Στην ηλικία της έκτης δημοτικού μπήκα στην διαδικασία να δώσω εξετάσεις για να περάσω στο πρότυπο σχολείο της ευαγγελικής σχολής. Καθημερινά φροντιστήρια και αγώνας από εμένα την ίδια αλλά και την οικογένεια μου και όλο αυτό για το καλύτερο μέλλον σε ένα άριστο σχολείο. Ευσυνείδητα, έβαλα τον εαυτό μου στην πίεση των εξετάσεων με την προϋπόθεση ότι θα φοιτήσω εκεί και στο λύκειο. Το να προσαρμοστώ σε ένα ξένο περιβάλλον και να κάνω παρέες ήταν αρκετά δύσκολο καθώς είχα ισχυρές σχέσεις με τους παλιούς μου συμμαθητές στο δημοτικό. 2 χρόνια μετά, σε αυτό το σχολείο έχω αναπτύξει τις πιο δυνατές φιλίες και δεν έχω μετανιώσει ούτε λεπτό την απόφαση μου να είμαι μέλος αυτού του σχολείου. Είμαι περιφανή για το κατόρθωμα μου αφού μόνο εγώ ξέρω τον αγώνα που έδωσα ώστε να περάσω τόσο δύσκολες εξετάσεις. Θεωρώ επομένως άδικο μια μέρα να ανακοινώνει κάποιος πως μετά από όλο αυτόν το καιρό, θα πρέπει να ξανά βάλω τον εαυτό μου σε αυτήν την εξαντλητική ψυχικά αλλά και οικονομικά διαδικασία. Έστω ότι περάσω εγώ και μείνουν από έξω άτομα που εδώ και 2 χρόνια έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε τις πιο όμορφες στιγμές μαζί... θεωρείτε σωστό το να χωριστώ ξανά με τους κολλητούς μου; Το να αλλάζουμε σχολείο 3 φορές; Πώς ένα παιδί στην εφηβεία σαν και εμένα θα μπορέσει να ανταπεξέλθει σε όλη αυτήν την ψυχολογική πίεση; Αυτό που μας ζητάτε είναι ανήθικο και άδικο για όλους! Συμπεριλαμβανομένου και τους γονείς μας, οι οποίοι θα αναγκαστούν ξανά να πληρώνουν φροντιστήρια... Το καλύτερο θα είναι να εισακουστούν τα επιχειρήματα μας!
Στην ηλικία της έκτης δημοτικού μπήκα στην διαδικασία να δώσω εξετάσεις για να περάσω στο πρότυπο σχολείο της ευαγγελικής σχολής. Καθημερινά φροντιστήρια και αγώνας από εμένα την ίδια αλλά και την οικογένεια μου και όλο αυτό για το καλύτερο μέλλον σε ένα άριστο σχολείο. Ευσυνείδητα, έβαλα τον εαυτό μου στην πίεση των εξετάσεων με την προϋπόθεση ότι θα φοιτήσω εκεί και στο λύκειο. Το να προσαρμοστώ σε ένα ξένο περιβάλλον και να κάνω παρέες ήταν αρκετά δύσκολο καθώς είχα ισχυρές σχέσεις με τους παλιούς μου συμμαθητές στο δημοτικό. 2 χρόνια μετά, σε αυτό το σχολείο έχω αναπτύξει τις πιο δυνατές φιλίες και δεν έχω μετανιώσει ούτε λεπτό την απόφαση μου να είμαι μέλος αυτού του σχολείου. Είμαι περιφανή για το κατόρθωμα μου αφού μόνο εγώ ξέρω τον αγώνα που έδωσα ώστε να περάσω τόσο δύσκολες εξετάσεις. Θεωρώ επομένως άδικο μια μέρα να ανακοινώνει κάποιος πως μετά από όλο αυτόν το καιρό, θα πρέπει να ξανά βάλω τον εαυτό μου σε αυτήν την εξαντλητική ψυχικά αλλά και οικονομικά διαδικασία. Έστω ότι περάσω εγώ και μείνουν από έξω άτομα που εδώ και 2 χρόνια έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε τις πιο όμορφες στιγμές μαζί... θεωρείτε σωστό το να χωριστώ ξανά με τους κολλητούς μου; Το να αλλάζουμε σχολείο 3 φορές; Πώς ένα παιδί στην εφηβεία σαν και εμένα θα μπορέσει να ανταπεξέλθει σε όλη αυτήν την ψυχολογική πίεση; Αυτό που μας ζητάτε είναι ανήθικο και άδικο για όλους! Συμπεριλαμβανομένου και τους γονείς μας, οι οποίοι θα αναγκαστούν ξανά να πληρώνουν φροντιστήρια... Το καλύτερο θα είναι να εισακουστούν τα επιχειρήματα μας!