Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Αρβανίτης Γ.' | 30 Απριλίου 2020, 20:29

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Κύριοι του ΥΠΑΙΘ Γράφω ως εκπαιδευτικός με συμπληρωμένα 35 έτη στην δημόσια εκπαίδευση. Διαφωνώ κατ' αρχήν με τις προτεινόμενες εξετάσεις από το Πρότυπο Δημοτικό στο Πειραματικό Γυμνάσιο και Λύκειο και ως προς τον στόχο που θέτουν και ως προς την ίδια τους την ύπαρξη. Μελετώντας το άρθρο 12 για τους σκοπούς των Πειραματικών σχολειων εκφράζω τις παρακάτω σκέψεις και προβληματισμούς: 1. Πώς επιτυγχάνεται η αποστολή του Πειραματικού σχολείου , όπως εσείς τη διατυπώνετε παρακάτω;: 1. Τα ΠΕΙ.Σ. είναι σχολικές μονάδες, οι οποίες στοχεύουν στην υποστήριξη του πειραματισμού και της πιλοτικής εφαρμογής εκπαιδευτικών καινοτομιών στο εκπαιδευτικό σύστημα, σε τυχαίο δείγμα του μαθητικού πληθυσμού. ΠΕΙ.Σ. μπορεί να είναι σχολεία της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας δημόσιας εκπαίδευσης. ( Η υπογράμμιση δική μου) Πώς επιτυγχάνεται η παραπάνω αποστολή , αν αντί να εκπαιδεύουμε επί 13 συναπτά έτη ένα τυχαίο δείγμα μαθητικού πληθυσμού , προκειμένου μάλιστα να εφαρμόσουμε τα αποτελέσματα αυτής της εκπαίδευσης σε ένα τυχαίο δείγμα μαθητικού πληθυσμού , εκπαιδεύουμε επί έξη έτη ,μόνο το δείγμα των “ αρίστων” από αυτούς; Με άλλα λόγια σκοπέυετε να εφαρμόσετε εκπαιδευτικές πολιτικές που θα αφορούν όλους τους μαθητές της χώρας , μελετώντας τις επιδόσεις , τις αντιδράσεις και τις συμπεριφορές ενός δείγματος “ αρίστων”; Δεν αποτελεί αυτό αντίφαση; Μοιάζει σαν να προτείνω γευστικότατες συνταγές μαγειρικής σε κάποιους που ίσως να μην έχουν να φάνε ή αρχιτεκτονικά σχέδια πολυτελών διαμερισμάτων σε άστεγους κ.ο.κ. 2. Πώς θεωρείτε ότι οι γραπτές εξετάσεις , με την όποια τους δομή, και ειδικά εφαρμοζόμενες στη μετάβαση του μαθητή στο Γυμνάσιο ,αποτελούν μια αξιολογική διαδικασία ικανή να αναδείξει τους καλύτερους; Καλύτερους σε τι άραγε; Οι βέλτιοι και οι “άριστοι”αναδεικνύονται πάντα μέσα από ένα τυχαίο δείγμα του πληθυσμού και μέσω της συνολικής εκπαιδευτικής πράξης που τους ασκείται μακρόχρονα. 3. Στα 5 χρόνια που το πειραματικό Γυμνάσιο και Λύκειο δέχεται μαθητές με κλήρωση , αντιπροσωπευτικό δείγμα της δυναμικής της διαστρωμάτωσης της ελληνικής κοινωνίας έχει , μήπως, αποτύχει στους σκοπούς του; 4. Με ποιον τρόπο εξυπηρετούνται λοιπόν καλύτερα οι παρακάτω σκοποί , η λειτουργία και ο χαρακτήρας των Πειραματικών σχολείων; 1. η πιλοτική εφαρμογή εκπαιδευτικών καινοτομιών στο εκπαιδευτικό σύστημα, 2. η ανάπτυξη ερευνητικών, δημιουργικών δράσεων, η πιλοτική εφαρμογή και ο πειραματισμός σε προγράμματα σπουδών, μεθόδους διδασκαλίας, νέο εκπαιδευτικό υλικό, έντυπο και ψηφιακό, νέα διδακτικά εργαλεία, σχολικά εγχειρίδια και καινοτόμες διδακτικές πρακτικές, 3. η διάχυση καλών εκπαιδευτικών πρακτικών, με τη διοργάνωση σεμιναρίων και ημερίδων και την ανάπτυξη συνεργασιών μεταξύ των σχολείων της ομάδας όμορων σχολείων, 4. η προαγωγή της έρευνας στη διδασκαλία των επιμέρους γνωστικών αντικειμένων, καθώς και στον ψυχοπαιδαγωγικό τομέα, σε συνεργασία με τμήματα και σχολές Α.Ε.Ι. και το Ι.Ε.Π., 5. η πιλοτική εφαρμογή προγραμμάτων αξιολόγησης της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου και της υλικοτεχνικής υποδομής των σχολικών μονάδων, ( Η υπογράμμιση δική μου) αν, αντί να υλοποιούνται από μαθητές που προέρχονται , όπως στο Δημοτικό, με κλήρωση και εκφράζουν τον μέσο όρο της δυναμικής της μαθητιώσας νεολαίας , υλοποιούνται μόνο από όσους πέρασαν κάποιες εξετάσεις στην ηλικία των 12 ετών; Θεωρώ πως το Πειραματικό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι αυτό που υποδέχεται και εκπαιδεύει , για 13 συναπτά έτη , από τη νηπιακή τους ηλικία και μέχρι την αποφοίτησή τους από το Λύκειο , μαθητές που αντιπροσωπεύουν την εκάστοτε δυναμική έκφανση του συνόλου της ελληνικής κοινωνίας. Λέω λοιπόν όχι στο αριστίνδην.