Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Λιουδάκη' | 29 Απριλίου 2020, 19:46

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Στο νηπιαγωγείο δεν υπάρχουν διακριτά διδακτικά αντικείμενα, αλλά όλα διαπλέκονται μεταξύ τους. Όσον αφορά τη βιωματική μου μάθηση, που ξεκίνησα την εκμάθηση αγγλικής γλώσσας σε ηλικία 6μιση χρονών (Β Δημοτικού), χωρίς να έχω κατακτήσει τη μητρική μου γλώσσα πρώτα, οδήγησε σε αποτυχία... Δεν κατάφερα ποτέ να μάθω καλά τη χρήση της γλώσσας και πόσο μάλλον να την αγαπήσω! Επιπλέον, αναλόγως το δυναμικό των παιδιών, εντάσσουμε γλώσσα/ήθη/παραδόσεις κλπ της χώρας προέλευσης των παιδιών, μιας και πλέον οι μαθητές μας προέρχονται από πολυπολιτισμικά περιβάλλοντα... Συν τοις άλλοις, έχοντας εργαστεί στο παρελθόν για σχεδόν μια 5ετία σε ελληνοαγγλικό σχολείο, παρατηρήθηκε πως τα παιδιά παρουσίαζαν μαθησιακές δυσκολίες, καθώς χρειάζεται έστω μέχρι τα 6 τους χρόνια να έχουν κατακτήσει και εδραιώσει ΜΙΑ μητρική γλώσσα. Η παρότρυνση των λογοθεραπευτών ήταν να μην εντάσσουμε δεύτερη ξένη γλώσσα. Και δυστυχώς με την πάροδο των χρόνων πληθαίνει ο αριθμός των παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες και θα ήταν αποτυχία να τους αποκλείσουμε από την μάθηση ή ακόμη χειρότερα να τους δημιουργήσουμε επιπλέον προβλήματα. Τέλος, εάν έχετε εικόνα ελληνικής πραγματικότητας στο νηπιαγωγείο, είναι αδύνατον να συμβεί, καθώς το ωρολόγιο πρόγραμμα είναι τέτοιο, που δε μπορεί να "βγαίνει" η νηπιαγωγός από την τάξη, να μπαίνει μια άλλη δασκάλα κλπ. Πως μια καθηγήτρια αγγλικών θα πηγαίνει σε 5 διαφορετικά νηπιαγωγεία ημερησίως; Που έχουν 15 χλμ απόσταση μεταξύ τους; Τα νηπιαγωγεία έχουν ανάγκη από λογοθεραπευτές, νοσηλευτές, ψυχολόγους, βοηθητικό προσωπικό....όχι αγγλικά...