Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ζωή Κ.' | 28 Απριλίου 2020, 20:07

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Για την αναβάθμιση της διδασκαλίας των ξένων γλωσσών και κυρίως της β’ ξένης γλώσσας στο δημόσιο σχολείο, θα έπρεπε να ληφθούν υπόψη κάποια θέματα, τα οποία πρωτίστως έχουν να κάνουν με την αντιμετώπιση των ίδιων των μαθητών από τις τάξεις κιόλας του δημοτικού, αλλά και γενικότερα με την υποβάθμιση των ξένων γλωσσών στο εκπαιδευτικό σύστημα. Η δωρεάν παιδεία θα πρέπει να ισχύει και για τις ξένες γλώσσες και αυτό μπορεί να επιτευχθεί αν υπάρχει μια διδακτική ακολουθία μεταξύ των βαθμίδων εκπαίδευσης. Αρχικά, το πρώτο θέμα είναι ότι τα παιδιά ξεκινούν κάπως ανορθόδοξα την επαφή τους με τη β’ ξένη γλώσσα, όταν ενώ τους δίνεται η δυνατότητα στο τέλος της σχολικής χρονιάς να επιλέξουν ποια γλώσσα θα διδαχτούν, με την έναρξη της νέας καταστρατηγείται η επιλογή τους, γιατί απλά η πλειοψηφία επέλεξε μια άλλη γλώσσα. Αυτό προκύπτει από τη μείωση των ξενόγλωσσων τμημάτων και συνεχίζει και στην επόμενη βαθμίδα, γιατί είναι πολύ πιθανόν με τη μετάβασή τους στο γυμνάσιο να πρέπει να κάνουν άλλη γλώσσα από αυτή που διδάχτηκαν και πάλι χωρίς τη θέλησή τους στο δημοτικό. Καταλαβαίνετε πόσο αντιπαιδαγωγική είναι αυτή η ρύθμιση. Οι ώρες, ώστε να μπορεί να επιτευχθεί μία σύνδεση της γνώσης με κάποιο πιστοποιητικό γλωσσομάθειας, σίγουρα δεν επαρκούν. Θα πρέπει να αυξηθούν από 2 σε 3 ώρες για το δημοτικό και το γυμνάσιο ή/και να εισαχθεί και στην Δ Δημοτικού. Οι ώρες διδασκαλίας στα περισσότερα κράτη αυξάνονται προοδευτικά, ενώ στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα μειώνονται και στο Λύκειο πια εξαλείφονται. Στα Γυμνάσια και στα Λύκεια θα έπρεπε να εκσυγχρονιστούν/εκπονηθούν νέα διδακτικά εγχειρίδια. Στα Λύκεια πια θα πρέπει τα παιδιά να μπορούν να συνεχίσουν τη β’ ξένη γλώσσα, αφού η μείωση ή ακόμα χειρότερα η απουσία της θα καθιστά άκυρη την μέχρι τώρα ενασχόλησή τους τα προηγούμενα χρόνια και μάλιστα να γνωρίζουν το επίπεδό τους, σύμφωνα με τις ώρες που έχουν διδαχτεί στις προηγούμενες βαθμίδες, ώστε να μπορέσουν να έχουν πρόσβαση σε ένα πιστοποιητικό γλωσσομάθειας, αυτό του ΚΠγ. Αυτά είναι τα συμπεράσματα μιας αναπληρώτριας χρόνων, έχοντας καλύψει εργασιακά, αλλά και εκπαιδευτικά κενά και έχοντας «ζήσει» όλες τις νεότερες μεταρρυθμίσεις της εκπαίδευσης. Και ως αναπληρώτρια με άποψη και ταλαιπωρία χρόνων, οφείλω να ζητήσω την κατάργηση του θεσμού των αναπληρωτών, ειδικά αυτών του μειωμένου ωραρίου και τον άμεσο διορισμό μας.