Κάθε 2 χρόνια ένα νέο σχέδιο νόμου, μια καινούργια υπουργική απόφαση έρχεται για να ανατρέψει τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων. «Γεράσαμε» κυρία Υπουργέ και εξακολουθούμε να ζούμε στην αβεβαιότητα. Και οι δύο βασικές αλλαγές που προωθούνται στον παρόν άρθρο πρέπει να αποσυρθούν ΑΜΕΣΑ, ως ένδειξη στοιχειώδους σεβασμού της πολιτείας προς τους εκπαιδευτικούς λειτουργούς της:
Α) Στο νομοσχέδιο για τις προσλήψεις αναπληρωτών και μόνιμων που ανακοινώθηκε μόλις τον προηγούμενο χρόνο, προσμετράται η πραγματική εκπαιδευτική προϋπηρεσία που αποκτήθηκε σε κλάδο της ίδιας βαθμίδας (ΠΕ, ΤΕ κ.ο.κ). Με βάση το δεδομένο αυτό, όσοι έχουμε την «ατυχία» να κατέχουμε και δεύτερο τίτλο σπουδών, υποβάλαμε αίτηση για πρόσληψη σε οποιονδήποτε από τους δυο κλάδους, θεωρώντας αυτονόητο πως δεν πρόκειται να χαθούν ή να μοιραστούν σε δυο κλάδους οι μήνες προϋπηρεσίας μας. Καθώς όμως σε κάποιους κλάδους οι προσλήψεις των πρώτων φάσεων είναι μαζικότερες σε σχέση με άλλους, αρκετοί από εμάς έτυχε να δουλέψουν στον λεγόμενο δεύτερο κλάδο, στον οποίο έχουμε ελάχιστους μήνες προϋπηρεσίας. Για ποιο λόγο θα πρέπει να τιμωρηθούμε χάνοντας τουλάχιστον έναν ολόκληρο χρόνο προϋπηρεσίας από το βασικό μας κλάδο, τη στιγμή μάλιστα που έχουν ΗΔΗ πραγματοποιηθεί προσλήψεις μόνιμων με το σύνολο της εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας και όταν το ίδιο το ΑΣΕΠ σε όλες του τις προκηρύξεις μοριοδοτεί ολόκληρη την προϋπηρεσία; Αν θέλατε να εφαρμόσετε μια «δικλείδα ασφαλείας», θα μπορούσε η προϋπηρεσία να προσμετράτε μετά την κτήση του προαπαιτούμενου τίτλου σπουδών, εφόσον έχει αποκτηθεί σε κλάδο της ίδιας βαθμίδας (ΠΕ, ΤΕ κ.ο.κ). Σε αντίθετη περίπτωση, η προσμέτρηση της προϋπηρεσίας αποκλειστικά και μόνο στον κλάδο που αποκτήθηκε, σε συνδυασμό με την ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ υπομοριοδότηση του δεύτερου τίτλου σπουδών (μόλις 7 μόρια, όσα και μια ξένη γλώσσα δηλαδή, τη στιγμή που σε όλες τις προκηρύξεις του ΑΣΕΠ μοριοδοτείται σχεδόν όσο ένας μεταπτυχιακός τίτλος, με πολλά περισσότερα μόρια απ’ ότι μια ξένη γλώσσα ή ένα δεύτερο μεταπτυχιακό) πρόκειται να καταδικάσει στην ανεργία όσους έχουν προϋπηρεσία σε 2 διαφορετικούς κλάδους.
Β) Όπως φαίνεται από την πλειονότητα των σχολίων στο παρόν άρθρο, η μεγαλύτερη μερίδα των εκπαιδευτικών τίθεται ΕΝΑΝΤΙΑ στη διπλή μοριοδότηση της προϋπηρεσίας που αποκτήθηκε σε δυσπρόσιτες σχολικές μονάδες. Πως είναι δυνατόν ένας εκπαιδευτικός που υπηρετεί για 9 μήνες στη Μυτιλήνη, να μοριοδοτείται λιγότερο από έναν που τοποθετείται για 7 μήνες στη Λήμνο; Το εκπαιδευτικό έργο που προσφέρει ο πρώτος είναι μικρότερης αξίας; Αν θέλετε να δώσετε κίνητρα ώστε να υπηρετήσει κάποιος εκπαιδευτικός στις απομακρυσμένες αυτές περιοχές, θα μπορούσατε να του εξασφαλίσετε εναλλακτικές στη σίτιση και τη στέγασή του ή ελαφρώς υψηλότερες οικονομικές απολαβές. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι ανήθικο να προσμετρηθεί διπλή η προϋπηρεσία που θα αποκτήσει, ποσό μάλλον όταν μιλάμε για μόνιμο διορισμό. Αν είχαμε κατά νου το δεδομένο αυτό, πολλοί από εμάς θα κάναμε διαφορετικές επιλογές τα προηγούμενα χρόνια, όσο ακόμα είχαμε τη δυνατότητα. Για το λόγο αυτό, ακόμη και η αναδρομική προσμέτρηση της προϋπηρεσίας στις συγκεκριμένες σχολικές μονάδες θα ήταν σκανδαλώδης και θα δημιουργούσε σωρεία προβλημάτων.
Κάθε 2 χρόνια ένα νέο σχέδιο νόμου, μια καινούργια υπουργική απόφαση έρχεται για να ανατρέψει τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων. «Γεράσαμε» κυρία Υπουργέ και εξακολουθούμε να ζούμε στην αβεβαιότητα. Και οι δύο βασικές αλλαγές που προωθούνται στον παρόν άρθρο πρέπει να αποσυρθούν ΑΜΕΣΑ, ως ένδειξη στοιχειώδους σεβασμού της πολιτείας προς τους εκπαιδευτικούς λειτουργούς της: Α) Στο νομοσχέδιο για τις προσλήψεις αναπληρωτών και μόνιμων που ανακοινώθηκε μόλις τον προηγούμενο χρόνο, προσμετράται η πραγματική εκπαιδευτική προϋπηρεσία που αποκτήθηκε σε κλάδο της ίδιας βαθμίδας (ΠΕ, ΤΕ κ.ο.κ). Με βάση το δεδομένο αυτό, όσοι έχουμε την «ατυχία» να κατέχουμε και δεύτερο τίτλο σπουδών, υποβάλαμε αίτηση για πρόσληψη σε οποιονδήποτε από τους δυο κλάδους, θεωρώντας αυτονόητο πως δεν πρόκειται να χαθούν ή να μοιραστούν σε δυο κλάδους οι μήνες προϋπηρεσίας μας. Καθώς όμως σε κάποιους κλάδους οι προσλήψεις των πρώτων φάσεων είναι μαζικότερες σε σχέση με άλλους, αρκετοί από εμάς έτυχε να δουλέψουν στον λεγόμενο δεύτερο κλάδο, στον οποίο έχουμε ελάχιστους μήνες προϋπηρεσίας. Για ποιο λόγο θα πρέπει να τιμωρηθούμε χάνοντας τουλάχιστον έναν ολόκληρο χρόνο προϋπηρεσίας από το βασικό μας κλάδο, τη στιγμή μάλιστα που έχουν ΗΔΗ πραγματοποιηθεί προσλήψεις μόνιμων με το σύνολο της εκπαιδευτικής προϋπηρεσίας και όταν το ίδιο το ΑΣΕΠ σε όλες του τις προκηρύξεις μοριοδοτεί ολόκληρη την προϋπηρεσία; Αν θέλατε να εφαρμόσετε μια «δικλείδα ασφαλείας», θα μπορούσε η προϋπηρεσία να προσμετράτε μετά την κτήση του προαπαιτούμενου τίτλου σπουδών, εφόσον έχει αποκτηθεί σε κλάδο της ίδιας βαθμίδας (ΠΕ, ΤΕ κ.ο.κ). Σε αντίθετη περίπτωση, η προσμέτρηση της προϋπηρεσίας αποκλειστικά και μόνο στον κλάδο που αποκτήθηκε, σε συνδυασμό με την ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ υπομοριοδότηση του δεύτερου τίτλου σπουδών (μόλις 7 μόρια, όσα και μια ξένη γλώσσα δηλαδή, τη στιγμή που σε όλες τις προκηρύξεις του ΑΣΕΠ μοριοδοτείται σχεδόν όσο ένας μεταπτυχιακός τίτλος, με πολλά περισσότερα μόρια απ’ ότι μια ξένη γλώσσα ή ένα δεύτερο μεταπτυχιακό) πρόκειται να καταδικάσει στην ανεργία όσους έχουν προϋπηρεσία σε 2 διαφορετικούς κλάδους. Β) Όπως φαίνεται από την πλειονότητα των σχολίων στο παρόν άρθρο, η μεγαλύτερη μερίδα των εκπαιδευτικών τίθεται ΕΝΑΝΤΙΑ στη διπλή μοριοδότηση της προϋπηρεσίας που αποκτήθηκε σε δυσπρόσιτες σχολικές μονάδες. Πως είναι δυνατόν ένας εκπαιδευτικός που υπηρετεί για 9 μήνες στη Μυτιλήνη, να μοριοδοτείται λιγότερο από έναν που τοποθετείται για 7 μήνες στη Λήμνο; Το εκπαιδευτικό έργο που προσφέρει ο πρώτος είναι μικρότερης αξίας; Αν θέλετε να δώσετε κίνητρα ώστε να υπηρετήσει κάποιος εκπαιδευτικός στις απομακρυσμένες αυτές περιοχές, θα μπορούσατε να του εξασφαλίσετε εναλλακτικές στη σίτιση και τη στέγασή του ή ελαφρώς υψηλότερες οικονομικές απολαβές. Σε κάθε περίπτωση, όμως, είναι ανήθικο να προσμετρηθεί διπλή η προϋπηρεσία που θα αποκτήσει, ποσό μάλλον όταν μιλάμε για μόνιμο διορισμό. Αν είχαμε κατά νου το δεδομένο αυτό, πολλοί από εμάς θα κάναμε διαφορετικές επιλογές τα προηγούμενα χρόνια, όσο ακόμα είχαμε τη δυνατότητα. Για το λόγο αυτό, ακόμη και η αναδρομική προσμέτρηση της προϋπηρεσίας στις συγκεκριμένες σχολικές μονάδες θα ήταν σκανδαλώδης και θα δημιουργούσε σωρεία προβλημάτων.