Ως δασκάλα και πολύτεκνη μητέρα διαβάζω πάντοτε με μεγάλο ενδιαφέρον τις προτεινόμενες εκπαιδευτικές πολιτικές. Έχω την τύχη να μπορώ να τις εκτιμήσω τόσο επιστημονικά, όσο και εμπειρικά. Η πρώτη επικινδυνότητα έγκειται στον όρο "σεξουαλική". Τα παιδιά, από βρέφη έως έφηβοι, έχουν εναγώνια ανάγκη της ερωτικής κι όχι της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Δηλαδή,του βιώματος της εκστατικής αγάπης που βιώνει ένα αγαπώμενο ζευγάρι, μια ενωμένη οικογένεια. Στην ανάγκη τους αυτή συχνά εκφράζουν ερωτήματα. Οι συμβουλές των ειδικών, ψυχολόγων και ψυχιάτρων, είναι να απαντούν οι γονείς (γιατί αυτοί εκπέμπουν το μήνυμα της θυσιαστικής αγάπης στο παιδί) με ειλικρίνεια που να σέβεται την ηλικία του και μέχρι το σημείο που το ίδιο το παιδί θα σταματήσει να ρωτά. Όταν και οι εκπαιδευτικοί εκπέμψουν ένα μήνυμα θυσιαστικής αγάπης που ξεπερνά τα ωράρια και τις τυπικές τους υποχρεώσεις, τότε ίσως γίνονται κι αυτοί αποδέκτες τέτοιων ερωτημάτων. Παρόμοια κι οι πνευματικοί, όταν στέκονται στον τόπο του Χριστού, της Πρώτης Θυσιαστικής Αγάπης. Έχετε αλήθεια δει πώς αντιδρούν τα μικρά παιδιά όταν οι ιερείς,οι δάσκαλοι, οι γονείς, τούς μιλούν για Αυτόν που από αγάπη, από έρωτα, δίνει τη ζωή Του για να ζήσουμε εμείς; Η συμβουλή των ειδικών προς όλα αυτά τα πρόσωπα που ερωτώνται είναι η ίδια. Με σεβασμό, σε κάθε παιδί ξεχωριστά, ως εκεί που το ίδιο κλείνει τη συζήτηση. Σε μια εποχή που επιτέλους αντιληφθήκαμε και πάλι τη σημασία της εξατομικευμένης διδασκαλίας, επιχειρείτε οριζόντια να οργανώσετε πρόγραμμα "σεξουαλικής" κι όχι αγαπητικής διαπαιδαγώγησης. Εκπαιδεύστε τους γονείς στην αγάπη, ώστε να μη διαλύουν την οικογένειά τους! Εκπαιδεύστε τους εκπαιδευτικούς στην αγάπη, που οι περισσότεροι διαθέτουν ήδη, αλλιώς, με τόσων ετών ανύπαρκτη κρατική εκτίμηση στο έργο τους,θα τα είχαν παρατήσει. Κάντε ψυχομετρικά τεστ σε μας! Αντιλαμβάνεστε τον κίνδυνο του να παρέχουν "σεξουαλική" διαπαιδαγώγηση διαταραγμένοι άνθρωποι; Απορρίψτε τους όρους που χρησιμοποίησαν χώρες με πρωτοφανή διαστροφικά εγκλήματα. Έτσι θα έχετε ανθρώπους που θα απαντούν στα παιδιά με βίωμα και επιστημονική-πνευματική διάκριση. Καλέστε γονείς, νηπιαγωγούς, δασκάλους και καθηγητές και διαπιστώστε πόσοι είναι εναντίον της ρύθμισης που προτείνετε, παρά τη γενικότητά της (πιθανόν λόγω των επιπλέον αντιδράσεων, αν περαιτέρω εξειδικευθεί). Μετρήστε, χωρίς να "μαγειρεύετε" αριθμούς, όπως μας είπε κι ο κύριος Τσιόδρας.
Αν επιλέξετε άλλους δρόμους, θα αντισταθούμε. Δε μας θέλετε αντιπάλους, αλλά συνεργάτες.
Ελπίζουμε, δηλαδή.
Ως δασκάλα και πολύτεκνη μητέρα διαβάζω πάντοτε με μεγάλο ενδιαφέρον τις προτεινόμενες εκπαιδευτικές πολιτικές. Έχω την τύχη να μπορώ να τις εκτιμήσω τόσο επιστημονικά, όσο και εμπειρικά. Η πρώτη επικινδυνότητα έγκειται στον όρο "σεξουαλική". Τα παιδιά, από βρέφη έως έφηβοι, έχουν εναγώνια ανάγκη της ερωτικής κι όχι της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. Δηλαδή,του βιώματος της εκστατικής αγάπης που βιώνει ένα αγαπώμενο ζευγάρι, μια ενωμένη οικογένεια. Στην ανάγκη τους αυτή συχνά εκφράζουν ερωτήματα. Οι συμβουλές των ειδικών, ψυχολόγων και ψυχιάτρων, είναι να απαντούν οι γονείς (γιατί αυτοί εκπέμπουν το μήνυμα της θυσιαστικής αγάπης στο παιδί) με ειλικρίνεια που να σέβεται την ηλικία του και μέχρι το σημείο που το ίδιο το παιδί θα σταματήσει να ρωτά. Όταν και οι εκπαιδευτικοί εκπέμψουν ένα μήνυμα θυσιαστικής αγάπης που ξεπερνά τα ωράρια και τις τυπικές τους υποχρεώσεις, τότε ίσως γίνονται κι αυτοί αποδέκτες τέτοιων ερωτημάτων. Παρόμοια κι οι πνευματικοί, όταν στέκονται στον τόπο του Χριστού, της Πρώτης Θυσιαστικής Αγάπης. Έχετε αλήθεια δει πώς αντιδρούν τα μικρά παιδιά όταν οι ιερείς,οι δάσκαλοι, οι γονείς, τούς μιλούν για Αυτόν που από αγάπη, από έρωτα, δίνει τη ζωή Του για να ζήσουμε εμείς; Η συμβουλή των ειδικών προς όλα αυτά τα πρόσωπα που ερωτώνται είναι η ίδια. Με σεβασμό, σε κάθε παιδί ξεχωριστά, ως εκεί που το ίδιο κλείνει τη συζήτηση. Σε μια εποχή που επιτέλους αντιληφθήκαμε και πάλι τη σημασία της εξατομικευμένης διδασκαλίας, επιχειρείτε οριζόντια να οργανώσετε πρόγραμμα "σεξουαλικής" κι όχι αγαπητικής διαπαιδαγώγησης. Εκπαιδεύστε τους γονείς στην αγάπη, ώστε να μη διαλύουν την οικογένειά τους! Εκπαιδεύστε τους εκπαιδευτικούς στην αγάπη, που οι περισσότεροι διαθέτουν ήδη, αλλιώς, με τόσων ετών ανύπαρκτη κρατική εκτίμηση στο έργο τους,θα τα είχαν παρατήσει. Κάντε ψυχομετρικά τεστ σε μας! Αντιλαμβάνεστε τον κίνδυνο του να παρέχουν "σεξουαλική" διαπαιδαγώγηση διαταραγμένοι άνθρωποι; Απορρίψτε τους όρους που χρησιμοποίησαν χώρες με πρωτοφανή διαστροφικά εγκλήματα. Έτσι θα έχετε ανθρώπους που θα απαντούν στα παιδιά με βίωμα και επιστημονική-πνευματική διάκριση. Καλέστε γονείς, νηπιαγωγούς, δασκάλους και καθηγητές και διαπιστώστε πόσοι είναι εναντίον της ρύθμισης που προτείνετε, παρά τη γενικότητά της (πιθανόν λόγω των επιπλέον αντιδράσεων, αν περαιτέρω εξειδικευθεί). Μετρήστε, χωρίς να "μαγειρεύετε" αριθμούς, όπως μας είπε κι ο κύριος Τσιόδρας. Αν επιλέξετε άλλους δρόμους, θα αντισταθούμε. Δε μας θέλετε αντιπάλους, αλλά συνεργάτες. Ελπίζουμε, δηλαδή.