• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Μουμουλίδου' | 29 Απριλίου 2020, 13:34

    Ερωτήματα προς διαβούλευση σχετικά με το άρθρο 2: «Δραστηριότητες στην αγγλική γλώσσα στο Νηπιαγωγείο» 1. Πώς προέκυψε η ανάγκη εισαγωγής δραστηριοτήτων στην αγγλική γλώσσα στο νηπιαγωγείο; 2. Ποιες έρευνες έχουν δείξει ότι η εισαγωγή δραστηριοτήτων της αγγλικής «θα διευκολύνει τη μετάβαση των μαθητών στις επόμενες βαθμίδες της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης». Υπάρχουν σχετικά δεδομένα; 3. Ποιοι ρωτήθηκαν για την αναγκαιότητα της εισαγωγής δραστηριοτήτων στην αγγλική; Η επιστημονική κοινότητα; Οι νηπιαγωγοί; Οι γονείς; 4. Τι θα έλεγαν οι νηπιαγωγοί για τις συνθήκες άσκησης του επαγγέλματός τους που θα επιβαρυνθούν με τα νέα δεδομένα; 5. Έχουν ληφθεί υπόψη οι υλικές συνθήκες λειτουργίας και εξοπλισμού των νηπιαγωγείων, στα οποία η φοίτηση είναι υποχρεωτική; Ικανοποιούν τα παιδιά τις βασικές τους ανάγκες σε αυτούς τους χώρους; Πόσα νηπιαγωγεία της χώρας είναι χωρίς αυλές, πόσα στεγάζονται σε ενοικιαζόμενους χώρους που δεν τηρούν τις προδιαγραφές ασφαλείας που η ίδια η πολιτεία ορίζει με νόμο; 6. Γνωρίζει το Υπουργείο το οικονομικό κόστος, εκτός του παιδαγωγικού, των δημόσιων νηπιαγωγείων και προτάσσει τη διδασκαλία της αγγλικής αντί της αναβάθμισης των υλικών δομών και της εξασφάλισης ασφαλούς φοίτησης για τα νήπια; 7. Έχουν ληφθεί υπόψη οι ανάγκες συνεχούς επιμόρφωσης των νηπιαγωγών, ώστε να μπορούν να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των δύο [!] ήδη απαιτητικών αναλυτικών προγραμμάτων που ισχύουν για το νηπιαγωγείο; 8. Έχει λάβει υπόψη του το Υπουργείο, ότι τα ήδη επιβαρυμένα γνωστικά αναλυτικά προγράμματα του νηπιαγωγείου, εκ των οποίων το πρώτο με 5 γνωστικές περιοχές και το δεύτερο με 8, σχολειοποιούν το νηπιαγωγείο, εισάγοντας ειδικότητες και μαθήματα; 9. Όταν στα Παιδαγωγικά Τμήματα ένας σημαντικός αριθμός φοιτητών – οι μελλοντικοί εκπαιδευτικοί – δεν γνωρίζει να μιλά και να γράφει σωστά την ελληνική, μήπως θα έπρεπε να εισαχθεί η «διεύρυνση ή/και συμπλήρωση των δημιουργικών δραστηριοτήτων στα προγράμματα σπουδών του Νηπιαγωγείου, ώστε να έρθουν οι μαθητές – από τα πρώτα χρόνια του μαθητικού τους βίου – σε επαφή με την [ελληνική] γλώσσα […] η καλή γνώση της οποίας αποτελεί πολύτιμο εφόδιο για τη ζωή τους» (αιτιολογική έκθεση); 10. Αγνοεί το Υπουργείο ότι, όπως όλοι μας, έτσι και τα παιδιά, είμαστε εκτεθειμένοι καθημερινά στην αγγλική, ιδιαίτερα τώρα με τον απεριόριστο χρόνο μπροστά στην τηλεόραση και το διαδύκτιο, σε βάρος της ελληνικής; 11. Πόσοι και πόσες απόφοιτοι αγγλικής φιλολογίας έχουν παιδαγωγική και διδακτική πιστοποιημένη γνώση; Με άλλα λόγια, γνωρίζουν το παιδί προσχολικής ηλικίας; Τις ανάγκες του; Τον τρόπο με τον οποίο οικοδομείται η γνώση; Σε ποιες αρχές στηρίζεται η διαδικασία διδασκαλίας-μάθησης; Τι είναι μια δραστηριότητα με μαθησιακό στόχο, πώς υλοποιείται και πώς αξιολογείται; 12. Πώς θα εγγυηθεί το Υπουργείο την εγκυρότητα της πιλοτικής εφαρμογής; Ποια μορφή θα πάρει; Πόσο θα διαρκέσει; Πώς θα αξιολογηθεί; Θα γίνει και αυτή εξ αποστάσεως με όσο το δυνατό λιγότερο κόστος; 13. Ποιος θα είναι ο ρόλος του νηπιαγωγού και ποιος του καθηγητή αγγλικής στη διάρκεια ανάπτυξης της δραστηριότητας; 14. Γιατί να μην εισαχθούν στα υπάρχοντα πειραματικά νηπιαγωγεία οι δραστηριότητες της αγγλικής και να δοκιμαστούν ερευνητικά και διαχρονικά, ώστε να εξαχθούν έγκυρα συμπεράσματα, πριν την όποια εφαρμογή τους; 15. Γνωρίζει το Υπουργείο ότι κάθε χρόνο εξαφανίζονται εκατοντάδες γλώσσες που ομιλούνται από πολύ μικρό αριθμό ανθρώπων στον πλανήτη, μέσα στις οποίες ίσως θα είναι και η ελληνική, λόγω του ότι η αγγλική, και άλλες κυρίαρχες γλώσσες, έχουν επικρατήσει στη δημόσια και όχι μόνο ζωή, μέσα από πολιτικές των χωρών τους; 16. Γιατί αυτό το νομοσχέδιο κατατίθεται σε διαβούλευση εν μέσω κρίσης και όχι σε μια πιο ομαλή περίοδο, κατά την οποία οι άμεσα ενδιαφερόμενοι θα μπορούσαν να εκφράσουν τις απόψεις τους χωρίς την πίεση της κατάστασης; 17. Γιατί οι αποφάσεις για την προσχολική εκπαίδευση να μην προτάσσουν την ποιότητα, η οποία θα μπορούσε να έχει ενδεχομένως θετική επίδραση και στις επόμενες βαθμίδες εκπαίδευσης; 18. Γιατί να προτείνονται αποσπασματικές λογικές και πρακτικές για το νηπιαγωγείο, χωρίς τη γνώση των αναγκών και της πραγματικότητάς του, όπως τη ζουν οι νηπιαγωγοί και τα παιδιά, χωρίς προοπτική για μια προσχολική εκπαίδευση που θα εγγυάται το σκοπό του νηπιαγωγείου, όπως ορίζεται τόσο από τον 1566/85 όσο και από τα προγράμματα σπουδών του; 19. Γιατί το δημόσιο νηπιαγωγείο να μην είναι θέμα μιας εμπνευσμένης πολιτικής με συνοχή, σχεδιασμό και όραμα για το παιδί, την εκπαίδευση και συνεπώς για την κοινωνία και τη χώρα; Μαρία Μουμουλίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, ΤΕΕΠΗ-ΔΠΘ