Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αγάπη Χατζημπαλάση' | 29 Απριλίου 2020, 11:09

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Ως εκπαιδευτικός ξένης γλώσσας (γερμανικών) υποστηρίζω κάθε αλλαγή που συμβάλει στην ποιοτικότερη εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας, έτσι χαιρετίζω την προσπάθεια να δοθούν κι άλλες ώρες αγγλικών στην εκπαίδευση. Ωστόσο, βλέπω μια παραμέληση της Β' ξένης γλώσσας που είναι αδικαιολόγητη σε μια χώρα τουριστική όπως είναι η Ελλάδα και με ιδεώδες την ενωμένη Ευρώπη και την κατανόηση μεταξύ των λαών. Δε νομίζω να χρειάζεται να απαριθμήσω εδώ τη σημαντικότητα μιας Β΄ξένης γλώσσας τόσο για την προσωπική ανάπτυξη σε θέματα πολιτισμού για έναν άνθρωπο, καθώς επίσης και για τις προσωπικές του δεξιότητες σε μια τόσο ανταγωνιστική αγορά εργασίας. Περιμένουμε κι ελπίζουμε εδώ και χρόνια εμείς οι εκπαιδευτικοί να μπορέσει το δημόσιο σχολείο να δίνει στους μαθητές την ευκαιρία για πιστοποίηση της γλώσσας μέσω του ΚΠΓ. Αν πρόκειται λοιπόν για αναβάθμιση δε θα έπρεπε να ληφθούν εδώ κάποια μέτρα; Ήταν θετικό ότι πριν χρόνια ξεκίνησε η Β' ξένη γλώσσα από τα δημοτικά αλλά αρνητικό ότι αφαιρέθηκε για αυτό τον σκοπό η τρίτη ώρα από τα γυμνάσια. Πρέπει να επιστρέψει αυτή η "χαμένη ώρα" για να μπορεί να γίνεται μια αποτελεσματική εργασία. Πρέπει επίσης να ξεκινάει πιο νωρίς η εκπαίδευση της Β' Ξένης γλώσσας στο δημοτικό αν θέλουμε με ειλικρίνεια να προσφέρει το δημόσιο σχολείο την ευκαιρία σε όλα τα παιδιά για Β΄Ξένη γλώσσα. Υπάρχει και μια άλλη διάσταση σε αυτό το θέμα που αφορά σε εμάς τους εκπαιδευτικούς. Εδώ διαφαίνεται ξεκάθαρα μια αδικία σε βάρος μας που σε μερικούς από μας αγγίζει πλέον τα όρια της απογοήτευσης. Οι περισσότεροι από μας είμαστε πολλά χρόνια στην εκπαίδευση (προσωπικά πάνω από 20) σε συνθήκες αβεβαιότητας (πάντα με συμβάσεις προσωρινές ωρομίσθιου/αναπληρωτή) και σε συνθήκες δύσκολες (υπηρεσία σε 3-4-5 διαφορετικά σχολεία, κάθε φορά με αποστάσεις μεταξύ τους και μακριά από τις οικίες μας). Παρ όλο που κάνουμε την ίδια εργασία με άλλους συναδέρφους αισθανόμαστε παιδιά ενός κατώτερου θεού. Δεν είναι ώρα να σκεφτεί επιτέλους το υπουργείο και μας στον σχεδιασμό του μέλλοντος;