• Σχόλιο του χρήστη 'Δέσποινα Αρχιτέκτων' | 27 Απριλίου 2020, 23:25

    Τα άρθρα 51 και 52 είναι απαράδεκτα. Είναι δυνατόν να υπάρχει ανώτατο ηλικιακό όριο (17 έτη) στην επαγγελματική εκπαίδευση; Σε μία εποχή που μιλάμε για δια βίου μάθηση και κατάρτιση. Όταν οι στατιστικές δείχνουν ότι όλο και μεγαλύτερο ποσοστό ανθρώπων που διαπρέπουν στο επάγγελμα τους δεν ασκεί αυτό που αρχικά σπούδασε. Αποκόπτουμε από τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση όλους: τους αποφοίτους των γενικών λυκείων που είτε απέτυχαν στις πανελλήνιες είτε δεν μπορούν να σπουδάσουν εκτός της πόλης καταγωγής τους. Όλους εκείνους τους ενήλικους που θέλουν να κάνουν επανεκκίνηση ενισχύοντας το βιογραφικό τους,ώστε να βρούν εργασία σε συνθήκες κρίσης. Γυναίκες με παιδιά που θέλουν να αποκτήσουν κατάρτιση ώστε να βοηθήσουν στο οικογενειακό εισόδημα. Η ηλικία, το φύλλο, το έθνος, η οικονομική κατάσταση δε θα πρέπει να εμποδίζουν τη δημόσια δωρεάν επαγγελματική εκπαίδευση και την εξέλιξη ενός ατόμου με όραμα ένα καλύτερο μέλλον γαι τον εαυτό του και την κοινωνία. Αποκλείοντας ανθρώπους από την δημόσια επαγγελματική κατάρτιση οδηγούμε τη χώρα πολλά χρόνια πίσω. Έγιναν πολλά σωστά βήματα στα ΕΠΑΛ τα τελευταία χρόνια γιατί πρέπει κάθε νέα κυβέρνηση να αναιρεί ακόμη και τα θετικά της προηγούμενης; Είναι προφανές ότι οι ιδιώτες που επιχειρούν στην εκπαίδευση θα ευνοηθούν από την απαξίωση του Δημόσιου Σχολείου. Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Οι μόνοι που ευνοούνται από το Σχέδιο Νόμου είναι τα ιδιωτικά ΙΕΚ και τα Κολέγια. Όσο για τον ισχυρισμό του σχολικού εκφοβισμού όποιος διδάσκει σε ΕΠΑΛ γνωρίζει ότι είναι τουλάχιστον αστείος.Οι ενήλικοι μαθητές στην πλειοψηφεία τους έχουν την ωριμότητα της δημοκρατικής διαμεσολάβησης σε καταστάσεις κρίσης και σίγουρα δεν δημιουργούν ζητήματα εκφοβισμού. Σε ποιές έρευνες βασίστηκε αυτό το συμπέρασμα; Πόσο έγκυρες είναι;