί έχουν ήδη περάσει από μια εισαγωγική αξιολόγηση με τον νόμο 3966, επομένως είναι άδικο να ξαναπεράσουν μια τέτοιου είδους αξιολόγηση.