Δίνεται για άλλη μια φορά η εντύπωση ότι το υπουργείο δείχνει να αγνοεί πλήρως ή να μην θέλει να καταλάβει την εκπαιδευτική πραγματικότητα στο εξωτερικό ή μάλλον την ταυτίζει παντού με τις συνθήκες που υπάρχουν στην Γερμανία ίσως και στις ΗΠΑ. Λές και μόνο η Γερμανία και οι ΗΠΑ είναι η ελληνόγλωσση εκπαίδευση.
Δεν είναι δυνατόν και δεν πρέπει η ελληνόγλωσση εκπαίδευση του εξωτερικού να λογίζεται με τα ίδια ακριβώς κριτήρια σε όλες τις ηπείρους γιατί ακριβώς υπάρχουν πολύ διαφορετικές και ιδιαίτερες συνθήκες από Ήπειρο σε Ήπειρο και από χώρα σε χώρα.
Για το υπουργείο το Ν. Ημισφαίριο με τις ιδιαιτερότητές του είναι κυριολεκτικά σαν να μην υπάρχει. Όλα είναι καθορισμένα με βάση τον Βορρά. Εξετάσεις Ελληνομάθειας στο Βορρά τον Μάιο, τον Μάιο και στο Νότιο που η σχολική χρονιά αρχίζει τον Μάρτιο και τελειώνει τον Δεκέμβρη όταν θα πρεπε να γίνονται τον Νοέμβρη!!! Η απόσπαση στο Βορρά λήγει τον Ιούνη και ο αποσπασμένος έχει όλο το ελληνικό καλοκαίρι να τα μαζέψει και να γυρίσει. Στο Νοτιο όμως, το σχολικό έτος λήγει τον Δεκέμβριο και το υπουργείο απαιτεί μέσα σε 15 μέρες με την λήξη των μαθημάτων οι εκπαιδευτικοί να χουν γυρίσει από Αυστραλία ή Αργεντινή με οικογένεια και να παρουσιαστούν στο σχολείο τους !!!!!
Δεκάδες οι περιπτώσεις συναδέρφων που λογω της σκανδαλώδους γραφειοκρατικής αργοπορίας τους υποχρέωναν ενώ είχαν κάνει αίτηση για παράταση να βγάλουν εισιτήρια και να γυρίσουν πίσω σε 10- 15 μέρες από την λήξη του σχολικού έτους για να παρουσιαστούν. Γυρνούσαν από την Αργεντινή ή την Ν. Αφρική, την ιδια ώρα έκαναν ανάκληση οι εκπαιδευτικοί που θα πήγαιναν από τους πίνακες(Γιατί από το υπουργείο δεν βάζαν μια αυστηρή ημερομηνία πριν τον Δεκέμβρη για τις ανακλήσεις) και τους έπαιρναν μετά τηλέφωνο να τους πουν ότι εγκρίθηκε η παράταση τους και αν θελαν να παραμείνουν(ουσιαστικά να επιστρέψουν) αφού τους είχαν υποχρεώσει να μετακομίσουν ήδη άρον άρον στην Ελλάδα.
Αν εξαιρέσουμε κάποιες μεμονωμένες χώρες της Αφρικής ή της Ασίας στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι χώρες στις οποίες αποσπώνται εκπαιδευτικοί έχουν το ίδιο ή και πολύ μεγαλύτερο κόστος ζωής με την Ελλάδα για έναν εκπαιδευτικό χωρίς επιμίσθιο. Επίσης πρέπει να ληφθούν υπόψη και ιδιαίτερες συνθήκες κάθε χώρας ,πολιτική αστάθεια, ασφάλεια, εγκληματικότητα, προσφορά υπηρεσιών, υγειονομικές και νοσοκομειακές παροχές που αυξάνουν τα έξοδα σε σχέση με τα έξοδα που μπορεί να είχε στην Ελλάδα. Υπάρχουν για παράδειγμα πόλεις στην Λατ. Αμερική στην Αφρική και αλλού όπου λόγω αυξημένης εγκληματικότητας υπάρχουν συγκεκριμένες περιοχές όπου μπορεί να νοικιάσει ένας εκπαιδευτικός σπίτι για να νιώθει σχετικά ασφαλής επιστρέφοντας το βράδι, με τα ενοίκια σε αυτές τις περιοχές στα ύψη πέρα από τις άλλες υπηρεσίες. Δυστυχώς το υπουργείο Παιδείας(σε αντίθεση με τα υπουργεία άλλων χωρών αλλά και του εξωτερικών) ποτέ δεν φρόντισε σε συνεργασία με τις διπλωματικές αρχές, τους συντονιστές εκπαίδευσης και τους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς, μέσα από ετήσιες αναφορές των παραπάνω φορέων να φτιάξει μια πλατφόρμα που θα ανανεώνεται με στοιχεία για την κάθε χώρα (κόστος ζωής, ενοίκια, μέσα μεταφοράς, υπηρεσίες, νόμισμα, ασφάλεια, πολιτική κατάσταση, ρατσισμός, εκπαιδευτική πραγματικότητα κτλ) ώστε ο εκπαιδευτικός που θέλει να αποσπαστεί να έχει μια εικόνα για το τι πρόκειται να αντιμετωπίσει και να πάρει τις αποφάσεις του. Δεν είναι καθόλου τυχαίες άλλωστε οι τόσες ανακλήσεις αποσπάσεων κάθε χρόνο από εκπαιδευτικούς όταν έρχονται σε επαφή με την πραγματικότητα μιας χώρας, πράγμα που σε καμία περίπτωση δεν βοηθάει την ομαλή εκπαιδευτική διαδικασία.
Η άγνοια των ιδιαιτέρων συνθηκών κάθε περιοχής από το Υπουργείο κάνει να ακούγεται πραγματικά σαν κακόγουστο αστείο η προτεραιότητα των εκπαιδευτικών του εναλλακτικού πίνακα επιλογής ως προς τις παρατάσεις ή και αιτήσεις αποσπάσεων πέραν της πενταετίας σε σχολεία και ΤΕΓ της Λατ. Αμερικής και κάποιων χωρών της Αφρικής και της Ασίας.
Είναι παράλογο να αποσπάται κάποιος με Αγγλικά ή Γερμανικά στην Αργεντινή, στην Ουρουγουάη στην Χιλή ή το Περού κτλ για διδασκαλία σε ισπανόφωνους μαθητές και ενήλικες τρίτης, τέταρτης μέχρι και πέμπτης γενιάς ή γηγενείς φιλέλληνες με μητρική γλώσσα τα ισπανικά και την Ελληνική ούτε καν ως δεύτερη τις περισσότερες φορές. Όσον αφορά αγγλικά Γαλλικά, Γερμανικά δεν είναι αρκετα διαδεδομένα. Η γνώση της βασικής γλώσσας στις χώρες αυτές είναι άκρως απαραίτητο εργαλείο για την εκπαιδευτική διαδικασία και την ομαλή και επιτυχημένη διεξαγωγή της. Κι όμως συνεχίζουν να ανακαλούνται οι πέραν της πενταετίας που ξέρουν τα ισπανικά , και την εκπαιδευτική πραγματικότητα με τις ιδιαιτερότητές της για να σταλούν συνάδερφοι από τον εναλλακτικό πίνακα, οι οποίοι βέβαια όταν τηλεφωνούν και μαθαίνουν τις συνθήκες, ζητάνε ανάκληση ή όταν κάνουν το κόπο να πάνε με το ζόρι βγάζουν την πρώτη χρονιά και φεύγουν με όλο τον αρνητικό αντίκτυπο στο εκπαιδευτικό έργο.
Ελληνόγλωσση λοιπόν εκπαίδευση δεν είναι μόνο η Γερμανία και η Ευρώπη και αυτό πρέπει να το εμπεδώσουν στο υπουργείο. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο ένα αμιγώς ελληνόφωνο σχολείο της Γερμανίας ή ένα δίγλωσσο με παιδιά μεταναστών πρώτης ή δεύτερης γενιάς που μιλάνε την γλώσσα στο σχολείο και στο σπίτι και πανε διακοπές στην Ελλάδα που είναι δίπλα , με τα ενταγμένα και τα ΤΕΓ στην Αργεντινή και την Βραζιλία, το Σαντιαγο και την Αντοφαγάστα της Χιλής, του Μοντεβίδεο ή του Κονγκό κτλ που παρακολουθούν μαθήματα παιδιά και ενήλικες τρίτης και τέταρτης γενιάς που έχουν μητρική τα ισπανικά ή τα γαλλικά ακούνε ελληνικά μόνο στο μάθημα και στους περισσότερους δεν έχει δοθεί η δυνατότητα να πάνε ποτέ στην Ελλάδα.
Οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούσαν ή υπηρετούν κάποιοι ακόμα σε εκπαιδευτικές μονάδες με απόσπαση πέραν της πενταετίας (6,7,10 κτλ χρόνια ) σημαίνει ότι όλο αυτό το διάστημα βρίσκονταν εκεί γιατί κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των σχολικών μονάδων μετά από τις εισηγήσεις των συντονιστών. Στην συντριπτική πλειοψηφία η αίτηση παράτασης είχε να κάνει με καθαρά οικογενειακούς και προσωπικούς λόγους και οχι με οικονομικούς μια και παρέμεναν χωρίς επιμίσθιο. Η συντριπτική πλειοψηφία ήταν παντρεμένοι με μόνιμο κάτοικο εξωτερικού και ο 4415 τους γύρισε πίσω χωρίζοντας οικογένειες ή τους έχει αφήσει με άνευ αποδοχών στις χώρες. Η παρούσα κυβέρνηση μάλιστα ως αντιπολίτευση τότε, μέσω του υπεύθυνου τομεάρχη παιδείας κου Κέλλα, καυτηρίαζε αυστηρά αυτές τις απαράδεκτες επιλογές μιλώντας για έλλειψη σεβασμού απέναντι στις οικογένειες των εκπαιδευτικών, στέρηση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης από πεπειραμένους και έμπειρους εκπαιδευτικούς και άσκοπη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού με επιμίσθια που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, διατεινόμενη ότι θα διορθώσει αυτήν την κατάσταση,.
Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά
1. Απαραίτητη η χορήγηση του επιμισθίου για 3+2 με μια σχετική αύξησή του για τους προφανείς λόγους που όλοι αναφέρουν όπως ήταν μέχρι το 2010. το 4 +1 δημιουργεί ανακλήσεις και εκπαιδευτικά προβλήματα
2. Να απαλειφθεί το αντισυνταγματικό κριτήριο β της ημερομηνίας τέλεσης γάμου από την παράγραφο 1 του άρθρου 26 του 4415 και να δοθεί η δυνατότητα με ειδική εγκύκλιο στους εκπαιδευτικούς εκείνους που μέχρι το 2016- 2017 πληρούσαν τα κριτήρια α και γ ή πληρούσαν το α και αυτήν την στιγμή και το γ να υποβάλουν αίτηση απόσπασης με προτεραιότητα απέναντι στους αξιολογικούς πίνακες τουλάχιστον για μια ή δυο χρονιές ώστε να διορθωθεί η απαράδεκτη και αντισυνταγματική αδικία που υπέστησαν. Είναι προς όφελος όλων και της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης, και των οικογενειών των εκπαιδευτικών και του οικονομικού και διδακτικού προγραμματισμού του υπουργείου
3. Αποσπάσεις από τον Βασικό πίνακα κάθε χώρας με δυνατότητα αίτησης και στους πέρα της πενταετίας με καλή γνώση της γλώσσας. Κατά προτεραιότητα επιλογής: α) Βασικός β) αιτήσεις παράτασης, γ) πίνακας αιτήσεων απόσπασης των πέρα της πενταετίας(χωρίς επιμίσθιο οι β και γ) και δ) εναλλακτικός. (με αυτήν την σειρά αν όχι σε όλες τις χώρες τουλάχιστον εκεί όπου η βασική γλώσσα είναι άκρως απαραίτητη όπως Λ. Αμερική, χώρες Αφρικής κτλ)
4. Οι παρατάσεις και αποσπάσεις των παραπάνω περιπτώσεων β και γ για ένα χρόνο δεν βοηθάνε και δημιουργούν αβεβαιότητα και ταλαιπωρία κυρίως στους αποσπασθέντες μια και όσοι ζητούν παράταση είδη είναι τακτοποιημένοι.. Να δίνεται για 2 χρόνια ή τουλάχιστον για 2 χρόνια εκτός Ευρώπης. Δεν είναι το ίδιο να πάρει κάποιος την απόφαση να εγκατασταθεί για ένα χρόνο στην Γερμανία ή το Βέλγιο και να γυρίσει τον επόμενο με κάποιον που πάει στην Αυστραλία, την Αργεντινή ή την Ν Αφρική.
5. Η όλη διαδικασία προκηρύξεων αποσπάσεων, παρατάσεων, ανακλήσεων, κτλ θα πρέπει να ξεκινάει το Φλεβάρη και αυστηρά τέλη Μάη να χει κλείσει για το Β Ημισφαίριο και τον Νοέμβριο για το Νότιο που η σχολική χρονιά τελειώνει τον Δεκέμβριο.
6. Να ανασυσταθεί το Συντονιστικό γραφείο του Μπουένος Άιρες που έκλεισε άρον άρον το 2015 και οι χώρες της Λατ Αμερικής υπάχθηκαν στο Γραφείο Νέας Υόρκης. Αν είναι δυνατόν ο συντονιστής της Νεας Υόρκης με δεκαδες σχολεία και ΤΕΓ της ομογένειας μόνο στις ΗΠΑ, να είναι υπεύθυνος και για όλη την Κεντρική και Νοτια Αμερική με τελείως διαφορετικές εκπαιδευτικές και κοινωνικές απαιτήσεις, με πλήρη άγνοια των αναγκών και της ιδιοσυγκρασίας της περιοχής χωρίς γνώση της γλώσσας και πρακτικά χωρίς καμία απολύτως δυνατότητα επικοινωνίας και επίσκεψης των ομογενειακών εκπαιδευτικών δομών των χωρών αυτών και καθοδήγησης των εκπαιδευτικών . Δεν είναι τυχαίο ότι η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στην Λατ Αμερική τα τελευταία χρόνια τελεί υπό διάλυση με τουλάχιστον 70% λιγότερους αποσπασμένους και τα σχολεία και ΤΕΓ να φυτοζωούν.
Δίνεται για άλλη μια φορά η εντύπωση ότι το υπουργείο δείχνει να αγνοεί πλήρως ή να μην θέλει να καταλάβει την εκπαιδευτική πραγματικότητα στο εξωτερικό ή μάλλον την ταυτίζει παντού με τις συνθήκες που υπάρχουν στην Γερμανία ίσως και στις ΗΠΑ. Λές και μόνο η Γερμανία και οι ΗΠΑ είναι η ελληνόγλωσση εκπαίδευση. Δεν είναι δυνατόν και δεν πρέπει η ελληνόγλωσση εκπαίδευση του εξωτερικού να λογίζεται με τα ίδια ακριβώς κριτήρια σε όλες τις ηπείρους γιατί ακριβώς υπάρχουν πολύ διαφορετικές και ιδιαίτερες συνθήκες από Ήπειρο σε Ήπειρο και από χώρα σε χώρα. Για το υπουργείο το Ν. Ημισφαίριο με τις ιδιαιτερότητές του είναι κυριολεκτικά σαν να μην υπάρχει. Όλα είναι καθορισμένα με βάση τον Βορρά. Εξετάσεις Ελληνομάθειας στο Βορρά τον Μάιο, τον Μάιο και στο Νότιο που η σχολική χρονιά αρχίζει τον Μάρτιο και τελειώνει τον Δεκέμβρη όταν θα πρεπε να γίνονται τον Νοέμβρη!!! Η απόσπαση στο Βορρά λήγει τον Ιούνη και ο αποσπασμένος έχει όλο το ελληνικό καλοκαίρι να τα μαζέψει και να γυρίσει. Στο Νοτιο όμως, το σχολικό έτος λήγει τον Δεκέμβριο και το υπουργείο απαιτεί μέσα σε 15 μέρες με την λήξη των μαθημάτων οι εκπαιδευτικοί να χουν γυρίσει από Αυστραλία ή Αργεντινή με οικογένεια και να παρουσιαστούν στο σχολείο τους !!!!! Δεκάδες οι περιπτώσεις συναδέρφων που λογω της σκανδαλώδους γραφειοκρατικής αργοπορίας τους υποχρέωναν ενώ είχαν κάνει αίτηση για παράταση να βγάλουν εισιτήρια και να γυρίσουν πίσω σε 10- 15 μέρες από την λήξη του σχολικού έτους για να παρουσιαστούν. Γυρνούσαν από την Αργεντινή ή την Ν. Αφρική, την ιδια ώρα έκαναν ανάκληση οι εκπαιδευτικοί που θα πήγαιναν από τους πίνακες(Γιατί από το υπουργείο δεν βάζαν μια αυστηρή ημερομηνία πριν τον Δεκέμβρη για τις ανακλήσεις) και τους έπαιρναν μετά τηλέφωνο να τους πουν ότι εγκρίθηκε η παράταση τους και αν θελαν να παραμείνουν(ουσιαστικά να επιστρέψουν) αφού τους είχαν υποχρεώσει να μετακομίσουν ήδη άρον άρον στην Ελλάδα. Αν εξαιρέσουμε κάποιες μεμονωμένες χώρες της Αφρικής ή της Ασίας στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι χώρες στις οποίες αποσπώνται εκπαιδευτικοί έχουν το ίδιο ή και πολύ μεγαλύτερο κόστος ζωής με την Ελλάδα για έναν εκπαιδευτικό χωρίς επιμίσθιο. Επίσης πρέπει να ληφθούν υπόψη και ιδιαίτερες συνθήκες κάθε χώρας ,πολιτική αστάθεια, ασφάλεια, εγκληματικότητα, προσφορά υπηρεσιών, υγειονομικές και νοσοκομειακές παροχές που αυξάνουν τα έξοδα σε σχέση με τα έξοδα που μπορεί να είχε στην Ελλάδα. Υπάρχουν για παράδειγμα πόλεις στην Λατ. Αμερική στην Αφρική και αλλού όπου λόγω αυξημένης εγκληματικότητας υπάρχουν συγκεκριμένες περιοχές όπου μπορεί να νοικιάσει ένας εκπαιδευτικός σπίτι για να νιώθει σχετικά ασφαλής επιστρέφοντας το βράδι, με τα ενοίκια σε αυτές τις περιοχές στα ύψη πέρα από τις άλλες υπηρεσίες. Δυστυχώς το υπουργείο Παιδείας(σε αντίθεση με τα υπουργεία άλλων χωρών αλλά και του εξωτερικών) ποτέ δεν φρόντισε σε συνεργασία με τις διπλωματικές αρχές, τους συντονιστές εκπαίδευσης και τους αποσπασμένους εκπαιδευτικούς, μέσα από ετήσιες αναφορές των παραπάνω φορέων να φτιάξει μια πλατφόρμα που θα ανανεώνεται με στοιχεία για την κάθε χώρα (κόστος ζωής, ενοίκια, μέσα μεταφοράς, υπηρεσίες, νόμισμα, ασφάλεια, πολιτική κατάσταση, ρατσισμός, εκπαιδευτική πραγματικότητα κτλ) ώστε ο εκπαιδευτικός που θέλει να αποσπαστεί να έχει μια εικόνα για το τι πρόκειται να αντιμετωπίσει και να πάρει τις αποφάσεις του. Δεν είναι καθόλου τυχαίες άλλωστε οι τόσες ανακλήσεις αποσπάσεων κάθε χρόνο από εκπαιδευτικούς όταν έρχονται σε επαφή με την πραγματικότητα μιας χώρας, πράγμα που σε καμία περίπτωση δεν βοηθάει την ομαλή εκπαιδευτική διαδικασία. Η άγνοια των ιδιαιτέρων συνθηκών κάθε περιοχής από το Υπουργείο κάνει να ακούγεται πραγματικά σαν κακόγουστο αστείο η προτεραιότητα των εκπαιδευτικών του εναλλακτικού πίνακα επιλογής ως προς τις παρατάσεις ή και αιτήσεις αποσπάσεων πέραν της πενταετίας σε σχολεία και ΤΕΓ της Λατ. Αμερικής και κάποιων χωρών της Αφρικής και της Ασίας. Είναι παράλογο να αποσπάται κάποιος με Αγγλικά ή Γερμανικά στην Αργεντινή, στην Ουρουγουάη στην Χιλή ή το Περού κτλ για διδασκαλία σε ισπανόφωνους μαθητές και ενήλικες τρίτης, τέταρτης μέχρι και πέμπτης γενιάς ή γηγενείς φιλέλληνες με μητρική γλώσσα τα ισπανικά και την Ελληνική ούτε καν ως δεύτερη τις περισσότερες φορές. Όσον αφορά αγγλικά Γαλλικά, Γερμανικά δεν είναι αρκετα διαδεδομένα. Η γνώση της βασικής γλώσσας στις χώρες αυτές είναι άκρως απαραίτητο εργαλείο για την εκπαιδευτική διαδικασία και την ομαλή και επιτυχημένη διεξαγωγή της. Κι όμως συνεχίζουν να ανακαλούνται οι πέραν της πενταετίας που ξέρουν τα ισπανικά , και την εκπαιδευτική πραγματικότητα με τις ιδιαιτερότητές της για να σταλούν συνάδερφοι από τον εναλλακτικό πίνακα, οι οποίοι βέβαια όταν τηλεφωνούν και μαθαίνουν τις συνθήκες, ζητάνε ανάκληση ή όταν κάνουν το κόπο να πάνε με το ζόρι βγάζουν την πρώτη χρονιά και φεύγουν με όλο τον αρνητικό αντίκτυπο στο εκπαιδευτικό έργο. Ελληνόγλωσση λοιπόν εκπαίδευση δεν είναι μόνο η Γερμανία και η Ευρώπη και αυτό πρέπει να το εμπεδώσουν στο υπουργείο. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο τρόπο ένα αμιγώς ελληνόφωνο σχολείο της Γερμανίας ή ένα δίγλωσσο με παιδιά μεταναστών πρώτης ή δεύτερης γενιάς που μιλάνε την γλώσσα στο σχολείο και στο σπίτι και πανε διακοπές στην Ελλάδα που είναι δίπλα , με τα ενταγμένα και τα ΤΕΓ στην Αργεντινή και την Βραζιλία, το Σαντιαγο και την Αντοφαγάστα της Χιλής, του Μοντεβίδεο ή του Κονγκό κτλ που παρακολουθούν μαθήματα παιδιά και ενήλικες τρίτης και τέταρτης γενιάς που έχουν μητρική τα ισπανικά ή τα γαλλικά ακούνε ελληνικά μόνο στο μάθημα και στους περισσότερους δεν έχει δοθεί η δυνατότητα να πάνε ποτέ στην Ελλάδα. Οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούσαν ή υπηρετούν κάποιοι ακόμα σε εκπαιδευτικές μονάδες με απόσπαση πέραν της πενταετίας (6,7,10 κτλ χρόνια ) σημαίνει ότι όλο αυτό το διάστημα βρίσκονταν εκεί γιατί κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες των σχολικών μονάδων μετά από τις εισηγήσεις των συντονιστών. Στην συντριπτική πλειοψηφία η αίτηση παράτασης είχε να κάνει με καθαρά οικογενειακούς και προσωπικούς λόγους και οχι με οικονομικούς μια και παρέμεναν χωρίς επιμίσθιο. Η συντριπτική πλειοψηφία ήταν παντρεμένοι με μόνιμο κάτοικο εξωτερικού και ο 4415 τους γύρισε πίσω χωρίζοντας οικογένειες ή τους έχει αφήσει με άνευ αποδοχών στις χώρες. Η παρούσα κυβέρνηση μάλιστα ως αντιπολίτευση τότε, μέσω του υπεύθυνου τομεάρχη παιδείας κου Κέλλα, καυτηρίαζε αυστηρά αυτές τις απαράδεκτες επιλογές μιλώντας για έλλειψη σεβασμού απέναντι στις οικογένειες των εκπαιδευτικών, στέρηση της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης από πεπειραμένους και έμπειρους εκπαιδευτικούς και άσκοπη επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού με επιμίσθια που θα μπορούσαν να αποφευχθούν, διατεινόμενη ότι θα διορθώσει αυτήν την κατάσταση,. Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά 1. Απαραίτητη η χορήγηση του επιμισθίου για 3+2 με μια σχετική αύξησή του για τους προφανείς λόγους που όλοι αναφέρουν όπως ήταν μέχρι το 2010. το 4 +1 δημιουργεί ανακλήσεις και εκπαιδευτικά προβλήματα 2. Να απαλειφθεί το αντισυνταγματικό κριτήριο β της ημερομηνίας τέλεσης γάμου από την παράγραφο 1 του άρθρου 26 του 4415 και να δοθεί η δυνατότητα με ειδική εγκύκλιο στους εκπαιδευτικούς εκείνους που μέχρι το 2016- 2017 πληρούσαν τα κριτήρια α και γ ή πληρούσαν το α και αυτήν την στιγμή και το γ να υποβάλουν αίτηση απόσπασης με προτεραιότητα απέναντι στους αξιολογικούς πίνακες τουλάχιστον για μια ή δυο χρονιές ώστε να διορθωθεί η απαράδεκτη και αντισυνταγματική αδικία που υπέστησαν. Είναι προς όφελος όλων και της ελληνόγλωσσης εκπαίδευσης, και των οικογενειών των εκπαιδευτικών και του οικονομικού και διδακτικού προγραμματισμού του υπουργείου 3. Αποσπάσεις από τον Βασικό πίνακα κάθε χώρας με δυνατότητα αίτησης και στους πέρα της πενταετίας με καλή γνώση της γλώσσας. Κατά προτεραιότητα επιλογής: α) Βασικός β) αιτήσεις παράτασης, γ) πίνακας αιτήσεων απόσπασης των πέρα της πενταετίας(χωρίς επιμίσθιο οι β και γ) και δ) εναλλακτικός. (με αυτήν την σειρά αν όχι σε όλες τις χώρες τουλάχιστον εκεί όπου η βασική γλώσσα είναι άκρως απαραίτητη όπως Λ. Αμερική, χώρες Αφρικής κτλ) 4. Οι παρατάσεις και αποσπάσεις των παραπάνω περιπτώσεων β και γ για ένα χρόνο δεν βοηθάνε και δημιουργούν αβεβαιότητα και ταλαιπωρία κυρίως στους αποσπασθέντες μια και όσοι ζητούν παράταση είδη είναι τακτοποιημένοι.. Να δίνεται για 2 χρόνια ή τουλάχιστον για 2 χρόνια εκτός Ευρώπης. Δεν είναι το ίδιο να πάρει κάποιος την απόφαση να εγκατασταθεί για ένα χρόνο στην Γερμανία ή το Βέλγιο και να γυρίσει τον επόμενο με κάποιον που πάει στην Αυστραλία, την Αργεντινή ή την Ν Αφρική. 5. Η όλη διαδικασία προκηρύξεων αποσπάσεων, παρατάσεων, ανακλήσεων, κτλ θα πρέπει να ξεκινάει το Φλεβάρη και αυστηρά τέλη Μάη να χει κλείσει για το Β Ημισφαίριο και τον Νοέμβριο για το Νότιο που η σχολική χρονιά τελειώνει τον Δεκέμβριο. 6. Να ανασυσταθεί το Συντονιστικό γραφείο του Μπουένος Άιρες που έκλεισε άρον άρον το 2015 και οι χώρες της Λατ Αμερικής υπάχθηκαν στο Γραφείο Νέας Υόρκης. Αν είναι δυνατόν ο συντονιστής της Νεας Υόρκης με δεκαδες σχολεία και ΤΕΓ της ομογένειας μόνο στις ΗΠΑ, να είναι υπεύθυνος και για όλη την Κεντρική και Νοτια Αμερική με τελείως διαφορετικές εκπαιδευτικές και κοινωνικές απαιτήσεις, με πλήρη άγνοια των αναγκών και της ιδιοσυγκρασίας της περιοχής χωρίς γνώση της γλώσσας και πρακτικά χωρίς καμία απολύτως δυνατότητα επικοινωνίας και επίσκεψης των ομογενειακών εκπαιδευτικών δομών των χωρών αυτών και καθοδήγησης των εκπαιδευτικών . Δεν είναι τυχαίο ότι η ελληνόγλωσση εκπαίδευση στην Λατ Αμερική τα τελευταία χρόνια τελεί υπό διάλυση με τουλάχιστον 70% λιγότερους αποσπασμένους και τα σχολεία και ΤΕΓ να φυτοζωούν.