Σε συνθήκες όπως οι τωρινές, τίθεται συνολικό ζήτημα αν το Ελληνικό Κράτος έχει στη στοχοθεσία του τη διατήρηση των εκπαιδευτικών μονάδων του εξωτερικού. Ας το δει, λοιπόν, φιλοσοφικά: αξίζει να διατηρήσει αυτές τις μονάδες και να προωθήσει τη γλώσσα και την κουλτούρα του στο εξωτερικό; Aν όχι, εντάξει. Αν ναι, πρέπει να το υποστηρίξει συνολικά και να ακούσει τους ανθρώπους που εργάζονται ή εργάστηκαν εκεί. Μεταφέρουν εμπειρία πολύτιμη!
Με 1300 ευρώ στην καλή περίπτωση, δεν μπορεί να μείνει κανείς σε χώρες της Ευρώπης. Αυτό είναι γνωστό σε όλες και όλους μας. Άρα η λογική του Υπουργείου είναι: Aς φύγει όποιος συμπλήρωσε 4 χρόνια, θα έρθει άλλος. Ε, δεν θα έρθει! Ποιος ή ποια, σε συνθήκες διαφαινόμενης οικονομικής κρίσης θα δανειστεί πιθανόν από ελληνική τράπεζα για να προπληρώσει 3 ενοίκια χωρίς να έχει πάρει το επιμίσθιό του (ας μην ξεχνάμε ότι το επιμίσθιο αρχίζει να κατατίθεται 3 μήνες μετά την έναρξη της απόσπασής του-κάτι που η Υπουργός είχε υποσχεθεί ότι θα ρυθμίσει άμεσα); Ποιος θα αφήσει πίσω παιδιά, γονείς και θα πάει -πολλές φορές μόνος ή μόνη - σε χώρες τώρα πια υψηλού κινδύνου για να δουλέψει σε σχολεία πολλές φορές υποβαθμισμένα κτιριακά, οργανωτικά κλπ; Eλάχιστοι και ελάχιστες είναι η απάντηση.
Επομένως, δώστε το επιμίσθιο και στο 5ο ή και στο 6ο έτος και αφήστε όσες και όσους είναι ήδη εκεί και έχουν βρει σπίτια, έχουν οργανώσει τη ζωή τους και έχουν κάνει την επιλογή αυτή εδώ και 4 χρόνια με τις δικές τους θυσίες οικονομικές και συναισθηματικές, για τους δικούς τους λόγους, να συνεχίσουν τη θητεία τους. Στηρίξτε τους με το επιμίσθιο που δεν είναι ήδη μεγάλο, ώστε να ξεκινήσει η νέα χρονιά ήρεμα. Το Ελληνικό κράτος έτσι θα δείξει την επιμονή του ως προς την αξία της προώθησης της γλώσσας και της κουλτούρας του με αξιοπρέπεια και οι εκπαιδευτικοί θα αισθανθούν ότι εκτιμάται η προσπάθειά τους.
Σε συνθήκες όπως οι τωρινές, τίθεται συνολικό ζήτημα αν το Ελληνικό Κράτος έχει στη στοχοθεσία του τη διατήρηση των εκπαιδευτικών μονάδων του εξωτερικού. Ας το δει, λοιπόν, φιλοσοφικά: αξίζει να διατηρήσει αυτές τις μονάδες και να προωθήσει τη γλώσσα και την κουλτούρα του στο εξωτερικό; Aν όχι, εντάξει. Αν ναι, πρέπει να το υποστηρίξει συνολικά και να ακούσει τους ανθρώπους που εργάζονται ή εργάστηκαν εκεί. Μεταφέρουν εμπειρία πολύτιμη! Με 1300 ευρώ στην καλή περίπτωση, δεν μπορεί να μείνει κανείς σε χώρες της Ευρώπης. Αυτό είναι γνωστό σε όλες και όλους μας. Άρα η λογική του Υπουργείου είναι: Aς φύγει όποιος συμπλήρωσε 4 χρόνια, θα έρθει άλλος. Ε, δεν θα έρθει! Ποιος ή ποια, σε συνθήκες διαφαινόμενης οικονομικής κρίσης θα δανειστεί πιθανόν από ελληνική τράπεζα για να προπληρώσει 3 ενοίκια χωρίς να έχει πάρει το επιμίσθιό του (ας μην ξεχνάμε ότι το επιμίσθιο αρχίζει να κατατίθεται 3 μήνες μετά την έναρξη της απόσπασής του-κάτι που η Υπουργός είχε υποσχεθεί ότι θα ρυθμίσει άμεσα); Ποιος θα αφήσει πίσω παιδιά, γονείς και θα πάει -πολλές φορές μόνος ή μόνη - σε χώρες τώρα πια υψηλού κινδύνου για να δουλέψει σε σχολεία πολλές φορές υποβαθμισμένα κτιριακά, οργανωτικά κλπ; Eλάχιστοι και ελάχιστες είναι η απάντηση. Επομένως, δώστε το επιμίσθιο και στο 5ο ή και στο 6ο έτος και αφήστε όσες και όσους είναι ήδη εκεί και έχουν βρει σπίτια, έχουν οργανώσει τη ζωή τους και έχουν κάνει την επιλογή αυτή εδώ και 4 χρόνια με τις δικές τους θυσίες οικονομικές και συναισθηματικές, για τους δικούς τους λόγους, να συνεχίσουν τη θητεία τους. Στηρίξτε τους με το επιμίσθιο που δεν είναι ήδη μεγάλο, ώστε να ξεκινήσει η νέα χρονιά ήρεμα. Το Ελληνικό κράτος έτσι θα δείξει την επιμονή του ως προς την αξία της προώθησης της γλώσσας και της κουλτούρας του με αξιοπρέπεια και οι εκπαιδευτικοί θα αισθανθούν ότι εκτιμάται η προσπάθειά τους.