Εναν στόχο βλέπω μόνο να εξυπηρετεί η εξέταση των μαθητών των προτύπων γυμνασίων για την πρόσβαση τους στο πρότυπο λύκειο: την ενίσχυση της παραπαιδείας.
Ηδη τα φροντιστήρια της πόλης μου έχουν κάθε χρόνο πλήθος μαθητών ΣΤ δημοτικού που προετοιμάζονται για τις εισαγωγικές στα πρότυπα γυμνάσια με την ίδια πίεση και από μέρους τους την ίδια αφοσίωση που δείχνουν οι μαθητές της Γ' λυκείου για τις Πανελλήνιες. Τι λετε; Να έχουμε τώρα και πλήθος μαθητών Γ' γυμνασίου που θα παλεύουν να διεκδικήσουν ή να διατηρήσουν μία θέση στα πρότυπα Λύκεια;
Αν ο στόχος είναι να θησαυρίσουν τα φροντιστήρια ή να αποκατασταθούν επαγγελματικά κι'αλλοι αδιοριστοι ωρομίσθιοι καθηγητές, τότε "ναι", να θεσπισθούν αυτές οι εξετάσεις.
Μήπως όμως πρέπει πρώτα να σκεφθούμε τα παιδιά; Πόσες φορές θα τα καλούμε να διαγωνισθούν και να ανταγωνισθούν; Αξίζει να φορτωθούν άλλη μία χρονιά με άγχος; Αξίζει για άλλη μία χρονιά να στρέψουν την προσοχή τους μακριά από τα σχολικά μαθήματα;Nα "αντικατασταθεί" για άλλη μία χρονιά το σχολείο από το φροντιστήριο,όπως γίνεται εδώ και δεκαετίες για τους μαθητές της γ λυκείου και εδώ και λίγα χρόνια για τους υποψήφιους των προτύπων γυμνασίων; Αν ο στόχος μας είναι η φροντίδα των παιδιών και η διαφύλαξη του ρόλου του σχολείου, η απάντηση είναι "όχι". Tώρα, παρακαλώ, σκεφθείτε ποιος είναι ο στόχος σας.
Εναν στόχο βλέπω μόνο να εξυπηρετεί η εξέταση των μαθητών των προτύπων γυμνασίων για την πρόσβαση τους στο πρότυπο λύκειο: την ενίσχυση της παραπαιδείας. Ηδη τα φροντιστήρια της πόλης μου έχουν κάθε χρόνο πλήθος μαθητών ΣΤ δημοτικού που προετοιμάζονται για τις εισαγωγικές στα πρότυπα γυμνάσια με την ίδια πίεση και από μέρους τους την ίδια αφοσίωση που δείχνουν οι μαθητές της Γ' λυκείου για τις Πανελλήνιες. Τι λετε; Να έχουμε τώρα και πλήθος μαθητών Γ' γυμνασίου που θα παλεύουν να διεκδικήσουν ή να διατηρήσουν μία θέση στα πρότυπα Λύκεια; Αν ο στόχος είναι να θησαυρίσουν τα φροντιστήρια ή να αποκατασταθούν επαγγελματικά κι'αλλοι αδιοριστοι ωρομίσθιοι καθηγητές, τότε "ναι", να θεσπισθούν αυτές οι εξετάσεις. Μήπως όμως πρέπει πρώτα να σκεφθούμε τα παιδιά; Πόσες φορές θα τα καλούμε να διαγωνισθούν και να ανταγωνισθούν; Αξίζει να φορτωθούν άλλη μία χρονιά με άγχος; Αξίζει για άλλη μία χρονιά να στρέψουν την προσοχή τους μακριά από τα σχολικά μαθήματα;Nα "αντικατασταθεί" για άλλη μία χρονιά το σχολείο από το φροντιστήριο,όπως γίνεται εδώ και δεκαετίες για τους μαθητές της γ λυκείου και εδώ και λίγα χρόνια για τους υποψήφιους των προτύπων γυμνασίων; Αν ο στόχος μας είναι η φροντίδα των παιδιών και η διαφύλαξη του ρόλου του σχολείου, η απάντηση είναι "όχι". Tώρα, παρακαλώ, σκεφθείτε ποιος είναι ο στόχος σας.