Κυρία Υπουργέ,
Θα ήθελα να καταθέσω τον προβληματισμό μου σχετικά με το άρθρο 18, σύμφωνα με το οποίο οι μαθητές των Πρότυπων Γυμνασίων, στα οποία εισάγονται μετά από ομολογουμένως απαιτητικές εξετάσεις, οφείλουν να υποβληθούν σε αυτή τη διαδικασία εκ νέου προκειμένου να συνεχίσουν να φοιτούν στο συνδεδεμένο Πρότυπο Λύκειο!!! Όσο και να προσπαθήσω να βρω μια λογική εξήγηση στο ερώτημα που με βασανίζει από τότε που διάβασα το επίμαχο άρθρο πραγματικά αδυνατώ!!! Αναρωτιέμαι γιατί…. Γιατί η Ελλάδα πρέπει πάντα να τρώει τα παιδιά της αντί να τα επιβραβεύει; Ως μητέρα παιδιού που είναι μαθήτρια στη Β΄ Tάξη Πρότυπου Γυμνασίου, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως το επίπεδο του μαθητικού δυναμικού είναι αδιαμφισβήτητα υψηλό. Πρόκειται για παιδιά ιδιαίτερης ευφυΐας και αντίληψης, παιδιά που μπορούν να μεγαλουργήσουν, αρκεί να τους δοθεί ένα ασφαλές περιβάλλον και προοπτική. Τι νόημα έχει να τα υποβάλλει κανείς σε αλλεπάλληλες, εξαντλητικές εξετάσεις; Δεν μπορώ να αντιληφθώ πως αυτό θα συμβάλλει στην ενίσχυση του εκπαιδευτικού έργου του σχολείου. Έχει άραγε η ευφυΐα και η ικανότητα ημερομηνία λήξης; Προφανώς υπάρχουν και άλλα παιδιά εκεί έξω που είναι το ίδιο έξυπνα και θα πρέπει και σε αυτά να δοθεί η δυνατότητα να απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα ενός Πρότυπου Σχολείου. Αυτό όμως θα μπορούσε να επιτευχθεί με την ίδρυση νέων τέτοιων σχολείων, όπως πολύ σωστά φαίνεται να είναι και η βούληση του νομοθέτη. Γιατί θα πρέπει να διαταραχθεί η λειτουργία και η ηρεμία των ήδη υπαρχόντων; Κατά την ταπεινή μου γνώμη τα ήδη υπάρχοντα Πρότυπα θα έπρεπε να εστιάσουν στη βελτίωσή τους, η οποία δεν θα έρθει μέσα από την «ανανέωση του μαθητικού δυναμικού», αλλά από τη βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής τους, της παροχής πραγματικής στήριξης στο εκπαιδευτικό προσωπικό τους προκειμένου να βοηθήσουν αυτά τα παιδιά να ανακαλύψουν και να εξελίξουν τις δυνατότητές τους και πιστέψτε με έχουν πάρα πολλές. Βοηθήστε αυτά τα παιδιά, αναγνωρίστε την αξία και την προσπάθειά τους, μην τα αφήσετε να σπαταλούν το χρόνο τους σε επίπονες, στείρες και ατέρμονες εξετάσεις. Δώστε τους την ευκαιρία να ασχοληθούν με τα ενδιαφέροντά τους, να εμβαθύνουν στη γνώση με τη δίψα που τα χαρακτηρίζει, να χαρούν την ηλικία τους, τις φιλίες τους σε ένα οικείο περιβάλλον χωρίς το άγχος της βίαιης απομάκρυνσής τους από αυτό, λόγω μιας πιθανής αποτυχίας σε μια δίωρη εξέταση. Πραγματικά δεν τους αξίζει. Είναι το μέλλον της χώρας, την οποία όμως για να τη βοηθήσουν με τη σειρά τους πρέπει πρωτίστως να την εμπιστεύονται. Ειδάλλως, θα είναι η επόμενη γενιά φωτεινών μυαλών που θα διαπρέψουν στο εξωτερικό, μακριά από τη χώρα τους που τα έχει τόσο ανάγκη.
Με εκτίμηση
Χ. Ψαλλίδα
Κυρία Υπουργέ, Θα ήθελα να καταθέσω τον προβληματισμό μου σχετικά με το άρθρο 18, σύμφωνα με το οποίο οι μαθητές των Πρότυπων Γυμνασίων, στα οποία εισάγονται μετά από ομολογουμένως απαιτητικές εξετάσεις, οφείλουν να υποβληθούν σε αυτή τη διαδικασία εκ νέου προκειμένου να συνεχίσουν να φοιτούν στο συνδεδεμένο Πρότυπο Λύκειο!!! Όσο και να προσπαθήσω να βρω μια λογική εξήγηση στο ερώτημα που με βασανίζει από τότε που διάβασα το επίμαχο άρθρο πραγματικά αδυνατώ!!! Αναρωτιέμαι γιατί…. Γιατί η Ελλάδα πρέπει πάντα να τρώει τα παιδιά της αντί να τα επιβραβεύει; Ως μητέρα παιδιού που είναι μαθήτρια στη Β΄ Tάξη Πρότυπου Γυμνασίου, μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως το επίπεδο του μαθητικού δυναμικού είναι αδιαμφισβήτητα υψηλό. Πρόκειται για παιδιά ιδιαίτερης ευφυΐας και αντίληψης, παιδιά που μπορούν να μεγαλουργήσουν, αρκεί να τους δοθεί ένα ασφαλές περιβάλλον και προοπτική. Τι νόημα έχει να τα υποβάλλει κανείς σε αλλεπάλληλες, εξαντλητικές εξετάσεις; Δεν μπορώ να αντιληφθώ πως αυτό θα συμβάλλει στην ενίσχυση του εκπαιδευτικού έργου του σχολείου. Έχει άραγε η ευφυΐα και η ικανότητα ημερομηνία λήξης; Προφανώς υπάρχουν και άλλα παιδιά εκεί έξω που είναι το ίδιο έξυπνα και θα πρέπει και σε αυτά να δοθεί η δυνατότητα να απολαμβάνουν τα πλεονεκτήματα ενός Πρότυπου Σχολείου. Αυτό όμως θα μπορούσε να επιτευχθεί με την ίδρυση νέων τέτοιων σχολείων, όπως πολύ σωστά φαίνεται να είναι και η βούληση του νομοθέτη. Γιατί θα πρέπει να διαταραχθεί η λειτουργία και η ηρεμία των ήδη υπαρχόντων; Κατά την ταπεινή μου γνώμη τα ήδη υπάρχοντα Πρότυπα θα έπρεπε να εστιάσουν στη βελτίωσή τους, η οποία δεν θα έρθει μέσα από την «ανανέωση του μαθητικού δυναμικού», αλλά από τη βελτίωση της υλικοτεχνικής υποδομής τους, της παροχής πραγματικής στήριξης στο εκπαιδευτικό προσωπικό τους προκειμένου να βοηθήσουν αυτά τα παιδιά να ανακαλύψουν και να εξελίξουν τις δυνατότητές τους και πιστέψτε με έχουν πάρα πολλές. Βοηθήστε αυτά τα παιδιά, αναγνωρίστε την αξία και την προσπάθειά τους, μην τα αφήσετε να σπαταλούν το χρόνο τους σε επίπονες, στείρες και ατέρμονες εξετάσεις. Δώστε τους την ευκαιρία να ασχοληθούν με τα ενδιαφέροντά τους, να εμβαθύνουν στη γνώση με τη δίψα που τα χαρακτηρίζει, να χαρούν την ηλικία τους, τις φιλίες τους σε ένα οικείο περιβάλλον χωρίς το άγχος της βίαιης απομάκρυνσής τους από αυτό, λόγω μιας πιθανής αποτυχίας σε μια δίωρη εξέταση. Πραγματικά δεν τους αξίζει. Είναι το μέλλον της χώρας, την οποία όμως για να τη βοηθήσουν με τη σειρά τους πρέπει πρωτίστως να την εμπιστεύονται. Ειδάλλως, θα είναι η επόμενη γενιά φωτεινών μυαλών που θα διαπρέψουν στο εξωτερικό, μακριά από τη χώρα τους που τα έχει τόσο ανάγκη. Με εκτίμηση Χ. Ψαλλίδα