Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΔΕΜΙΤΣΑΝΗΣ' | 27 Απριλίου 2020, 00:59

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ!! Οι Κοινωνικές επιστήμες υπηρετούν τον άνθρωπο. Είναι επιστήμες του ανθρώπου.Εκείνο που συνιστά ή μάλλον πρέπει να συνιστά την αδιαμφισβήτητη και αδιαπραγμάτευτη γνωστική επιδίωξη και επιμονή των κοινωνικών επιστημών είναι η αναγνώριση και η ερνηνεία της θέσης και της εξέλιξης των κοινωνικών μορφωμάτων,λειτουργιών ,των θεσμών και των κοινωνικών δυνάμεων στη συνεκτική εκφρασή τους και τη σχετική αυτονομιά τους. Η Κοινωνιολογία ως μια απο τις κυριότερες κοινωνικές επιστήμες είναι μια ανεκτίμητη επιστήμη που μεταμορφώνει τον άνθρωπο και τον καθιστά πολίτη. Του δίνει τα μέσα για να τοποθετηθεί στην κοινωνική πραγματικότητα του τόπου του και τα εργαλεία για να την αλλάξει σε συνεργασία με άλλους με απώτερο σκοπό την πρόοδο και το κοινό καλό. Συνεπώς είναι ένα γνωστικό αντικείμενο απαραίτητο στο εκπαιδευτικό σύστημα μιας χώρας.Βοηθάει παρα πολύ στην ανάπτυξη της κοινωνιολογικής φαντασίας και σκέψης. Η κοινωνιολογική φαντασία είναι ακρογωνιαίος λίθος της κοινωνιολογικής σκέψης. Μας καλεί να σκεφτούμε ολιστικά, να συνδέουμε το ατομικό με το κοινωνικό, να δούμε τις διασταυρώσεις της ανθρώπινης εμπειρίας, να σκεφτούμε τον εαυτό μας από κάποια απόσταση. Η «κριτική σκέψη» έχει γίνει σύνθημα πολλών εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων. Δε νοείται όμως κριτικά στοχαζόμενος άνθρωπος που δε μπορεί να χειριστεί με αποτελεσματικότητα το κοινωνικό του συμφραζόμενο. Αυτή είναι η αξία της διδασκαλίας της κοινωνιολογίας: προετοιμάζει σκεπτόμενους ανθρώπους. Οι μαθητές και οι μαθήτριες της τρίτης λυκείου έχουν έτσι την ευκαιρία να ασκηθούν σε μια μεθοδολογία που είναι αναγκαία προϋπόθεση της κριτικής σκέψης. ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΚΑΙΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΙΑ; Γιατί η Κοινωνιολογία πρέπει να παραμείνει: -Γιατί αποτελεί υπόβαθρο κατάλληλο για σχολές Οικονομικών, Διεθνών Σχέσεων, Ψυχολογίας, Νομικής, Πολιτικών Επιστημών, Εκπαίδευσης, Κοινωνικής Πολιτικής, Δημόσιας Διοίκησης, Δημοσιογραφίας ,Αστυνομίας κλπ -Γιατί οι θεματικές του μαθήματος (κοινωνιολογικές θεωρίες, μορφές κοινωνικής οργάνωσης, διάκριση των χωρών σε Πρώτο- Δεύτερο- Τρίτο κόσμο, κοινωνικοποίηση και κοινωνικοί θεσμοί, εργασία, πολιτική κοινωνιολογία και πολιτική αλλοτρίωση και μέχρι πρότινος παραβατικότητα και πρόληψη, διαπολιτισμικότητα, πόλεμος) είναι γνωστικά πλούσιες, ενδιαφέρουσες και προσφέρουν κίνητρα για προβληματισμό. -Γιατί οι μαθητές έχουν αναφέρει ραγδαία βελτίωση της επίδοσής τους στην παραγωγή γραπτού λόγου (Έκθεση). Με βάση τις γνώσεις τους από την κοινωνιολογία σχηματίζουν μόνοι τους άποψη αντί να επαναλαμβάνουν στερεότυπες φράσεις, καθώς αντιλαμβάνονται τη σύνδεση ανάμεσα σε διάφορες πλευρές της κοινωνικής και προσωπικής ζωής και μπορούν να την εξηγήσουν με πλούσια επιχειρηματολογία. -Γιατί αναπτύσσεται η έκφραση των μαθητών. Σε μια εποχή που έχει υποχωρήσει η ανάγνωση για τα νεαρά άτομα (με τη μορφή λογοτεχνικών βιβλίων αλλά και άρθρων online, εκλαϊκευμένων ιστορικών ή επιστημονικών κειμένων κ.ά.), η ορολογία και οι έννοιες της κοινωνιολογίας αποτελούν καλοδεχούμενη προσθήκη στο λεξιλόγιο των μαθητών. - Γιατί αποτελεί μάθημα-πολυεργαλείο, με την έννοια του ότι οι μαθητές ενώνουν γνώσεις από τα άλλα μαθήματά τους (ιστορία, θρησκευτικά, φιλοσοφία), κλείνουν κενά στην κατανόηση, απαντούν σε απορίες τους και σχηματίζουν ολοκληρωμένη εικόνα για το σύγχρονο κόσμο αλλά και για προηγούμενες ιστορικές συγκυρίες. -Γιατί οι μαθητές μπορούν να κατανοήσουν και να μπουν στη θέση ατόμων από άλλες κοινωνικές ομάδες εκτός από τη δική τους, κάτι που μπορεί να μην είχαν τη δυνατότητα να κάνουν έως τώρα στην καθημερινότητά τους. Οι ίδιοι λένε ότι πλέον δεν αντιλαμβάνονται τους άλλους ανθρώπους ως απλά «κόσμο», αλλά εντοπίζουν κοινωνικά χαρακτηριστικά, φύλο, ηλικία, κοινωνική τάξη, εθνικότητα κ.ά. και σκέφτονται πώς βιώνουν άλλοι άνθρωποι τα όσα διαδραματίζονται στην κοινωνία. Έτσι, αναπτύσσεται η ενσυναίσθησή τους. -Γιατι η κοινωνιολογία είναι η επιστήμη της αλλαγής.Γιατι οι μαθητές αποκτούν κοινωνική συνείδηση. -Γιατι κατανοούν τα διάφορα είδη κοινωνικών κρίσεων και τους βοηθά να κατανοήσουν καλύτερα την κοινωνία και τις συνθήκες υπο τις οποίες δρούνε ως κοινωνικά όντα. Βέβαια υπάρχουν και μειονεκτήματα όπως σε κάθε πανελλαδικά εξεταζόμενο μάθημα: 1.Ασάφειες γύρω από τη μορφή των θεμάτων και την αξιολόγηση, που προκαλούν άγχος και ανασφάλεια σε μαθητές και καθηγητές. 2. Η δυσκολία κάποιων εννοιών και της ορολογίας που αποκαλύπτει τα κενά που είχαν οι μαθητές όλα τα προηγούμενα χρόνια στην κατανόηση κειμένου που τους οδηγεί σε ένα βαθμό αποστήθΙσης. Το δίλημμα “Κοινωνιολογία ή Λατινικά στις πανελλήνιες” είναι επίπλαστο, επιφανειακό, και το χειρότερο: ιδεολογικά και κομματικά φορτισμένο ενώ δεν θα έπρεπε. Όσον αφορά τα πανελλαδικώς εξεταζόμενα μαθήματα της κατεύθυνσης Ανθρωπιστικών Σπουδών, μπορούμε επιτέλους να εφαρμόσουμε δικαιότερες και πρακτικότερες μορφές αξιολόγησης των μαθητών, πέρα από την αποστήθιση. Σαν πρόταση υπερασπίζομαι την άποψη ότι εφόσον οι υποψήφιοι της Ομάδας Προσανατολισμού Θετικών Σπουδών και Σπουδών Υγείας έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του δεύτερου και του τρίτου Επιστημονικού Πεδίου ως εξής: i) για την πρόσβαση στο δεύτερο Επιστημονικό πεδίο τα μαθήματα στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, η Φυσική, η Χημεία και τα Μαθηματικά και ii) για την πρόσβαση στο τρίτο Επιστημονικό Πεδίο τα μαθήματα στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, η Φυσική, η Χημεία και η Βιολογία.Γιατι να μην ισχύσει και το ίδιο για τους υποψήφιους Προσανατολισμού Ανθρωπιστικών Σπουδών,η οποία προτείνουμε να μετονομασθεί σε ομάδα Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών σπουδών, που έχουν πρόσβαση στις Σχολές και στα Τμήματα του πρώτου Επιστημονικού Πεδίου και τα μαθήματα, στα οποία εξετάζονται υποχρεωτικά, είναι η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, τα Αρχαία Ελληνικά, η Ιστορία και τα Λατινικά για τις σχολές ανθρωπιστικών σπουδών και Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία, τα Αρχαία Ελληνικά, η Ιστορία και Κοινωνιολογία για τις σχολές Κοινωνικών σπουδών. Ετσι απαλλασσόμαστε απο συντεχνιακά μικροσυμφέροντα, ιδεολογικές και πολιτικές διχόνοιες και σταματάμε να τη θεωρούμε εργαλείο για προσωπικές ή κομματικές επιδιώξεις. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΔΕΜΙΤΣΑΝΗΣ ΠΕ78 ΚΟΙΝΩΝΙΟΛΟΓΟΣ