Αρχική Εθνική Στρατηγική για την Ανώτατη Εκπαίδευση1. Νέα ταυτότητα με νέα ηγεσία και ενίσχυση της αυτοδιοίκησης των ΑΕΙ. Νέα σχέση εμπιστοσύνης με την πολιτεία και την κοινωνία, με λογοδοσία και ευθύνηΣχόλιο του χρήστη Ευάγγελος Π. Καλαμάκης | 10 Δεκεμβρίου 2010, 18:27
Συμφωνώ σχεδόν πλήρως με τον/την Xanthoria (βλ. κατωτέρω). Οι προτάσεις του/της περιλαμβάνουν την περισσότερη ουσία. Μακάρι να μπορούσατε να το πετύχετε. Η προσπάθεια του υπουργείου να αλλάξει κάτι σε αυτό το χάλι αξίζει υποστήριξης αλλά αμφιβάλλω αν θα τα καταφέρετε. Μόνο ένα σημείο πίεσης έχει η Κυβέρνηση έναντι της νομεκλατούρας των ΑΕΙ / ΤΕΙ - τη χρηματοδότηση. Αντί λοιπόν να προσπαθήσετε να εφαρμόσετε όλες αυτές τις προτεινόμενες αλλαγές σε κάθε ίδρυμα ξεχωριστά, ίσως θα μπορούσατε δώσετε κίνητρα μέσω της χρηματοδότησης. Προσοχή όμως: όχι απευθείας πιστώσεις προς τα ΑΕΙ/ΤΕΙ αλλά μέσω των φοιτητών. Κάθε νέος φοιτητής θα λαμβάνει 1 κουπόνι / εξάμηνο. Ο αριθμός κουπονιών θα είναι ίσος με το αριθμό εξαμήνων για την ολοκλήρωση σπουδών (8 εξάμηνα για ΟΠΑ, 10 εξάμηνα για Πολυτεχνείο, 12 εξάμηνα για Ιατρική, κ.ο.κ). Η ονομαστική αξία κάθε κουπονιού θα αντιστοιχίζεται με το μέσο κόστος/φοιτητή/εξάμηνο που θα προσδιορίζεται από τη δημοσιονομική πολιτική. Το κάθε κουπόνι θα μπορεί να εξαργυρώνεται από το επιλέξιμα ιδρύματα τα οποία έτσι θα λαμβάνουν τελικά χρηματοδότηση από το κράτος. Επιλέξιμα ιδρύματα θα είναι αυτά που θα τηρούν κάποιες ελάχιστες προϋποθέσεις (έστω μερικές από τις προτεινόμενες εδώ). Από εκεί και πέρα, ας λειτουργήσει ο ανταγωνισμός - τα ιδρύματα θα προσπαθούν να προσελκύσουν φοιτητές καλούς οι οποίοι θα αναμένονται ότι θα τελειώσουν εγκαίρως (όχι αιώνιοι φοιτητές) ή ότι θα είναι πρόθυμοι να πληρώσουν δίδακτρα αν "τραβήξουν" κι άλλο. Οι φοιτητές θα ψηφίζουν με τα κουπόνια τους αλλά κυρίως θα αντιληφθούν ότι δεν υπάρχει "δωρεάν" παιδεία (κάποιος την πληρώνει, οι φορολογούμενοι) - αντίθετα έχει την αξία των κουπονιών. Όποιος αντιλαμβάνεται το κόστος συνήθως κάνει καλύτερες επιλογές και επίσης απαιτεί κάτι για τα "ποσά" που έχει στη διάθεσή του. Από εκεί και πέρα όσα ιδρύματα δεν προσαρμοσθούν, δεν δελεάσουν φοιτητές με κάποια εκπαιδευτική εμπειρία που θα αξίζει, αν δεν καταφέρουν να δημιουργήσουν πρόσθετους πόρους σε συνεργασία με τρίτους (δίδακτρα, έρευνες, χορηγίες, εισφορές αποφοίτων), θα είναι άξια της τύχης τους - ας κλείσουν. Έτσι όπως είναι σήμερα, άν είχα επιλογή ως φορολογούμενος, δεν θα τους έδινα Ευρώ. Πρέπει να λυθεί ένα βασικό πρόβλημα - άλλος χρηματοδοτεί (φορολογούμενος) και αυτοί που διαχειρίζονται τους πόρους δεν αντιλαμβάνονται το κόστος τους - σπατάλη, κακοδιαχείριση. Το κράτος έτσι χρηματοδοτεί την ανωτάτη παιδεία αλλά για όσους προσπαθούν και προοδεύουν. Μακάρι να υπάρξει και κάποια επιφοίτηση και να αλλάξει το άρθρο 16 του Συντάγματος - τότε τα κουπόνια θα είναι εξαργυρώσιμα σε επιλέξιμα ιδρύματα κρατική ή μη κερδοσκοπικά ιδιωτικά. Ο ανταγωνισμός τότε θα βελτιώσει όλους.