Αξιότιμη κυρία Υπουργέ,
Είμαι μαθήτρια της Β' Γυμνασίου στο Πρότυπο Γυμνάσιο Αναβρύτων. Αποφάσισα να δώσω εξετάσεις σε αυτό το σχολείο έπειτα από συζήτηση με φίλες μου. Όλες μαζί βάλαμε έναν κοινό στόχο, να περάσουμε και να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί. Όλο το χρόνο προετοιμαζόμουν για την ημέρα των εξετάσεων, παρακολουθούσα φροντιστήριο, έπρεπε να μελετάω πολύ και κουραζόμουν αρκετά. Είχα βάλει όμως έναν στόχο και ήθελα πάση θυσία να τον πετύχω. Τελικά κατάφερα να μπω στο σχολείο, όπως και οι φίλες μου. Μέσα στον πρώτο χρόνο γνώρισα πολλά παιδιά, έκανα πολλούς φίλους. Φίλους που αγαπώ και δεν θέλω με τίποτα να χάσω. Η αλήθεια είναι πως η καθημερινότητά μου είναι αρκετά δύσκολη. Το σπίτι μου βρίσκεται μακριά από το σχολείο και χρειάζεται να ξυπνάω πολύ νωρίς κάθε πρωί.Το απόγευμα αργώ να φτάσω στο σπίτι και όταν φτάνω πρέπει να διαβάσω και να πάω στις εξωσχολικές δραστηριότητές μου. Κουράζομαι πολύ, ναι. Ξέρω όμως ότι το επόμενο πρωί θα πάω σε ένα σχολείο που αγαπάω, θα δω τους φίλους μου και θα περάσουμε την ημέρα μας μαζί. Όσο κουραστική και αν είναι η καθημερινότητά μου όμως, ποτέ δεν θα την άλλαζα. Προτιμώ να έχω ένα γεμάτο πρόγραμμα, μέσα στο οποίο βέβαια ξέρω ότι θα περάσω στιγμές με τους φίλους μου, παρά να έχω πιο χαλαρή καθημερινότητα, αλλά να μην πηγαίνω στο σχολείο αυτό. Θα έδινα τα πάντα, για να έχω την ευκαιρία να ζήσω μία ανέμελη παιδική ζωή, χωρίς να χρειάζεται να αλλάζω περιβάλλον κάθε τρία χρόνια, προσπαθώντας κάθε φορά να προσαρμοστώ εκεί. Θα το εκτιμούσα αν μου δινόταν η ευκαιρία να συνεχίσω να φοιτώ στο ίδιο σχολείο και στο λύκειο, έχοντας αυτή τη δύσκολη καθημερινότητα, που όμως θέλω να ζω. Γιατί ξέρω ότι θα είναι για πάντα (ή τουλάχιστον μέχρι να αποφοιτήσω από το λύκειο) η ίδια, υπέροχη καθημερινότητά μου.
Αξιότιμη κυρία Υπουργέ, Είμαι μαθήτρια της Β' Γυμνασίου στο Πρότυπο Γυμνάσιο Αναβρύτων. Αποφάσισα να δώσω εξετάσεις σε αυτό το σχολείο έπειτα από συζήτηση με φίλες μου. Όλες μαζί βάλαμε έναν κοινό στόχο, να περάσουμε και να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί. Όλο το χρόνο προετοιμαζόμουν για την ημέρα των εξετάσεων, παρακολουθούσα φροντιστήριο, έπρεπε να μελετάω πολύ και κουραζόμουν αρκετά. Είχα βάλει όμως έναν στόχο και ήθελα πάση θυσία να τον πετύχω. Τελικά κατάφερα να μπω στο σχολείο, όπως και οι φίλες μου. Μέσα στον πρώτο χρόνο γνώρισα πολλά παιδιά, έκανα πολλούς φίλους. Φίλους που αγαπώ και δεν θέλω με τίποτα να χάσω. Η αλήθεια είναι πως η καθημερινότητά μου είναι αρκετά δύσκολη. Το σπίτι μου βρίσκεται μακριά από το σχολείο και χρειάζεται να ξυπνάω πολύ νωρίς κάθε πρωί.Το απόγευμα αργώ να φτάσω στο σπίτι και όταν φτάνω πρέπει να διαβάσω και να πάω στις εξωσχολικές δραστηριότητές μου. Κουράζομαι πολύ, ναι. Ξέρω όμως ότι το επόμενο πρωί θα πάω σε ένα σχολείο που αγαπάω, θα δω τους φίλους μου και θα περάσουμε την ημέρα μας μαζί. Όσο κουραστική και αν είναι η καθημερινότητά μου όμως, ποτέ δεν θα την άλλαζα. Προτιμώ να έχω ένα γεμάτο πρόγραμμα, μέσα στο οποίο βέβαια ξέρω ότι θα περάσω στιγμές με τους φίλους μου, παρά να έχω πιο χαλαρή καθημερινότητα, αλλά να μην πηγαίνω στο σχολείο αυτό. Θα έδινα τα πάντα, για να έχω την ευκαιρία να ζήσω μία ανέμελη παιδική ζωή, χωρίς να χρειάζεται να αλλάζω περιβάλλον κάθε τρία χρόνια, προσπαθώντας κάθε φορά να προσαρμοστώ εκεί. Θα το εκτιμούσα αν μου δινόταν η ευκαιρία να συνεχίσω να φοιτώ στο ίδιο σχολείο και στο λύκειο, έχοντας αυτή τη δύσκολη καθημερινότητα, που όμως θέλω να ζω. Γιατί ξέρω ότι θα είναι για πάντα (ή τουλάχιστον μέχρι να αποφοιτήσω από το λύκειο) η ίδια, υπέροχη καθημερινότητά μου.