Κ.Υπουργέ,
Θεωρώ επιβεβλημένη την υποχρέωση μου να μοιραστώ τους προβληματισμούς μου που δημιουργούνται από τις προβλέψεις των άρθρων 18 και 56 παρ. 10β ευελπιστώντας ότι το αρμόδιο επιτελείο σας αλλά και εσείς θα τα εξετάσετε ενδελεχώς.
Προβληματισμός για το Εκπαιδευτικό αποτέλεσμα και την επίδραση των ίσων ευκαιριών του άρθρου 18
---------------------------------------------------------------
Η προσπάθεια σας η οποία, για όποιον επιθυμεί να την δει με θετικό πρίσμα, έχει ως αφετηρία την παροχή ίσων ευκαιριών και σε άλλα παιδιά προσκρούει στα ακόλουθα:
α) Η 2βάθμια εκπαίδευση είναι ή θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται σαν ενιαία περίοδος. Δεν έχει νόημα να δίνουμε τη δυνατότητα σε κάποια παιδιά να επιλεγούν και να μετέχουν σε μια πιο εντατική εκπαίδευση για τα 3 χρόνια του Γυμνασίου, και μετά την αρχική επιλογή και την καθημερινή συμμετοχή σε απαιτητική εκπαίδευση να χρησιμοποιούμε μια νέα 2ωρη αξιολόγηση για να συμπεράνουμε αν τα παιδιά αυτά διατηρούν ένα επιθυμητό επίπεδο και να τους αφαιρούμε τη δυνατότητα φοίτησης στο Λύκειο χωρίς να ολοκληρώσουν τον κύκλο τους στη 2βαθμια εκπαίδευση.
β) Παράλληλα, η μεθόδευση αυτή της εναλλαγής δεν θα αποδώσει περισσότερους καλύτερα εκπαιδευμένους μαθητές και αυριανούς πολίτες στην ελληνική κοινωνία, καθώς η ανάμικτη αυτή ομάδα θα έχει μαθητές που εκπαιδευτήκαν για 3 χρόνια σε Π.Γ., μαθητές που εκπαιδευτήκαν για 3 χρόνια σε Π.Λ. και μαθητές που εκπαιδευτήκαν 6 χρόνια σε Π.Γ & Π.Λ. Στο σύνολο της αυτή η ομάδα μαθητών, στις δυο περιπτώσεις εφαρμογής ή μη του νέου μέτρου, θα είναι κατά τι μεγαλύτερη, αλλά με σαφή μείωση στη ποιότητα και ποσότητα της παρασχεθείσας εκπαίδευσης συνολικά στη περίπτωση της εφαρμογής του νέου μέτρου.
γ) Ακόμα όμως και αυτό το εκπαιδευτικό προϊόν που όπως παραπάνω περιγράφεται, δεν θα αντιστοιχεί σε 3 ή 6 ποιοτικά χρόνια. Τα παιδιά στην 3η Γυμνασίου θα κληθούν να επαναλάβουν τη χρονοβόρα και ψυχοφθόρα διαδικασία της προετοιμασίας για την εξέταση επιλογής που είναι σχεδόν αντίστοιχη με την πανελλήνια δοκιμασία της 3ης Λυκείου, η οποία θα υποβαθμίσει σημαντικά την υπόλοιπη μαθησιακή διαδικασία της 3η Γυμνασίου, καθώς θα έχουν αναλώσει το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς αυτής στην προετοιμασία για την εξέταση επιλογής. Η διαδικασία της προετοιμασίας αυτής για την αναμέτρηση, σε 2-3 μαθήματα, από μόνη της δεν έχει αρνητικό πρόσημο, και θα ωθήσει τους μαθητές να γίνουν δυνατότεροι σε αυτά τα μαθήματα. Αν την εξετάσουμε όμως υπό το πρίσμα των μαθησιακών στόχων μιας ολόκληρης τάξης, αυτής της 3η Γυμνασίου, τότε τα παιδιά αυτά στο σύνολο τους θα έχουν μια χαμένη τάξη στο ενεργητικό τους.
Προβληματισμός για τη νομιμότητα και την ηθική διάσταση των διατάξεων του άρθρου 18 & 56 παρ. 10β
-------------------------------------------------------------
α) Ασχέτως από την εφαρμογή η όχι της νέας μεθόδευσης του τρόπου επιλογής των μαθητών για τα Λύκεια των Π.Σ. στο μέλλον, η εξαίρεση των μαθητών που τώρα μαθητεύουν στις Α’ και Β’ τάξεις των Π.Σ. από τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 56 παράγραφος 10β, είναι ένα γεγονός εξαιρετικά άδικο ηθικά, νομικά, εκπαιδευτικά, ψυχολογικά, αλλά και οικονομικά καθώς οι μαθητές αυτοί θα βιώσουν την νέα εκπαιδευτική αλλαγή στο πετσί τους, σε όλους αυτούς τους τομείς, χωρίς να το έχουν επιλέξει και να έχουν μερίδιο της ευθύνης με την επιλογή τους, μεσούσης της προσπάθειας τους. Οι μαθητές αυτοί είναι επιμελείς, μελετηροί μαθητές, που κατά κύριο λόγο δεν έχουν την οικονομική επιφάνεια να σπουδάσουν σε ένα καλό ιδιωτικό σχολείο και έχουν καταβάλει προσπάθεια ενσυνείδητα να επωφεληθούν της δυνατότητας που τους έδωσε το κράτος να φοιτήσουν δωρεάν σε ένα σχολείο με εντατική εκπαίδευση, αφού κοπιάσουν και αριστεύσουν. Η προσπάθεια τους αυτή είχε σημαντικό ψυχολογικό αντίκτυπο επάνω τους στην τρυφερή ηλικία των 12 ετών, κατά την προετοιμασία τους αλλά και κατά την συνειδητή τους αλλαγή περιβάλλοντος, πολύ εντονότερη από αυτή που βιώνουν τα υπόλοιπα παιδιά κατά τη μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο. Επίσης είχε σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο στις οικογένειες τους, που στη Ελλάδα του 2020, έπρεπε να τα προγυμνάσουν για αυτή την αξιολόγηση με το ανάλογο κόστος σε χρόνο και χρήματα. Τέλος, για αρκετούς από αυτούς μεταφράζεται σε καθημερινό κόστος σε χρόνο και χρήμα για την μετάβαση σε ένα σχολείο απομακρυσμένο, για να μετέχουν στην εντατική αυτή εκπαίδευση. Όλες αυτές τις απώλειες, τα παιδιά αυτά και οι γονείς τους τις προυπολογίσανε στην απόφαση τους να παλέψουν για ένα σχολείο 6ετές με το αναμενόμενο όφελος στην εκπαίδευση των παιδιών. Όχι για την εξασφάλιση 2 ετών εντατικής εκπαίδευσης που η νέα μεθόδευση συνεπάγεται όπως καταγράφεται παραπάνω στον προβληματισμό μου. Ο διαχωρισμός λοιπόν των παιδιών που τώρα φοιτούν στη 3η Γυμνασίου των Π.Σ. από τα αντίστοιχα που φοιτούν στη 1η & 2α, είναι γεγονός ηθικά μη αποδεκτό με τους όρους της δικαιοσύνης μέσα στη κοινωνία μας. Παράλληλα η διάκριση αυτή είναι και νομικά ασταθής καθώς βάσει των νόμων 4327/2015 και 4610/2019, τα παιδιά αυτά έπραξαν όλα τα ανωτέρω έχοντας τη νομική δήλωση της Πολιτείας ότι είχαν κατοχυρωμένο δικαίωμά τους την εισαγωγή τους στο συνδεδεμένο Πρότυπο Λύκειο, μόνο με τις ενδοσχολικές εξετάσεις. Η αιφνιδιαστική αυτή αλλαγή των όρων εισαγωγής τους, στα αντίστοιχα Πρότυπα Λύκεια, αναδρομικά πλήττει βάναυσα την ασφάλεια δικαίου και την δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του Διοικούμενου προς τη Διοίκηση, οι οποίες αποτελούν σημαντικές παραμέτρους της ευνομούμενης Πολιτείας μας.
β) Ακόμα ακόμα, από την ηθική σκοπιά, η εξαίρεση αυτή των μεταβατικών διατάξεων, ίσως θα έπρεπε να επεκταθεί και στα παιδιά που στην αρχή της τρέχουσας σχολικής χρονιάς, αποφάσισαν να προετοιμαστούν για τη δοκιμασία αυτή, με στόχο να επιτύχουν την εισαγωγή τους το Σεπτέμβριο του 2020 στη 1η Γυμνασίου ενός Π.Σ. και την 6ετη φοίτηση σε αυτό. Και αυτά τα παιδιά και οι οικογένειες τους ήδη έχουν δαπανήσει σημαντικό κεφάλαιο χρόνου, εκπαίδευσης , χρημάτων, ψυχολογικό κλπ, και βλέπουν από τη μια στιγμή στην άλλη το σήμερα τους να αλλάζει. Το τμήμα αυτό των μεταβατικών διατάξεων είναι μια νέα απογοητευτική εφαρμογή διαρκών αλλαγών που επιφέρουν η μη σταθερές πολιτικές εκπαίδευσης, που και εμείς από παιδιά βιώνουμε, καθώς ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να εγκαθιδρύσουμε κοινά αποδεκτούς και πάγιους στόχους και στρατηγική στην παιδεία, και κάθε τρεις και λίγο με κάθε αλλαγή Κυβέρνησης ή Υπουργού, οι μαθητές και το σήμερα τους είναι έρμαια των όποιων αλλαγών, που σίγουρα ξεκίνησαν από αγνές προθέσεις αλλά το αποτέλεσμα τους λόγω τις διαρκούς μεταβατικότητας παραμένει αμφίβολο.
γ) Η παράγραφος 2 του άρθρου 18 αναφέρει «Η ευθύνη και τα έξοδα μετακίνησης του μαθητή για την πλήρη φοίτησή του και για τη συμμετοχή του στους ομίλους βαρύνουν τους ασκούντες τη γονική του μέριμνα ή τον γονέα που έχει την επιμέλεια.»
Προκειμένου το κράτος να μην επιβαρυνθεί από τυχόν εξεζητημένα έξοδα, μεταβιβάζει την οικονομική επιβάρυνση στους γονείς οι οποίοι πρέπει να κάνουν τις επιλογές τους. Εντούτοις, λόγω της πρόβλεψης αυτής, οι οικογένειες των μαθητών που φοιτούν στα Π.Σ. εξαιρούνται από όλες τις ανακουφιστικές προβλέψεις του κράτους, συμπεριλαμβανομένης και της παροχής μαθητικού δελτίου για τη δωρεάν μετακίνηση με αστικά λεωφορεία. Η διάκριση αυτή καταλήγει να έχει αντισυνταγματική χροιά και χρήζει διορθώσεως ώστε να δίνει τουλάχιστον την δυνατότητα και σε αυτούς τους μαθητές να έχουν δελτίο για τις αστικές συγκοινωνίες.
Προβληματισμός για την ηθική διάσταση των άρθρων 11, 12 & 18 αναφορικά με τη διαφορετική αντιμετώπιση του τρόπου μετάβασης στην 1η Λυκείου σε Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ. αλλά και μετασχηματισμό ΠΕΙ.Σ σε Π.Σ.
-------------------------------------------------------------
Με εξαίρεση την ύπαρξη διαδικασίας επιλογής για την είσοδο μαθητών σε Π.Γ. (ώστε να διαπιστωθεί ότι επιθυμούν και μπορούν να μετέχουν σε εντατικότερη εκπαίδευση), θα περίμενε κανείς ότι η γενικότερη αντιμετώπιση των μαθητών σε όλα τα σχολεία δεν θα διαφέρει εξόφθαλμα και άδικα. Εντούτοις, κατά τον χαρακτηρισμό Πειραματικών Σχολείων ως Προτύπων και ιδιαίτερα όσον αφορά την έναρξη ισχύος των νέων ρυθμίσεων, οι μαθητές οι οποίοι φοιτούν ήδη σε μία από τις τρεις τάξεις του Γυμνασίου ή του Λυκείου, κατά τον χαρακτηρισμό του σχολείου τους ως Π.Σ., δεν υπόκεινται σε εξετάσεις ή δοκιμασία (τεστ) δεξιοτήτων, προκειμένου να διασφαλίσουν την εισαγωγή τους στο νέο Π.Σ. Παράλληλα το Γυμνάσιο και Λύκειο στα υπόλοιπα σχολεία της χώρας συμπεριλαμβανομένων των ΠΕΙ.Σ, συνεχίζει να θεωρείται ενιαία 2βαθμια εκπαίδευση και οι μαθητές προβιβάζονται από την 3η Γυμνασίου στη 1η Λυκείου με τις προαγωγικές τους εξετάσεις, σε αντίθεση με τους μαθητές των Π.Σ. που πρέπει να διαγωνιστούν από την αρχή.
Προβληματισμός για την επίδραση των διατάξεων πάνω στη τελική ποιότητα των Π.Σ.
---------------------------------------------------------------
α) Είναι ξεκάθαρο ότι σε όποιο σχολείο και να μαθητεύσει ένα παιδί, για να έχει το αποτέλεσμα που επιθυμεί στις πανελλήνιες, θα χρειαστεί να κάνει φροντιστήριο στη 3η Λυκείου (πλέον όσοι επιθυμούν να αντιμετωπίζουν με προοπτικές τη δοκιμασία, κάνουν προετοιμασία από τη 2α Λυκείου). Εφόσον αυξήσουμε το φορτίο αξιολογήσεων, προετοιμασίας κλπ των παιδιών αυτών προσθέτοντας άλλη μια περιττή αξιολόγηση, αλλά και την ψυχολογική τους επιβάρυνση, ο θεσμός των Π.Σ. και η ελκυστικότητα τους θα υποβαθμιστεί. Οι συμμετοχές μαθητών μάλλον θα μειωθούν που αυτόματα θα μεταφραστεί σε πτώση του επιπέδου των μαθητών.
β) Αρκετά αν όχι όλα από τα παιδιά που εισάγονται στα Π.Σ. έχουν διαγωνιστεί και έχουν επιτύχει πλήρεις ή μερικές υποτροφίες σε ιδιωτικά σχολεία. Εντούτοις μέχρι τώρα, η δυνατότητα να επιτύχουν 6ετή φοίτηση σε ένα σοβαρό σχολείο δωρεάν, προσέλκυε αυτά τα παιδιά από τον ιδιωτικό στίβο στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση μέσω των Π.Σ. Με την εισαγωγή μίας ακόμα εξέτασης στη 2βάθμια εκπαίδευση, που στην ελληνική πραγματικότητα μεταφράζεται σε αντίστοιχη προετοιμασία σε φροντιστήριο, εκτιμάται ότι σημαντικό ποσοστό αν όχι όλα αυτά τα παιδιά, θα επιλέξουν 6 χρόνια αδιατάρακτης σοβαρής εκπαίδευση στον ιδιωτικό χώρο. Το γεγονός αυτό μόνο υποβάθμιση θα επιφέρει στο θεσμό των Π.Σ. , στη δημόσια Παιδεία, και στα οικονομικά των γονέων.
Προβληματισμός για τη ψυχολογική διάσταση της διάταξης των άρθρων 18 και 56 παρ. 10β
--------------------------------------------------------
Τα παιδιά που επέλεξαν να διαγωνιστούν για την είσοδο τους σε Π.Γ. στην ηλικία των 11-12 ετών έκαναν μια πολύ βαριά επιλογή. Κόπιασαν και πέρασαν έντονες ψυχολογικές επιβαρύνσεις. Πέρασαν μεγάλο άγχος για την περίπτωση αποτυχίας, γνωρίζοντας ότι η ευκαιρία ήταν μια και του χρόνου δεν θα υπήρχε άλλη. Είχαν όμως και την ψευδαίσθηση μια παρηγοριάς εφόσον αποτύγχαναν: θα κέρδιζαν τους φίλους τους και τις παρέες τους πίσω. Θα γλίτωναν τη “τιμωρία” της εκούσιας απομάκρυνσης από γνώριμα περιβάλλοντα και πρόσωπα, κατά την ούτως ή άλλως φορτισμένη μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο.
Αντίστοιχα, τα παιδιά της 3ης Λυκείου, διαγωνιζόμενα για την εισαγωγή τους στη 3βάθμια εκπαίδευση και το μέλλον τους, κουβαλούν ένα τεράστιο άγχος για τη περίπτωση αποτυχίας. Ακόμα και αυτά όμως
μπορούν να ανακουφιστούν με τη ψευδαίσθηση μια παρηγοριάς εφόσον αποτύγχαναν: ότι θα έχουν και άλλη ευκαιρία του χρόνου ή του παραχρόνου.
Τα παιδιά που θα κληθούν να υπερασπιστούν τη θέση τους για τη μετάβαση από τη 3η Γυμνασίου στη 1η Λυκείου, δεν θα έχουν καμία ψυχολογική οδό “διαφυγής”. Αν αποτύχουν θα ξεριζωθούν από την εντατική εκπαίδευση, από το περιβάλλον τους, από τους φίλους τους, θα μεταφερθούν διαπομπευμένοι σε άλλο σχολείο, και δεν έχουν δυνατότητα να ξαναπροσπαθήσουν. Και όλο αυτό για μια κατάταξη με κλάσματα της μονάδας. Το ψυχολογικό φορτίο τους αναμένεται να είναι τεράστιο. Συμψηφιζόμενο δε με την ηλικία τους και την αντιμετώπιση της εφηβείας μάλλον μεταφράζεται σε απάνθρωπο.
Συμπερασματικά
------------------
Κ.Υπουργέ,
Η παροχή ίσων ευκαιριών μέσω της “ανανέωσης του μαθητικού πληθυσμού” είναι μια σκέψη η οποία γενικότερα και άμεσα καταστρέφει χρόνια ποιοτικά όσον αφορά την εκπαίδευση, για το σύνολο των μαθητών.
Παράλληλα οι διατάξεις του άρθρου 18, εξαιρούν το σύνολο των μαθητών των Π.Σ. από τις ελαφρύνσεις στις μεταφορές με αστικές συγκοινωνίες με τρόπο που δεν ικανοποιεί το αίσθημα δικαίου.
Επιπλέον οι μεταβατικές διατάξεις εξαιρούν τους μαθητές που τώρα φοιτούν στη 1η & 2α Γυμνασίου από τα νόμιμα δικαιώματα τους της μετάβασης από το Γυμνάσιο στο συνδεδεμένο Λύκειο μέσω των προαγωγικών εξετάσεων.
Αντί να εναλλάσσονται οι μαθητές στα ίδια σχολεία, χρήσιμο θα ήταν να αυξηθούν τα σχολεία στα οποία ακολουθούνται οι πρακτικές που αποδίδουν (όπως πλέον είναι ξεκάθαρο από τα αποτελέσματα των σχολείων αυτών στις πανελλήνιες), δηλαδή σχολεία με ανεβασμένο επίπεδο μαθητών και ανεβασμένο επίπεδο εκπαιδευτικών που επιλέγονται και αξιολογούνται. Χρήσιμο δηλαδή θα ήταν να αυξηθούν ακόμη περισσότερο τα πρότυπα σχολεία. Το κάνετε ήδη με νέα Π.Σ. και εάν κρίνεται ότι μπορείτε, δημιουργήστε ακόμα περισσότερα. Επίσης, για την παροχή δυνατότητας και ευκαιριών σε παιδιά που δεν κατάφεραν να εισαχθούν στο Γυμνάσιο και επιθυμούν την εισαγωγή τους στο Λύκειο ή στη πορεία ανακάλυψαν την ύπαρξη αυτών των σχολείων και επιθυμούν να προσπαθήσουν για 1η φορά την εισαγωγή τους στο Λύκειο, η δημιουργία ενός ή δύο τμημάτων μαθητών στο Λύκειο επιπλέον αυτών που υπάρχουν στο συνδεδεμένο Γυμνάσιο (όπως ήδη συμβαίνει σε τουλάχιστον ένα Π.Λ.), θα δώσει την ευκαιρία και σε αυτά τα παιδιά να διαγωνιστούν, χωρίς να επιβαρύνεται ο θεσμός με τα μειονεκτήματα της εναλλαγής μαθητών που ήδη αναφέρθηκαν, χωρίς δηλαδή απώλεια ποιοτικών χρόνων εκπαίδευσης για όλους και υποβαθμισμένη συνολικά εκπαίδευση του συνόλου.
Καταργήστε την “ανανέωση” των μαθητών καθώς σε αντίθετη περίπτωση το αποτέλεσμα της ενέργειας σας αυτής δεν θα αποδώσει περισσότερους καλά εκπαιδευμένους μαθητές, ούτε θα ενισχύσει το όφελος του συνόλου από τις ίσες ευκαιρίες, και αντικαταστήστε την με αύξηση των μαθητών, δηλαδή με αύξηση των Π.Σ. ή των τμημάτων των Π.Λ.
Επεκτείνεται τις μεταβατικές διατάξεις και στα παιδιά που φοιτούν τώρα στην Α’ και Β’ Γυμνασίου των Π.Γ., αλλά και στα παιδιά που δίνουν τώρα για να μπουν, καθώς η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει άλλη μια αλλαγή στην παιδεία με εφαρμογή αναδρομική και με καταστρατήγηση του νομικού κεκτημένου.
Τροποποιήστε τη διάταξη αναφορικά με τις μετακινήσεις των μαθητών ώστε τουλάχιστον να επιτρέπουν την ίση μεταχείριση των ελληνοπαίδων για τη δωρεάν μεταφορά με τις αστικές συγκοινωνίες.
Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επιμέλεια με την οποία θα διαχειριστείτε τους προβληματισμούς μας και ευελπιστώ ότι θα υιοθετήσετε τις συναφείς τροποποιήσεις του σ/ν.
Κ.Υπουργέ, Θεωρώ επιβεβλημένη την υποχρέωση μου να μοιραστώ τους προβληματισμούς μου που δημιουργούνται από τις προβλέψεις των άρθρων 18 και 56 παρ. 10β ευελπιστώντας ότι το αρμόδιο επιτελείο σας αλλά και εσείς θα τα εξετάσετε ενδελεχώς. Προβληματισμός για το Εκπαιδευτικό αποτέλεσμα και την επίδραση των ίσων ευκαιριών του άρθρου 18 --------------------------------------------------------------- Η προσπάθεια σας η οποία, για όποιον επιθυμεί να την δει με θετικό πρίσμα, έχει ως αφετηρία την παροχή ίσων ευκαιριών και σε άλλα παιδιά προσκρούει στα ακόλουθα: α) Η 2βάθμια εκπαίδευση είναι ή θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται σαν ενιαία περίοδος. Δεν έχει νόημα να δίνουμε τη δυνατότητα σε κάποια παιδιά να επιλεγούν και να μετέχουν σε μια πιο εντατική εκπαίδευση για τα 3 χρόνια του Γυμνασίου, και μετά την αρχική επιλογή και την καθημερινή συμμετοχή σε απαιτητική εκπαίδευση να χρησιμοποιούμε μια νέα 2ωρη αξιολόγηση για να συμπεράνουμε αν τα παιδιά αυτά διατηρούν ένα επιθυμητό επίπεδο και να τους αφαιρούμε τη δυνατότητα φοίτησης στο Λύκειο χωρίς να ολοκληρώσουν τον κύκλο τους στη 2βαθμια εκπαίδευση. β) Παράλληλα, η μεθόδευση αυτή της εναλλαγής δεν θα αποδώσει περισσότερους καλύτερα εκπαιδευμένους μαθητές και αυριανούς πολίτες στην ελληνική κοινωνία, καθώς η ανάμικτη αυτή ομάδα θα έχει μαθητές που εκπαιδευτήκαν για 3 χρόνια σε Π.Γ., μαθητές που εκπαιδευτήκαν για 3 χρόνια σε Π.Λ. και μαθητές που εκπαιδευτήκαν 6 χρόνια σε Π.Γ & Π.Λ. Στο σύνολο της αυτή η ομάδα μαθητών, στις δυο περιπτώσεις εφαρμογής ή μη του νέου μέτρου, θα είναι κατά τι μεγαλύτερη, αλλά με σαφή μείωση στη ποιότητα και ποσότητα της παρασχεθείσας εκπαίδευσης συνολικά στη περίπτωση της εφαρμογής του νέου μέτρου. γ) Ακόμα όμως και αυτό το εκπαιδευτικό προϊόν που όπως παραπάνω περιγράφεται, δεν θα αντιστοιχεί σε 3 ή 6 ποιοτικά χρόνια. Τα παιδιά στην 3η Γυμνασίου θα κληθούν να επαναλάβουν τη χρονοβόρα και ψυχοφθόρα διαδικασία της προετοιμασίας για την εξέταση επιλογής που είναι σχεδόν αντίστοιχη με την πανελλήνια δοκιμασία της 3ης Λυκείου, η οποία θα υποβαθμίσει σημαντικά την υπόλοιπη μαθησιακή διαδικασία της 3η Γυμνασίου, καθώς θα έχουν αναλώσει το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς αυτής στην προετοιμασία για την εξέταση επιλογής. Η διαδικασία της προετοιμασίας αυτής για την αναμέτρηση, σε 2-3 μαθήματα, από μόνη της δεν έχει αρνητικό πρόσημο, και θα ωθήσει τους μαθητές να γίνουν δυνατότεροι σε αυτά τα μαθήματα. Αν την εξετάσουμε όμως υπό το πρίσμα των μαθησιακών στόχων μιας ολόκληρης τάξης, αυτής της 3η Γυμνασίου, τότε τα παιδιά αυτά στο σύνολο τους θα έχουν μια χαμένη τάξη στο ενεργητικό τους. Προβληματισμός για τη νομιμότητα και την ηθική διάσταση των διατάξεων του άρθρου 18 & 56 παρ. 10β ------------------------------------------------------------- α) Ασχέτως από την εφαρμογή η όχι της νέας μεθόδευσης του τρόπου επιλογής των μαθητών για τα Λύκεια των Π.Σ. στο μέλλον, η εξαίρεση των μαθητών που τώρα μαθητεύουν στις Α’ και Β’ τάξεις των Π.Σ. από τις μεταβατικές διατάξεις του άρθρου 56 παράγραφος 10β, είναι ένα γεγονός εξαιρετικά άδικο ηθικά, νομικά, εκπαιδευτικά, ψυχολογικά, αλλά και οικονομικά καθώς οι μαθητές αυτοί θα βιώσουν την νέα εκπαιδευτική αλλαγή στο πετσί τους, σε όλους αυτούς τους τομείς, χωρίς να το έχουν επιλέξει και να έχουν μερίδιο της ευθύνης με την επιλογή τους, μεσούσης της προσπάθειας τους. Οι μαθητές αυτοί είναι επιμελείς, μελετηροί μαθητές, που κατά κύριο λόγο δεν έχουν την οικονομική επιφάνεια να σπουδάσουν σε ένα καλό ιδιωτικό σχολείο και έχουν καταβάλει προσπάθεια ενσυνείδητα να επωφεληθούν της δυνατότητας που τους έδωσε το κράτος να φοιτήσουν δωρεάν σε ένα σχολείο με εντατική εκπαίδευση, αφού κοπιάσουν και αριστεύσουν. Η προσπάθεια τους αυτή είχε σημαντικό ψυχολογικό αντίκτυπο επάνω τους στην τρυφερή ηλικία των 12 ετών, κατά την προετοιμασία τους αλλά και κατά την συνειδητή τους αλλαγή περιβάλλοντος, πολύ εντονότερη από αυτή που βιώνουν τα υπόλοιπα παιδιά κατά τη μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο. Επίσης είχε σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο στις οικογένειες τους, που στη Ελλάδα του 2020, έπρεπε να τα προγυμνάσουν για αυτή την αξιολόγηση με το ανάλογο κόστος σε χρόνο και χρήματα. Τέλος, για αρκετούς από αυτούς μεταφράζεται σε καθημερινό κόστος σε χρόνο και χρήμα για την μετάβαση σε ένα σχολείο απομακρυσμένο, για να μετέχουν στην εντατική αυτή εκπαίδευση. Όλες αυτές τις απώλειες, τα παιδιά αυτά και οι γονείς τους τις προυπολογίσανε στην απόφαση τους να παλέψουν για ένα σχολείο 6ετές με το αναμενόμενο όφελος στην εκπαίδευση των παιδιών. Όχι για την εξασφάλιση 2 ετών εντατικής εκπαίδευσης που η νέα μεθόδευση συνεπάγεται όπως καταγράφεται παραπάνω στον προβληματισμό μου. Ο διαχωρισμός λοιπόν των παιδιών που τώρα φοιτούν στη 3η Γυμνασίου των Π.Σ. από τα αντίστοιχα που φοιτούν στη 1η & 2α, είναι γεγονός ηθικά μη αποδεκτό με τους όρους της δικαιοσύνης μέσα στη κοινωνία μας. Παράλληλα η διάκριση αυτή είναι και νομικά ασταθής καθώς βάσει των νόμων 4327/2015 και 4610/2019, τα παιδιά αυτά έπραξαν όλα τα ανωτέρω έχοντας τη νομική δήλωση της Πολιτείας ότι είχαν κατοχυρωμένο δικαίωμά τους την εισαγωγή τους στο συνδεδεμένο Πρότυπο Λύκειο, μόνο με τις ενδοσχολικές εξετάσεις. Η αιφνιδιαστική αυτή αλλαγή των όρων εισαγωγής τους, στα αντίστοιχα Πρότυπα Λύκεια, αναδρομικά πλήττει βάναυσα την ασφάλεια δικαίου και την δικαιολογημένη εμπιστοσύνη του Διοικούμενου προς τη Διοίκηση, οι οποίες αποτελούν σημαντικές παραμέτρους της ευνομούμενης Πολιτείας μας. β) Ακόμα ακόμα, από την ηθική σκοπιά, η εξαίρεση αυτή των μεταβατικών διατάξεων, ίσως θα έπρεπε να επεκταθεί και στα παιδιά που στην αρχή της τρέχουσας σχολικής χρονιάς, αποφάσισαν να προετοιμαστούν για τη δοκιμασία αυτή, με στόχο να επιτύχουν την εισαγωγή τους το Σεπτέμβριο του 2020 στη 1η Γυμνασίου ενός Π.Σ. και την 6ετη φοίτηση σε αυτό. Και αυτά τα παιδιά και οι οικογένειες τους ήδη έχουν δαπανήσει σημαντικό κεφάλαιο χρόνου, εκπαίδευσης , χρημάτων, ψυχολογικό κλπ, και βλέπουν από τη μια στιγμή στην άλλη το σήμερα τους να αλλάζει. Το τμήμα αυτό των μεταβατικών διατάξεων είναι μια νέα απογοητευτική εφαρμογή διαρκών αλλαγών που επιφέρουν η μη σταθερές πολιτικές εκπαίδευσης, που και εμείς από παιδιά βιώνουμε, καθώς ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να εγκαθιδρύσουμε κοινά αποδεκτούς και πάγιους στόχους και στρατηγική στην παιδεία, και κάθε τρεις και λίγο με κάθε αλλαγή Κυβέρνησης ή Υπουργού, οι μαθητές και το σήμερα τους είναι έρμαια των όποιων αλλαγών, που σίγουρα ξεκίνησαν από αγνές προθέσεις αλλά το αποτέλεσμα τους λόγω τις διαρκούς μεταβατικότητας παραμένει αμφίβολο. γ) Η παράγραφος 2 του άρθρου 18 αναφέρει «Η ευθύνη και τα έξοδα μετακίνησης του μαθητή για την πλήρη φοίτησή του και για τη συμμετοχή του στους ομίλους βαρύνουν τους ασκούντες τη γονική του μέριμνα ή τον γονέα που έχει την επιμέλεια.» Προκειμένου το κράτος να μην επιβαρυνθεί από τυχόν εξεζητημένα έξοδα, μεταβιβάζει την οικονομική επιβάρυνση στους γονείς οι οποίοι πρέπει να κάνουν τις επιλογές τους. Εντούτοις, λόγω της πρόβλεψης αυτής, οι οικογένειες των μαθητών που φοιτούν στα Π.Σ. εξαιρούνται από όλες τις ανακουφιστικές προβλέψεις του κράτους, συμπεριλαμβανομένης και της παροχής μαθητικού δελτίου για τη δωρεάν μετακίνηση με αστικά λεωφορεία. Η διάκριση αυτή καταλήγει να έχει αντισυνταγματική χροιά και χρήζει διορθώσεως ώστε να δίνει τουλάχιστον την δυνατότητα και σε αυτούς τους μαθητές να έχουν δελτίο για τις αστικές συγκοινωνίες. Προβληματισμός για την ηθική διάσταση των άρθρων 11, 12 & 18 αναφορικά με τη διαφορετική αντιμετώπιση του τρόπου μετάβασης στην 1η Λυκείου σε Π.Σ. και ΠΕΙ.Σ. αλλά και μετασχηματισμό ΠΕΙ.Σ σε Π.Σ. ------------------------------------------------------------- Με εξαίρεση την ύπαρξη διαδικασίας επιλογής για την είσοδο μαθητών σε Π.Γ. (ώστε να διαπιστωθεί ότι επιθυμούν και μπορούν να μετέχουν σε εντατικότερη εκπαίδευση), θα περίμενε κανείς ότι η γενικότερη αντιμετώπιση των μαθητών σε όλα τα σχολεία δεν θα διαφέρει εξόφθαλμα και άδικα. Εντούτοις, κατά τον χαρακτηρισμό Πειραματικών Σχολείων ως Προτύπων και ιδιαίτερα όσον αφορά την έναρξη ισχύος των νέων ρυθμίσεων, οι μαθητές οι οποίοι φοιτούν ήδη σε μία από τις τρεις τάξεις του Γυμνασίου ή του Λυκείου, κατά τον χαρακτηρισμό του σχολείου τους ως Π.Σ., δεν υπόκεινται σε εξετάσεις ή δοκιμασία (τεστ) δεξιοτήτων, προκειμένου να διασφαλίσουν την εισαγωγή τους στο νέο Π.Σ. Παράλληλα το Γυμνάσιο και Λύκειο στα υπόλοιπα σχολεία της χώρας συμπεριλαμβανομένων των ΠΕΙ.Σ, συνεχίζει να θεωρείται ενιαία 2βαθμια εκπαίδευση και οι μαθητές προβιβάζονται από την 3η Γυμνασίου στη 1η Λυκείου με τις προαγωγικές τους εξετάσεις, σε αντίθεση με τους μαθητές των Π.Σ. που πρέπει να διαγωνιστούν από την αρχή. Προβληματισμός για την επίδραση των διατάξεων πάνω στη τελική ποιότητα των Π.Σ. --------------------------------------------------------------- α) Είναι ξεκάθαρο ότι σε όποιο σχολείο και να μαθητεύσει ένα παιδί, για να έχει το αποτέλεσμα που επιθυμεί στις πανελλήνιες, θα χρειαστεί να κάνει φροντιστήριο στη 3η Λυκείου (πλέον όσοι επιθυμούν να αντιμετωπίζουν με προοπτικές τη δοκιμασία, κάνουν προετοιμασία από τη 2α Λυκείου). Εφόσον αυξήσουμε το φορτίο αξιολογήσεων, προετοιμασίας κλπ των παιδιών αυτών προσθέτοντας άλλη μια περιττή αξιολόγηση, αλλά και την ψυχολογική τους επιβάρυνση, ο θεσμός των Π.Σ. και η ελκυστικότητα τους θα υποβαθμιστεί. Οι συμμετοχές μαθητών μάλλον θα μειωθούν που αυτόματα θα μεταφραστεί σε πτώση του επιπέδου των μαθητών. β) Αρκετά αν όχι όλα από τα παιδιά που εισάγονται στα Π.Σ. έχουν διαγωνιστεί και έχουν επιτύχει πλήρεις ή μερικές υποτροφίες σε ιδιωτικά σχολεία. Εντούτοις μέχρι τώρα, η δυνατότητα να επιτύχουν 6ετή φοίτηση σε ένα σοβαρό σχολείο δωρεάν, προσέλκυε αυτά τα παιδιά από τον ιδιωτικό στίβο στη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση μέσω των Π.Σ. Με την εισαγωγή μίας ακόμα εξέτασης στη 2βάθμια εκπαίδευση, που στην ελληνική πραγματικότητα μεταφράζεται σε αντίστοιχη προετοιμασία σε φροντιστήριο, εκτιμάται ότι σημαντικό ποσοστό αν όχι όλα αυτά τα παιδιά, θα επιλέξουν 6 χρόνια αδιατάρακτης σοβαρής εκπαίδευση στον ιδιωτικό χώρο. Το γεγονός αυτό μόνο υποβάθμιση θα επιφέρει στο θεσμό των Π.Σ. , στη δημόσια Παιδεία, και στα οικονομικά των γονέων. Προβληματισμός για τη ψυχολογική διάσταση της διάταξης των άρθρων 18 και 56 παρ. 10β -------------------------------------------------------- Τα παιδιά που επέλεξαν να διαγωνιστούν για την είσοδο τους σε Π.Γ. στην ηλικία των 11-12 ετών έκαναν μια πολύ βαριά επιλογή. Κόπιασαν και πέρασαν έντονες ψυχολογικές επιβαρύνσεις. Πέρασαν μεγάλο άγχος για την περίπτωση αποτυχίας, γνωρίζοντας ότι η ευκαιρία ήταν μια και του χρόνου δεν θα υπήρχε άλλη. Είχαν όμως και την ψευδαίσθηση μια παρηγοριάς εφόσον αποτύγχαναν: θα κέρδιζαν τους φίλους τους και τις παρέες τους πίσω. Θα γλίτωναν τη “τιμωρία” της εκούσιας απομάκρυνσης από γνώριμα περιβάλλοντα και πρόσωπα, κατά την ούτως ή άλλως φορτισμένη μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο. Αντίστοιχα, τα παιδιά της 3ης Λυκείου, διαγωνιζόμενα για την εισαγωγή τους στη 3βάθμια εκπαίδευση και το μέλλον τους, κουβαλούν ένα τεράστιο άγχος για τη περίπτωση αποτυχίας. Ακόμα και αυτά όμως μπορούν να ανακουφιστούν με τη ψευδαίσθηση μια παρηγοριάς εφόσον αποτύγχαναν: ότι θα έχουν και άλλη ευκαιρία του χρόνου ή του παραχρόνου. Τα παιδιά που θα κληθούν να υπερασπιστούν τη θέση τους για τη μετάβαση από τη 3η Γυμνασίου στη 1η Λυκείου, δεν θα έχουν καμία ψυχολογική οδό “διαφυγής”. Αν αποτύχουν θα ξεριζωθούν από την εντατική εκπαίδευση, από το περιβάλλον τους, από τους φίλους τους, θα μεταφερθούν διαπομπευμένοι σε άλλο σχολείο, και δεν έχουν δυνατότητα να ξαναπροσπαθήσουν. Και όλο αυτό για μια κατάταξη με κλάσματα της μονάδας. Το ψυχολογικό φορτίο τους αναμένεται να είναι τεράστιο. Συμψηφιζόμενο δε με την ηλικία τους και την αντιμετώπιση της εφηβείας μάλλον μεταφράζεται σε απάνθρωπο. Συμπερασματικά ------------------ Κ.Υπουργέ, Η παροχή ίσων ευκαιριών μέσω της “ανανέωσης του μαθητικού πληθυσμού” είναι μια σκέψη η οποία γενικότερα και άμεσα καταστρέφει χρόνια ποιοτικά όσον αφορά την εκπαίδευση, για το σύνολο των μαθητών. Παράλληλα οι διατάξεις του άρθρου 18, εξαιρούν το σύνολο των μαθητών των Π.Σ. από τις ελαφρύνσεις στις μεταφορές με αστικές συγκοινωνίες με τρόπο που δεν ικανοποιεί το αίσθημα δικαίου. Επιπλέον οι μεταβατικές διατάξεις εξαιρούν τους μαθητές που τώρα φοιτούν στη 1η & 2α Γυμνασίου από τα νόμιμα δικαιώματα τους της μετάβασης από το Γυμνάσιο στο συνδεδεμένο Λύκειο μέσω των προαγωγικών εξετάσεων. Αντί να εναλλάσσονται οι μαθητές στα ίδια σχολεία, χρήσιμο θα ήταν να αυξηθούν τα σχολεία στα οποία ακολουθούνται οι πρακτικές που αποδίδουν (όπως πλέον είναι ξεκάθαρο από τα αποτελέσματα των σχολείων αυτών στις πανελλήνιες), δηλαδή σχολεία με ανεβασμένο επίπεδο μαθητών και ανεβασμένο επίπεδο εκπαιδευτικών που επιλέγονται και αξιολογούνται. Χρήσιμο δηλαδή θα ήταν να αυξηθούν ακόμη περισσότερο τα πρότυπα σχολεία. Το κάνετε ήδη με νέα Π.Σ. και εάν κρίνεται ότι μπορείτε, δημιουργήστε ακόμα περισσότερα. Επίσης, για την παροχή δυνατότητας και ευκαιριών σε παιδιά που δεν κατάφεραν να εισαχθούν στο Γυμνάσιο και επιθυμούν την εισαγωγή τους στο Λύκειο ή στη πορεία ανακάλυψαν την ύπαρξη αυτών των σχολείων και επιθυμούν να προσπαθήσουν για 1η φορά την εισαγωγή τους στο Λύκειο, η δημιουργία ενός ή δύο τμημάτων μαθητών στο Λύκειο επιπλέον αυτών που υπάρχουν στο συνδεδεμένο Γυμνάσιο (όπως ήδη συμβαίνει σε τουλάχιστον ένα Π.Λ.), θα δώσει την ευκαιρία και σε αυτά τα παιδιά να διαγωνιστούν, χωρίς να επιβαρύνεται ο θεσμός με τα μειονεκτήματα της εναλλαγής μαθητών που ήδη αναφέρθηκαν, χωρίς δηλαδή απώλεια ποιοτικών χρόνων εκπαίδευσης για όλους και υποβαθμισμένη συνολικά εκπαίδευση του συνόλου. Καταργήστε την “ανανέωση” των μαθητών καθώς σε αντίθετη περίπτωση το αποτέλεσμα της ενέργειας σας αυτής δεν θα αποδώσει περισσότερους καλά εκπαιδευμένους μαθητές, ούτε θα ενισχύσει το όφελος του συνόλου από τις ίσες ευκαιρίες, και αντικαταστήστε την με αύξηση των μαθητών, δηλαδή με αύξηση των Π.Σ. ή των τμημάτων των Π.Λ. Επεκτείνεται τις μεταβατικές διατάξεις και στα παιδιά που φοιτούν τώρα στην Α’ και Β’ Γυμνασίου των Π.Γ., αλλά και στα παιδιά που δίνουν τώρα για να μπουν, καθώς η ελληνική κοινωνία δεν αντέχει άλλη μια αλλαγή στην παιδεία με εφαρμογή αναδρομική και με καταστρατήγηση του νομικού κεκτημένου. Τροποποιήστε τη διάταξη αναφορικά με τις μετακινήσεις των μαθητών ώστε τουλάχιστον να επιτρέπουν την ίση μεταχείριση των ελληνοπαίδων για τη δωρεάν μεταφορά με τις αστικές συγκοινωνίες. Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την επιμέλεια με την οποία θα διαχειριστείτε τους προβληματισμούς μας και ευελπιστώ ότι θα υιοθετήσετε τις συναφείς τροποποιήσεις του σ/ν.