Αξιότιμη κυρία Κεραμέως,
αναφορικά το πολυνομοσχέδιο για την εκπαίδευση, θα ήθελα να σας παρακαλέσω θερμά να επανεξετάσετε το άρθο 18, καθώς θα είναι η πρώτη φορά που άριστοι μαθητές, χωρίς παραβατική συμπεριφορά, έχοντας καταβάλει μεγάλη προσπάθεια να εισαχθούν σε ένα σχολείο, και συνεχίζοντας να προσπαθούν σκληρά, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να διωχθούν απο αυτό.
Είμαι γονέας μαθήτριας της πρώτης γυμνασίου στο γυμνάσιο των Αναβρύτων. η κόρη μου είχε περάσει και στο μουσικό γυμνάσιο μαζί με την δίδυμη αδελφή της η οποία φοιτά εκεί. Έχοντας αρχικά δύο επιλογές, και με μεγάλη αγάπη για την μουσική και για την αδελφή της, με δυσκολία καταφέραμε να την πείσουμε να διαλέξει τελικά το σχολείο των Αναβρύτων.
Αυτή τη στιγμή όμως νιώθει πραγματικά περήφανη που τα εχει καταφέρει. Το σχολείο της το λατρεύει, προσπαθεί, αγωνιά, μιλάει για αυτό όπου σταθεί και όπου βρεθεί, έχει κάνει φίλους που αγαπάει και δεν καταλαβαίνει γιατί υπάρχει πιθανότητα από άριστη και περήφανη μαθήτρια να είναι πιθανό να το εγκαταλείψει με το βάρος της αποτυχίας.
Οι εξετάσεις ήταν και είναι πάντα εισαγωγικές.ήταν η ανταμοιβή της προσπάθειας των μαθητών, προσπάθεια που συγκρίνεται ευθέως με την πιο ανταγωνιστική και δύσκολη δουλειά. Πως σε αυτήν την περίπτωση θα έχουν τόσο έντονα χαρακτηριστικά απόρριψης? Και πως αυτά τα παιδιά σε μια δύσκολη ηλικία και περίοδο θα τα καταφέρουν έχοντας απορριφθεί χωρίς να έχουν φταίξει σε κάτι? Η αριστεία δεν μπορεί να είναι ρετσινιά. Ας μην γίνει όμως ούτε τιμωρία, για πρώτη φορά στην εκπαιδευτική ιστορία
Σας παρακαλώ θερμά να το ξαναδείτε.
Με ειλικρινή εκτίμηση
Μαργαρίτα Ηλιακοπούλου γονέας Μαθήτριας Πρότυπου Γυμνασίου Αναβρύτων
Αξιότιμη κυρία Κεραμέως, αναφορικά το πολυνομοσχέδιο για την εκπαίδευση, θα ήθελα να σας παρακαλέσω θερμά να επανεξετάσετε το άρθο 18, καθώς θα είναι η πρώτη φορά που άριστοι μαθητές, χωρίς παραβατική συμπεριφορά, έχοντας καταβάλει μεγάλη προσπάθεια να εισαχθούν σε ένα σχολείο, και συνεχίζοντας να προσπαθούν σκληρά, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να διωχθούν απο αυτό. Είμαι γονέας μαθήτριας της πρώτης γυμνασίου στο γυμνάσιο των Αναβρύτων. η κόρη μου είχε περάσει και στο μουσικό γυμνάσιο μαζί με την δίδυμη αδελφή της η οποία φοιτά εκεί. Έχοντας αρχικά δύο επιλογές, και με μεγάλη αγάπη για την μουσική και για την αδελφή της, με δυσκολία καταφέραμε να την πείσουμε να διαλέξει τελικά το σχολείο των Αναβρύτων. Αυτή τη στιγμή όμως νιώθει πραγματικά περήφανη που τα εχει καταφέρει. Το σχολείο της το λατρεύει, προσπαθεί, αγωνιά, μιλάει για αυτό όπου σταθεί και όπου βρεθεί, έχει κάνει φίλους που αγαπάει και δεν καταλαβαίνει γιατί υπάρχει πιθανότητα από άριστη και περήφανη μαθήτρια να είναι πιθανό να το εγκαταλείψει με το βάρος της αποτυχίας. Οι εξετάσεις ήταν και είναι πάντα εισαγωγικές.ήταν η ανταμοιβή της προσπάθειας των μαθητών, προσπάθεια που συγκρίνεται ευθέως με την πιο ανταγωνιστική και δύσκολη δουλειά. Πως σε αυτήν την περίπτωση θα έχουν τόσο έντονα χαρακτηριστικά απόρριψης? Και πως αυτά τα παιδιά σε μια δύσκολη ηλικία και περίοδο θα τα καταφέρουν έχοντας απορριφθεί χωρίς να έχουν φταίξει σε κάτι? Η αριστεία δεν μπορεί να είναι ρετσινιά. Ας μην γίνει όμως ούτε τιμωρία, για πρώτη φορά στην εκπαιδευτική ιστορία Σας παρακαλώ θερμά να το ξαναδείτε. Με ειλικρινή εκτίμηση Μαργαρίτα Ηλιακοπούλου γονέας Μαθήτριας Πρότυπου Γυμνασίου Αναβρύτων