Αξιότιμοι συντάκτες του παρόντος νομοσχεδίου,
Είμαι πατέρας μαθητή Β' Γυμνασίου πρότυπου σχολείου και θα ήθελα να εκφράσω κάποιες απορίες σχετικά με το άρθρο 18.
Ποιά είναι η αναγκαιότητα εξετάσεων από το Γυμνάσιο στο Λύκειο; Βοηθάει στη καλλιέργεια της αριστείας και της καινοτομίας η πιθανή είσοδος νέων παιδιών σε ένα καινούργιο για αυτούς περιβάλλον ξεκινώντας από το μηδέν; Ή μήπως η έξοδος από αυτό παιδιών που έχουν ενσωματωθεί στις συνθήκες λειτουργίας του προτύπου (όμιλοι, ομαδικές εργασίες, παρουσιάσεις) και έχουν αφομοιώσει πλήρως, μετά από 3 χρόνια φοίτησης, το σκοπό για τον οποίο τα πρότυπα δημιουργήθηκαν βοηθάει στην καλλιέργεια της αριστείας;
Πόσα παιδιά θα αρνηθούν ποιά να μπουν σε αυτή τη διαδικασία όταν από την αρχή θα γνωρίζουν πως μπορεί σε 3 χρόνια, για οποιαδήποτε λόγω όπως μια άτυχη στιγμή, θα κινδυνεύουν να μείνουν εκτός; Να χάσουν το προσωπικό κόπο τους τόσο για την είσοδό τους σε τέτοια σχολεία όσο και τον επιπλέον κόπο χρόνο που θα έχουν αφιερώσει για ομίλους και καινοτομίες που ακολουθούνται στα πρότυπα; Να χάσουν τους ισχυρούς δεσμούς που αναπτύσονται με συμαθητές τους μέσα από όλες τις παραπάνω διαδικασίες; Να πρέπει ουσιαστικά να ξεκινήσουν από το μηδέν κάπου αλλού;
Το μόνο που πραγματικά πιστεύω πως επιτυγχάνετε με αυτή τη ρύθμιση είναι η μείωση των αξιόλογων μαθητών που θα θελήσουν να μπουν σε τόσες δοκιμασίες με αμφίβολο τέλος, καθώς και τη μείωση της πολυσυλεκτικότητας παιδιών από κοντινές περιοχές γιατί λιγότεροι γονείς θα σκέφτονται να επενδύουν οικονομικά σε κάτι μη σίγουρο αύξηση των φροντιστηρίων-ιδιαιτέρων (μαύρο χρήμα δηλαδή) σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου.
Τελικά, τα πρότυπα θα καταντήσουν να είναι κάποια αξιόλογα τοπικά σχολεία και οι αρχές της δημιουργείας τους (καλλιέργεια αιστείας και καινοτομίες) ολοένα και θα φθίνουν.
Με εκτίμηση
Χρηστακέας Ιωάννης
Αξιότιμοι συντάκτες του παρόντος νομοσχεδίου, Είμαι πατέρας μαθητή Β' Γυμνασίου πρότυπου σχολείου και θα ήθελα να εκφράσω κάποιες απορίες σχετικά με το άρθρο 18. Ποιά είναι η αναγκαιότητα εξετάσεων από το Γυμνάσιο στο Λύκειο; Βοηθάει στη καλλιέργεια της αριστείας και της καινοτομίας η πιθανή είσοδος νέων παιδιών σε ένα καινούργιο για αυτούς περιβάλλον ξεκινώντας από το μηδέν; Ή μήπως η έξοδος από αυτό παιδιών που έχουν ενσωματωθεί στις συνθήκες λειτουργίας του προτύπου (όμιλοι, ομαδικές εργασίες, παρουσιάσεις) και έχουν αφομοιώσει πλήρως, μετά από 3 χρόνια φοίτησης, το σκοπό για τον οποίο τα πρότυπα δημιουργήθηκαν βοηθάει στην καλλιέργεια της αριστείας; Πόσα παιδιά θα αρνηθούν ποιά να μπουν σε αυτή τη διαδικασία όταν από την αρχή θα γνωρίζουν πως μπορεί σε 3 χρόνια, για οποιαδήποτε λόγω όπως μια άτυχη στιγμή, θα κινδυνεύουν να μείνουν εκτός; Να χάσουν το προσωπικό κόπο τους τόσο για την είσοδό τους σε τέτοια σχολεία όσο και τον επιπλέον κόπο χρόνο που θα έχουν αφιερώσει για ομίλους και καινοτομίες που ακολουθούνται στα πρότυπα; Να χάσουν τους ισχυρούς δεσμούς που αναπτύσονται με συμαθητές τους μέσα από όλες τις παραπάνω διαδικασίες; Να πρέπει ουσιαστικά να ξεκινήσουν από το μηδέν κάπου αλλού; Το μόνο που πραγματικά πιστεύω πως επιτυγχάνετε με αυτή τη ρύθμιση είναι η μείωση των αξιόλογων μαθητών που θα θελήσουν να μπουν σε τόσες δοκιμασίες με αμφίβολο τέλος, καθώς και τη μείωση της πολυσυλεκτικότητας παιδιών από κοντινές περιοχές γιατί λιγότεροι γονείς θα σκέφτονται να επενδύουν οικονομικά σε κάτι μη σίγουρο αύξηση των φροντιστηρίων-ιδιαιτέρων (μαύρο χρήμα δηλαδή) σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου. Τελικά, τα πρότυπα θα καταντήσουν να είναι κάποια αξιόλογα τοπικά σχολεία και οι αρχές της δημιουργείας τους (καλλιέργεια αιστείας και καινοτομίες) ολοένα και θα φθίνουν. Με εκτίμηση Χρηστακέας Ιωάννης