Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Α. Χ.' | 26 Απριλίου 2020, 12:26

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Αξιότιμη κα Υπουργέ, Είμαι μαθήτρια της Β τάξης Προτύπου Γυμνασίου και θέλω εκφράσω την αντίρρησή μου όσων αφορά το άρθρο 18 του καινούριου νομοσχεδίου. Πριν από δύο χρόνια, όταν ήμουν μόλις 12 χρονών, πήρα την απόφαση να δώσω εξετάσεις σε ένα Πρότυπο σχολείο. Παρά την μικρή μου ηλικία, ήξερα από την αρχή ότι για να πετύχω τον στόχο μου δεν θα ήταν εύκολο. Αλλά για να πετύχεις κάτι, πάντα δεν πρέπει να υπάρχουν δυσκολίες; Εγώ λοιπόν, πέρασα την τελευταία χρονιά του Δημοτικού, την τελευταία χρονιά των ανέμελων παιδικών μου χρόνων διαβάζοντας. Στερήθηκα πολλά πράγματα, αυτό είναι σίγουρο, αλλά εγώ παρέμεινα προσηλωμενη στον στόχο μου. Και κάποια στιγμή ήρθε η κρίσιμη ημέρα, η ημέρα των εξετάσεων. Λαοθάλασσα. Κόσμος τριγύρω, γονείς κολλημένοι στα κάγκελα, για να βλέπουν τα παιδιά τους, φωνές, αγκαλιές. Εικόνα που θα μου μείνει χαραγμένη στο μυαλό. Παρά το άγχος μου όμως, μπήκα στο σχολείο και έδωσα τα δυνατά μου. Και τα κατάφερα. Όλος αυτός ο κόπος αποδείχτηκε τελικά οτι δεν ήταν άδικος. Ήμουν πανευτυχής. Γιατί απέδειξα στους γύρω μου ότι είδατε, ήθελα και τα κατάφερα! Και είμαι πραγματικά ευγνώμων για την απόφασή μου τα τελευταία δύο χρόνια. Έχω καινούργιους φίλους που αγαπώ, καθηγητές που εκτιμώ και σέβομαι και ευχαριστώ για αυτή την εμπειρία. Μπορώ να πω λοιπόν πως λατρεύω το σχολείο μου και είμαι περήφανη για αυτό. Ωστόσο, πριν απο μερικές ημέρες έμαθα ότι όλο αυτό μπορεί να αλλάξει. Ότι ίσως να ξαναχρειαστεί να περάσω την ίδια ταλαιπωρία και άγχος, και να χρειαστώ να αλλάξω ξανά σχολικό περιβάλλον. Και θύμωσα. Θύμωσα γιατί όλος μου ο κόπος και ιδρώτας μπορεί να πάει στράφι. Θύμωσα γιατί παρόλο που απέδειξα την αξία μου τότε, πρέπει πάλι να το κάνω και μάλιστα ανεξάρτητα από το γεγονός οτι  η "υπόσχεση" που μου δώθηκε ήταν εξαετής φοίτηση και όχι τριετής. Με αυτό που κάνετε είναι σαν να μας λέτε ότι δεν προσπαθήσαμε αρκετά και να πετάτε την προσπάθειά μας στα σκουπίδια. Και ρωτάω λοιπόν. Πόσες φορές χρειάζεται να αποδειξουμε οτι αξίζουμε; Πόσες φορές πρέπει να δείξουμε την αριστεία μας; Τελειώνοντας, θα ήθελα αυτή η αλλαγή να μην πραγματοποιηθεί και για τους μαθητές που ήδη φοιτούν σε Πρότυπα σχολεία αλλά και για τους επόμενους που θα προτιμήσουν να πάνε σε ένα σχολείο τέτοιου είδους. Πιστεύω είναι τρομερά άδικο και για μένα, αλλά και για όλα τα υπόλοιπα Πρότυπα σχολεία. Για όλους τους  συμμαθητές μου, που θεωρώ ως οικογένεια. Εάν λοιπόν θεωρείτε οτι η αριστεία είναι τόσο σημαντική, μήπως πρέπει να μας βοηθήσετε να μάθουμε και να επιτύχουμε, αντί να μας βάζετε τρικλοποδιά;