Αξιότιμη κυρία Κεραμέως
Ονομάζομαι Πουλάκης Μιχάλης και φοιτώ στο τρίτο τμήμα της Β΄ τάξης του Προτύπου Γυμνασίου Αναβρύτων. Από μικρό παιδί κάθε φορά που πήγαινα στο Άλσος Συγγρού κάθε φορά που έβλεπα το Πρότυπο Γυμνάσιο και το Πρότυπο Λύκειο Αναβρύτων σκεφτόμουν πως κάποτε θα ήθελα να φοιτήσω σε αυτό το σχολείο. Το καλοκαίρι πριν την έκτη δημοτικού πήρα την μεγάλη απόφαση. Θα έδινα εξετάσεις για τα Ανάβρυτα. Ξεκίνησα προετοιμασία, στερήθηκα πολλές χαρές των τελειόφοιτων, και μέσα από το άγχος και την αγωνία κατάφερα να περάσω στο σχολείο των ονείρων μου. Άξιζε τον κόπο. Το σχολείο μου αποτελεί μια οικογένεια για εμένα. Οι φίλοι μου, οι παρέες μου, οι συμμαθητές μου. Νιώθω ότι ανήκω κάπου με άλλους σαν και εμένα. Με χαρά και υπερηφάνεια συμμετέχω σε προγράμματα και ομίλους του σχολείου μου που πλέον αποτελούν κομμάτι μου. Εκπροσωπώ το σχολείο μου σε διάφορες εκδηλώσεις και διαγωνισμούς όπως το WRO, το ΜΔΡ, Αριστοτέλης, ATSMUN κ.α. Το σχολείο μου είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Ήμουν χαρούμενος μέχρι που προσθέσατε στο νομοσχέδιο σας την πρώτη παράγραφο του άρθρου 18. Οι μαθητές θα πρέπει να ξαναδώσουν προαγωγικές εξετάσεις για να εισαχθούν στο αντίστοιχο Πρότυπο Λύκειο. Μπορεί να πιστεύετε ότι με αυτό τον τρόπο δίνεται η ευκαιρία σε όλους να συμμετέχουν στα Πρότυπα Λύκεια αλλά αυτή η ευκαιρία έχει ήδη δοθεί στις προαγωγικές εξετάσεις του γυμνασίου. Επιπροσθέτως με αυτόν τον τρόπο καταστρέφονται φιλίες και συναισθηματικές σχέσεις που δημιουργήθηκαν στο γυμνάσιο. Όλοι φοβούνται ότι κάποιος δεν θα περάσει στο Πρότυπο Λύκειο και δεν θα τον ξαναδούν ποτέ. Περισσότερο όμως φοβούνται να αποκοπούν οι ίδιοι με αυτό τον τρόπο από τις παρέες τους. Ελπίζω να δώσετε την δέουσα σημασία στο σχόλιο αυτό.
Με σεβασμό
Πουλάκης Μιχάλης
Αξιότιμη κυρία Κεραμέως Ονομάζομαι Πουλάκης Μιχάλης και φοιτώ στο τρίτο τμήμα της Β΄ τάξης του Προτύπου Γυμνασίου Αναβρύτων. Από μικρό παιδί κάθε φορά που πήγαινα στο Άλσος Συγγρού κάθε φορά που έβλεπα το Πρότυπο Γυμνάσιο και το Πρότυπο Λύκειο Αναβρύτων σκεφτόμουν πως κάποτε θα ήθελα να φοιτήσω σε αυτό το σχολείο. Το καλοκαίρι πριν την έκτη δημοτικού πήρα την μεγάλη απόφαση. Θα έδινα εξετάσεις για τα Ανάβρυτα. Ξεκίνησα προετοιμασία, στερήθηκα πολλές χαρές των τελειόφοιτων, και μέσα από το άγχος και την αγωνία κατάφερα να περάσω στο σχολείο των ονείρων μου. Άξιζε τον κόπο. Το σχολείο μου αποτελεί μια οικογένεια για εμένα. Οι φίλοι μου, οι παρέες μου, οι συμμαθητές μου. Νιώθω ότι ανήκω κάπου με άλλους σαν και εμένα. Με χαρά και υπερηφάνεια συμμετέχω σε προγράμματα και ομίλους του σχολείου μου που πλέον αποτελούν κομμάτι μου. Εκπροσωπώ το σχολείο μου σε διάφορες εκδηλώσεις και διαγωνισμούς όπως το WRO, το ΜΔΡ, Αριστοτέλης, ATSMUN κ.α. Το σχολείο μου είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Ήμουν χαρούμενος μέχρι που προσθέσατε στο νομοσχέδιο σας την πρώτη παράγραφο του άρθρου 18. Οι μαθητές θα πρέπει να ξαναδώσουν προαγωγικές εξετάσεις για να εισαχθούν στο αντίστοιχο Πρότυπο Λύκειο. Μπορεί να πιστεύετε ότι με αυτό τον τρόπο δίνεται η ευκαιρία σε όλους να συμμετέχουν στα Πρότυπα Λύκεια αλλά αυτή η ευκαιρία έχει ήδη δοθεί στις προαγωγικές εξετάσεις του γυμνασίου. Επιπροσθέτως με αυτόν τον τρόπο καταστρέφονται φιλίες και συναισθηματικές σχέσεις που δημιουργήθηκαν στο γυμνάσιο. Όλοι φοβούνται ότι κάποιος δεν θα περάσει στο Πρότυπο Λύκειο και δεν θα τον ξαναδούν ποτέ. Περισσότερο όμως φοβούνται να αποκοπούν οι ίδιοι με αυτό τον τρόπο από τις παρέες τους. Ελπίζω να δώσετε την δέουσα σημασία στο σχόλιο αυτό. Με σεβασμό Πουλάκης Μιχάλης