• Σχόλιο του χρήστη 'Αλεξάνδρα Ν.' | 30 Απριλίου 2020, 12:23

    Η αύξηση αριθμού σε κάθε τμήμα νηπίων/προνηπίων δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως αναβάθμιση. Η ηλικία αυτή είναι μία απαιτητική μαθησιακά ηλικία γιατί αποτελεί την είσοδο του παιδιού στην εγκύκλια μόρφωση για αυτό και υλοποιείται μέσα από βιωματικές δραστηριότητες, καλλιέργεια ενός συναισθηματικά υγιούς κλίματος, ουσιαστική συμπερίληψη μαθητών /μαθητριών που έχουν διαγνωστεί με μαθησιακές δυσκολίες ή που παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισής τους. Σε αυτό το εκπαιδευτικό τοπίο η αύξηση του αριθμού δυσχεραίνει την παροχή ποιοτικού έργου και μειώνει αισθητά τις δυνατότητες παροχής προσωπικού χρόνου σε μικρές ομάδες παιδιών εφαρμόζοντας τις τεχνικές της διαφοροποιημένης μάθησης. Ακόμα και μία απλή και συνηθισμένη δραστηριότητα, όπως το να πουν τα νέα τους, μέχρι να μιλήσει κάθε παιδί στον προβλεπόμενο χρόνο θα έχει περάσει αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα που δεν συνίσταται σε αυτές τις ηλικίες (αφού ο χρόνος διατήρησης του ενδιαφέροντός τους είναι περιορισμένος). Οι σημαντικές κτιριακές ελλείψεις ή κτίρια που δεν έχουν σχεδιαστεί ως κέντρα μάθησης θα είναι ακόμα δυσκολότερο να ανταποκριθούν στις ανάγκες του αριθμού μαθητών/τριων. Προφανώς δεν θα μπορεί μία μικρή τάξη νηπιαγωγείου να φιλοξενεί θέσεις για όλα τα παιδιά, αλλά και να διαμορφώσει μία βασική υποδομή παιδαγωγικών κέντρων για την ενασχόληση των παιδιών με βάση τα ενδιαφέροντα τους στις ελεύθερες δραστηριότητες. Ένας τόσο μεγάλος αριθμός δεν μπορώ να φανταστώ σε τι εξυπηρετεί παιδαγωγικά και μαθησιακά.