Αρχική Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξειςΆρθρο 07 – Διάρθρωση εκπαιδευτικών προγραμμάτων Γενικού Λυκείου και εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση αποφοίτων Γενικού ΛυκείουΣχόλιο του χρήστη Ιωάννα | 30 Απριλίου 2020, 19:16
Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
ΤΑ ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΩΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ ΕΞΕΤΑΖΟΜΕΝΟ ΜΑΘΗΜΑ Ορθή η επιλογή του Υπουργείου να επαναφέρει την εξέταση των λατινικών στις εισαγωγικές εξετάσεις. Πρόκειται για ένα αντικείμενο με σαφή ευρωπαϊκό προσανατολισμό, που συντελεί αφενός στην κατανόηση των σύγχρονων ευρωπαϊκών γλωσσών και αφετέρου στη διαμόρφωση μιας ισχυρής ευρωπαϊκής πολιτισμικής ταυτότητας, απαραίτητης για τον σύγχρονο Έλληνα και Ευρωπαίο πολίτη. Ας μη λησμονούμε ότι για το λόγο αυτό τα λατινικά, μαζί με τα αρχαία ελληνικά, διδάσκονται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών (Γαλλία, Ιταλία, Γερμανία, Αγγλία, Ισπανία, Κροατία κ.ά.). Στα ευρωπαϊκά εκπαιδευτικά συστήματα, άλλωστε, επικρατούσε πάντοτε η πεποίθηση ότι η κλασική παιδεία παρέχει στους μαθητές μια ιδιαίτερη καλλιέργεια. Το επιχείρημα ότι η εκμάθηση των λατινικών ευνοεί την αποστήθιση δεν ευσταθεί, καθώς πρόκειται για γλωσσικό μάθημα, που καλλιεργεί τις γλωσσικές δεξιότητες των μαθητών και τους παρέχει και την απαραίτητη υποδομή για την εκμάθηση και κατανόηση των σύγχρονων ευρωπαϊκών γλωσσών. Τα όποια προβλήματα μπορεί να προκύπτουν από τη διδασκαλία των λατινικών μπορούν να αντιμετωπιστούν με τη συγγραφή νέων εγχειριδίων υπό την καθοδήγηση των ειδικών και με απώτερο στόχο την έμφαση στον συνδυασμό γλώσσας και κουλτούρας. Αντίθετα, η εξέταση θεωρητικών μαθημάτων, όπως η ιστορία και η κοινωνιολογία, προϋποθέτει -πολύ κακώς- την αποστήθιση (προσωπικά, έχω "τραυματικές" εμπειρίες από την ιστορία δέσμης, την οποία έπρεπε να "παπαγαλίσουμε", για να γράψουμε άριστα στις πανελλαδικές). Πρόκειται για ένα καίριο πρόβλημα, το οποίο μπορεί να θεραπευθεί μόνο με την υιοθέτηση εντελώς διαφορετικής προσέγγισης, με έμφαση στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης, μελέτης των πηγών και συνδυαστικής ικανότητας. Τέλος, ουδείς αμφισβητεί τη σημασία της διδασκαλίας της κοινωνιολογίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Δεν τίθεται, επομένως, δίλημμα μεταξύ κοινωνιολογίας και λατινικών. Ούτε πρόκειται, ασφαλώς, για συντεχνιακό ζήτημα μεταξύ των κλάδων των φιλολόγων και των κοινωνιολόγων. Η κοινωνιολογία μπορεί να συνεχίσει να κατέχει καίρια θέση στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα, εάν διδάσκεται ως μάθημα γενικής παιδείας και στις τρεις τάξεις του Λυκείου.