Ως μητέρα μαθητή Α΄γυμνασίου σε πρότυπο σχολείο, αναρωτιέμαι γιατί μετά από όλη αυτή τη δοκιμασία που υποβλήθηκε το παιδί σε αυτήν την ηλικία για να μπει στο συγκεκριμένο σχολείο, πρέπει να την ξαναπεράσει στο λύκειο, με κίνδυνο με μια μικρή αστοχία να αλλάξει το σχολικό του περιβάλλον και οι φίλοι του χωρίς κανένα λόγο. Εκτός αυτού, εμείς που κατοικούμε σε όμορους δήμους κι έχουμε επωμιστεί ως οικογένεια το βάρος της μετακίνησης, καθώς δεν προβλέπεται μεταφορά των μαθητών σε αυτά τα σχολεία, θα πρέπει μετά από τρία χρόνια να αναπροσαρμόσουμε το πρόγραμμά μας,σε περίπτωση αποτυχίας, νιώθοντας ότι οι κόποι μας πήγαν χαμένοι. Άραγε τι είναι αυτό που πρέπει συνεχώς να αποδεικνύουν οι μαθητές των πρότυπων σχολείων;Δεν είναι αρκετό το γεγονός ότι αυτά τα παιδιά που θέλουν κάτι παραπάνω στην εκπαίδευσή τους, είναι υποχρεωμένα να δοκιμαστούν σε τόσο μικρή ηλικία; Θεωρώ ότι είναι πολύ αποθαρρυντικό όλο αυτό το σκεπτικό της συνεχόμενης εξέτασης, ιδιαίτερα όταν διακυβεύεται η καθημερινότητα ενός έφηβου.
Ως μητέρα μαθητή Α΄γυμνασίου σε πρότυπο σχολείο, αναρωτιέμαι γιατί μετά από όλη αυτή τη δοκιμασία που υποβλήθηκε το παιδί σε αυτήν την ηλικία για να μπει στο συγκεκριμένο σχολείο, πρέπει να την ξαναπεράσει στο λύκειο, με κίνδυνο με μια μικρή αστοχία να αλλάξει το σχολικό του περιβάλλον και οι φίλοι του χωρίς κανένα λόγο. Εκτός αυτού, εμείς που κατοικούμε σε όμορους δήμους κι έχουμε επωμιστεί ως οικογένεια το βάρος της μετακίνησης, καθώς δεν προβλέπεται μεταφορά των μαθητών σε αυτά τα σχολεία, θα πρέπει μετά από τρία χρόνια να αναπροσαρμόσουμε το πρόγραμμά μας,σε περίπτωση αποτυχίας, νιώθοντας ότι οι κόποι μας πήγαν χαμένοι. Άραγε τι είναι αυτό που πρέπει συνεχώς να αποδεικνύουν οι μαθητές των πρότυπων σχολείων;Δεν είναι αρκετό το γεγονός ότι αυτά τα παιδιά που θέλουν κάτι παραπάνω στην εκπαίδευσή τους, είναι υποχρεωμένα να δοκιμαστούν σε τόσο μικρή ηλικία; Θεωρώ ότι είναι πολύ αποθαρρυντικό όλο αυτό το σκεπτικό της συνεχόμενης εξέτασης, ιδιαίτερα όταν διακυβεύεται η καθημερινότητα ενός έφηβου.