Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΑΝΤΩΝΙΟΣ-ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ' | 26 Απριλίου 2020, 19:07

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Γινόμαστε όλοι παρατηρητές ότι κεκτημένα δικαιώματα μιας ευαίσθητης κοινωνικής ομάδας, αυτής των πολυτέκνων τίθενται υπό έντονη αμφισβήτηση τον τελευταίο καιρό. Παράλληλα το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας πλέον έχει γιγαντωθεί. Τα έτη 2013 2014 2015 2016 2017 οι θάνατοι ξεπερνάνε τις γεννήσεις κατά 17660 21592 29365 25894 35948 αντίστοιχα! (παραπομπή: "Η Ελλάς με Αριθμούς" από την Ελληνική Στατιστική Αρχή, έκδοση Οκτώβριος - Δεκέμβριος 2018) Έχουμε δηλαδή αύξουσα υπεροχή των θανάτων! Κι ακόμη χειρότερα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Eurostat, το 2080, με 7,2 εκατ. ανθρώπους, η Ελλάδα θα αποτελεί το μικρότερο (σσ. και επισφαλέστερο) τμήμα της ΕΕ. Ωστόσο μπροστά σε αυτό το δημογραφικό πρόβλημα, παρόλο που θα περίμενε κανείς η πολιτεία να δίνει περισσότερα δικαιώματα ίσα στις πολυμελείς οικογένειες δίνοντας τους έτσι κίνητρα για την ανάπτυξή τους, παρατηρούμε ότι νομοθετούνται διατάξεις οι οποίες αφενός δεν έχουν καμία νομική βάση, αφετέρου δεν έχουν κοινωνικό χαρακτήρα. Σύμφωνα παρ.2 του άρθρου 21 του Συντάγματος, η πολιτεία παρέχει ΕΙΔΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ στις οικογένειες αυτές(σσ πολύτεκνες), αφού αναφέρει ρητά: «Πολύτεκνες οικογένειες έχουν δικαίωμα της ειδικής φροντίδας του κράτους» Περαιτέρω το Σ.τ.Ε. και τα Διοικητικά Δικαστήρια της χώρας με σειρά αποφάσεών τους έχουν αποφανθεί πως: «Η εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος των πολυτέκνων, αποτελεί εξυπηρέτηση του γενικότερου δημοσίου συμφέροντος, προ του οποίου και αυτή η αρχή της ισότητας των Ελλήνων απέναντι στο νόμο υποχωρεί, λόγω του δημογραφικού προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα μας». ( Διοικητικό Εφετείο Αθηνών : 2762/1998, 2764/1998, 2767/1998, 2160/1989, 2161/1989 κ.α.). (Σ.τ.Ε.: 2216/1975, 4062/1990, 4069/1990, 4070/1990, 2773/1991, 2781/1991, κ.ά.). Ερμηνεύουν δε τις διατάξεις του Ν. 1910/1944 σε σχετικές αποφάσεις τους οι οποίες αναφέρουν:«Οι διατάξεις του Ν. 1910/1944, θεσπισθείσες για την προστασία των πολυτέκνων οικογενειών, υπερισχύουν των γενικών διατάξεων και η παρεχομένη όλως ειδική προστασία στους πολυτέκνους δεν συνδέεται πλέον μόνον προς ικανοποίηση ατομικού συμφέροντος, αλλά κυρίως στην εξυπηρέτηση γενικοτέρου δημοσίου συμφέροντος, ενόψει και της διατάξεως της παρ. 2 του άρθρου 21 του Συντάγματος με βάση την οποία οι πολύτεκνες οικογένειες δικαιούνται της ειδικής φροντίδας από το κράτος (Διοικητικό Εφετείο Αθηνών: 482/1984, 1059/1986, 382/1988, 480/1996 κ.ά.) Για πρώτη φορά παρατηρούμε ότι γίνονται κινήσεις μοριοδότησης των μετεγγραφών των φοιτητών με περισσότερο βάρος να δίνεται στα οικονομικά παρά στα κοινωνικά κριτήρια. Καταργείται ή παραμερίζεται η έννοια του κοινωνικού κράτους δικαίου και της αλληλεγγύης. Ζητάμε την τροποποίηση της περίπτωσης (ββ) της υποπαραγράφου β΄ της παρ. 3 του άρθρου 69 του υπο διαβούλευση νομοσχεδίου η οποία οφείλει να μοριοδοτήσει τουλάχιστον κατά 6 μονάδες τα τέκνα πολυτέκνων ασχέτως με την ηλικιακή κατάσταση των αδελφών του. Σύμφωνα με τον νόμο 860/1979(ΦΕΚ 2 Α) «1. Πολύτεκνοι υπό την έννοια του παρόντος νόμου είναι οι γονείς οι έχοντες τη γονική μέριμνα και επιμέλεια #ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΕΚΝΩΝ#» Δεν αναφέρει ΤΙΠΟΤΑ σε σχέση με ΗΛΙΚΙΑΚΟ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ. Ο καθορισμός σχεδίων νόμου πρέπει να έχει σαφές νομικό έρεισμα και να λαμβάνει υπόψιν βασικές τροπολογίες, νόμους και διατάξεις που διευκολύνουν την πολύτεκνη οικογένεια. Εάν δεν δοθεί ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ πριμοδότηση στις μετεγγραφές των πολυτέκνων ο νόμος θα είναι πλήρως ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ! Αξιότιμοι κύριοι, οφείλετε να πριμοδοτήσετε τους πολύτεκνους, αποτελούν την βάση πάνω στην οποία θα αναπτυχθεί η κοινωνία μας. Πως είναι δυνατόν μια πολύτεκνη οικογένεια να αναλάβει το οικονομικό βάρος της μετεγκατάστασης ενός από τα μέλη της σε μια άλλη πόλη; Είναι αδιανόητο να υπάρχει μέριμνα για τους πολύτεκνους υπαλλήλους στο Δημόσιο και όχι για τους φοιτητές!!!(άρθρο 10 του ισχύοντος ν. 1910/1944 και του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα 3528/2007 που αναφέρουν: «… πολύτεκνοι ή τέκνα αυτών δημόσιοι υπάλληλοι τοποθετούνται στον τόπο των συμφερόντων τους».) Σας ευχαριστώ για την προσοχή σας.