• Σχόλιο του χρήστη '.' | 29 Απριλίου 2020, 01:02

    Είμαι μαθητής Της Β’ Γυμνασίου σε Πρότυπο Γυμνάσιο. Όταν ξεκίνησα την προετοιμασία μου για να δώσω εξετάσεις, ήξερα πως αν τα καταφέρω θα περνούσα τα επόμενα έξι χρόνια της ζωής μου σε ένα καλύτερο σχολείο, όπου θα μπορούσα να μάθω περισσότερα. Και ξαφνικά αυτό άλλαξε. Σε όλη την Τρίτη τάξη, θα πρέπει όλοι μας να χάσουμε πολύ χρόνο, ενέργεια και χρήμα, για κάτι που μας είχαν πει αλλιώς. Ένας από τους κύριους λόγους που προτιμούμε τα πρότυπα είναι η ευκαιρία για συμμετοχή σε διάφορα μαθητικά συνέδρια, ομίλους και άλλα τέτοια γεγονότα. Αυτά απευθύνονται σε μεγάλο βαθμό σε μαθητές της Τρίτης, και με το άγχος των εξετάσεων αυτοί δε θα έχουν τον απαραίτητο χρόνο και την απαραίτητη συγκέντρωση για να συμμετάσχουν σε αυτές τις δράσεις, καταστρέφοντας το κύριο πλεονέκτημα των προτύπων σε σχέση με τα υπόλοιπα σχολεία. Έχουμε ήδη περάσει εξετάσεις για να μπούμε, και συνεχίζουμε να αποδεικνύουμε την αριστεία μας με τις επιδόσεις μας στα μαθήματα καθημερινά, καθώς η συντριπτική πλειοψηφία από εμάς παίρνει αριστείο για τους βαθμούς στα μαθήματα, και το να ξαναγίνουν δε θα αλλάξει πολλά, εκτός από το ότι τα φροντιστήρια θα έχουν περισσότερα κέρδη, από χρήματα που θα μπορούσαμε να έχουμε χρησιμοποιήσει για άλλες ανάγκες μας. Βέβαια θα αναρωτηθείτε γιατί «φοβόμαστε» τις εξετάσεις και χρειαζόμαστε φροντιστήρια, αφού είμαστε άριστοι μαθητές. Η απάντηση είναι απλή: το άγχος πως μπορεί να χάσουμε τους φίλους μας μπορεί από μόνο του να μας εμποδίσει να αποδώσουμε, κάτι που δεν ίσχυε στο τέλος του δημοτικού, γιατί δεν είχαμε ήδη φτιάξει φιλίες. Οι περισσότεροι από μας θα μείνουν, έτσι κι αλλιώς, όμως κάποιοι που, λόγω του άγχους, θα αποτύχουν, θα πρέπει να εγκαταλείψουν το όνειρό τους, ενώ κι εμείς θα χάσουμε κάποιους από τους φίλους μας, τους οποίους ξέρουμε για τρία ολόκληρα χρόνια. Αν αυτό γίνει, θα περάσουμε τέσσερα συνεχόμενα χρόνια άγχους, από την προετοιμασία για τις εξετάσεις του Λυκείου μέχρι τις Πανελλήνιες, αντί να ζήσουμε μια κανονική ζωή.