Το Υπουργείο θα πρέπει να δει σοβαρά το θέμα του προσωπικού των ΑΕΙ. Υπάρχει μια εμμονή για απαξίωση του ανθρώπινου δυναμικού του που κάποια στιγμή θα γυρίσει μπούμεραγκ.
Πέρα από το μισθολογικό κομμάτι όπου οι διδάκτορες διδάσκοντες μέλη ΕΔΙΠ των Πανεπιστημίων αμείβονται χαμηλότερα από τους διοικητικούς υπαλλήλους ίδιων προσόντων, που δεν είναι ίσως της παρούσης, υπάρχει γενικότερη απαξίωση με χαρακτηριστική πλέον στο νομοσχέδιο την εξαίρεση των ενεργών μελών των ιδρυμάτων σε εκπαιδευτικές, ερευνητικές και διοικητικές διαδικασίες από τα εκλεκτορικά σώματα.
Τα μέλη ΕΔΙΠ με διδακτορικά και πλούσιο βιογραφικό σε έρευνα και δημοσιεύσεις αξιοποιούνται πλήρως σε αμφιθέατρα, εργαστήρια, σε μεταπτυχιακά μαθήματα, ερευνητικά έργα, διπλωματικές εργασίες, διοικητικές δραστηριότητες των Σχολών κλπ χωρίς καμία όμως αναγνώριση του έργου τους. Είναι ο κλάδος που τραβάει το κουπί στη γαλέρα, βγάζει το φίδι από την τρύπα, και άλλα ωραία που ακούμε κατά καιρούς εντός των Ιδρυμάτων. Επίσης, τα μέλη ΕΔΙΠ στήριξαν την περίοδο της πανδημίας τα εξ αποστάσεως μαθήματα με φιλότιμο και ευαισθησία προς τους φοιτητές των Πανεπιστημίων μας. Επιπλέον, η προσφορά τους όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια της απουσίας προσλήψεων ΔΕΠ ήταν αυτή που κράτησε τα ιδρύματα και συνεισέφερε στην απαιτούμενη ποιότητα των σπουδών των Ελληνικών Πανεπιστημίων, την οποία συνεχίζει να προφέρει.
Θα πρέπει λοιπόν να δοθεί η δυνατότητα σε αυτό το αξιόλογο προσωπικό να εξελιχθεί. Δεν ζητείται να τους χαριστεί τίποτα. Υπάρχουν ΕΔΙΠ με ιδιαίτερα αυξημένα προσόντα και δείκτες αξιολόγησης του έργου τους υψηλότερους από πολλά μέλη ΔΕΠ αντίστοιχων γνωστικών αντικειμένων. Θα πρέπει λοιπόν το Υπουργείο να αναβαθμίσει το προσωπικό αυτό, όχι οριζόντια και χωρίς κρίση. Με κρίση και αξιολόγηση του βιογραφικού τους να τους εντάξει σε θέσεις Λέκτορα που θα τους δώσει πλέον την δυνατότητα εξέλιξης (όσοι το αξίζουν) με βάση τις διαδικασίες που ισχύουν. Γιατί όχι να τολμήσει και την θέση του Επίκουρου Καθηγητή αν υπάρχουν τα προσόντα ή με βάση αυστηρά κριτήρια που θα τεθούν. Δώστε την ευκαιρία σε άξιους ανθρώπους να λάβουν το κίνητρο για τη δικιά τους αυτοβελτίωση και συνακόλουθα για τη βελτίωση του επιπέδου των Πανεπιστημίων μας. Βασικές αρχές του Μάνατζμεντ αγνοούνται μάλλον εκεί στην Κυβέρνηση που υποτίθεται ότι έχει φέρει το σύγχρονο τρόπο διοίκηση και ότι υποστηρίζει την αριστεία και την ανάδειξη των ικανών.
Σταματήστε την υποκρισία του όποιος ΕΔΙΠ αξίζει, να βάλει υποψηφιότητα στο ΑΠΕΛΛΑ. Οι θέσεις στο ΑΠΕΛΛΑ είναι δοσμένες στην πλειοψηφία τους πριν προκηρυχθούν. Τι υποκρισία να μην το αναγνωρίζετε αυτό… Μην κρύβεστε πίσω από το δάκτυλό σας. Επίσης, σκεφτείτε ότι πολλά Πανεπιστήμια σαμποτάρουν την συμμετοχή των ΕΔΙΠ σε υποψηφιότητες καθηγητών. Αφού τους έχουν ήδη και προσφέρουν… γιατί να τους εκλέξουν;
Δυστυχώς μια θλιβερή ιστορία που έχει εγκλωβίσει 100άδες άξιους επιστήμονες χωρίς το Υπουργείο να θέλει να δει και να λύσει το πρόβλημα. Επιτέλους ας ασχοληθεί κάποιος.
Το Υπουργείο θα πρέπει να δει σοβαρά το θέμα του προσωπικού των ΑΕΙ. Υπάρχει μια εμμονή για απαξίωση του ανθρώπινου δυναμικού του που κάποια στιγμή θα γυρίσει μπούμεραγκ. Πέρα από το μισθολογικό κομμάτι όπου οι διδάκτορες διδάσκοντες μέλη ΕΔΙΠ των Πανεπιστημίων αμείβονται χαμηλότερα από τους διοικητικούς υπαλλήλους ίδιων προσόντων, που δεν είναι ίσως της παρούσης, υπάρχει γενικότερη απαξίωση με χαρακτηριστική πλέον στο νομοσχέδιο την εξαίρεση των ενεργών μελών των ιδρυμάτων σε εκπαιδευτικές, ερευνητικές και διοικητικές διαδικασίες από τα εκλεκτορικά σώματα. Τα μέλη ΕΔΙΠ με διδακτορικά και πλούσιο βιογραφικό σε έρευνα και δημοσιεύσεις αξιοποιούνται πλήρως σε αμφιθέατρα, εργαστήρια, σε μεταπτυχιακά μαθήματα, ερευνητικά έργα, διπλωματικές εργασίες, διοικητικές δραστηριότητες των Σχολών κλπ χωρίς καμία όμως αναγνώριση του έργου τους. Είναι ο κλάδος που τραβάει το κουπί στη γαλέρα, βγάζει το φίδι από την τρύπα, και άλλα ωραία που ακούμε κατά καιρούς εντός των Ιδρυμάτων. Επίσης, τα μέλη ΕΔΙΠ στήριξαν την περίοδο της πανδημίας τα εξ αποστάσεως μαθήματα με φιλότιμο και ευαισθησία προς τους φοιτητές των Πανεπιστημίων μας. Επιπλέον, η προσφορά τους όλα αυτά τα πέτρινα χρόνια της απουσίας προσλήψεων ΔΕΠ ήταν αυτή που κράτησε τα ιδρύματα και συνεισέφερε στην απαιτούμενη ποιότητα των σπουδών των Ελληνικών Πανεπιστημίων, την οποία συνεχίζει να προφέρει. Θα πρέπει λοιπόν να δοθεί η δυνατότητα σε αυτό το αξιόλογο προσωπικό να εξελιχθεί. Δεν ζητείται να τους χαριστεί τίποτα. Υπάρχουν ΕΔΙΠ με ιδιαίτερα αυξημένα προσόντα και δείκτες αξιολόγησης του έργου τους υψηλότερους από πολλά μέλη ΔΕΠ αντίστοιχων γνωστικών αντικειμένων. Θα πρέπει λοιπόν το Υπουργείο να αναβαθμίσει το προσωπικό αυτό, όχι οριζόντια και χωρίς κρίση. Με κρίση και αξιολόγηση του βιογραφικού τους να τους εντάξει σε θέσεις Λέκτορα που θα τους δώσει πλέον την δυνατότητα εξέλιξης (όσοι το αξίζουν) με βάση τις διαδικασίες που ισχύουν. Γιατί όχι να τολμήσει και την θέση του Επίκουρου Καθηγητή αν υπάρχουν τα προσόντα ή με βάση αυστηρά κριτήρια που θα τεθούν. Δώστε την ευκαιρία σε άξιους ανθρώπους να λάβουν το κίνητρο για τη δικιά τους αυτοβελτίωση και συνακόλουθα για τη βελτίωση του επιπέδου των Πανεπιστημίων μας. Βασικές αρχές του Μάνατζμεντ αγνοούνται μάλλον εκεί στην Κυβέρνηση που υποτίθεται ότι έχει φέρει το σύγχρονο τρόπο διοίκηση και ότι υποστηρίζει την αριστεία και την ανάδειξη των ικανών. Σταματήστε την υποκρισία του όποιος ΕΔΙΠ αξίζει, να βάλει υποψηφιότητα στο ΑΠΕΛΛΑ. Οι θέσεις στο ΑΠΕΛΛΑ είναι δοσμένες στην πλειοψηφία τους πριν προκηρυχθούν. Τι υποκρισία να μην το αναγνωρίζετε αυτό… Μην κρύβεστε πίσω από το δάκτυλό σας. Επίσης, σκεφτείτε ότι πολλά Πανεπιστήμια σαμποτάρουν την συμμετοχή των ΕΔΙΠ σε υποψηφιότητες καθηγητών. Αφού τους έχουν ήδη και προσφέρουν… γιατί να τους εκλέξουν; Δυστυχώς μια θλιβερή ιστορία που έχει εγκλωβίσει 100άδες άξιους επιστήμονες χωρίς το Υπουργείο να θέλει να δει και να λύσει το πρόβλημα. Επιτέλους ας ασχοληθεί κάποιος.