Αξιότιμη Κα Υπουργέ,
Φοιτώ στη Β’ Γυμνασίου του Βαρβακείου Πρότυπου Γυμνασίου Ψυχικού.
Μετά από επαναλαμβανόμενη ενημέρωσή μου και διάδοση της απόφασης που αναγράφεται στο άρθρο 18, σας εκφράζω τη δυσαρέσκεια και τη δυσφορία που νιώθω για ό,τι αφορά στη νέα μέθοδο εισαγωγής των μαθητών/μαθητριών στα Πρότυπα Λύκεια. Η τελική κρίση αυτή, με την οποία καταλήγετε στην ένταξη επιπλέον εξετάσεων για την προαγωγή μαθητών που φοιτούν ήδη σε Πρότυπο Γυμνάσιο στο Λύκειο δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί παρά από την πολύπλευρη και αποκαρδιωτική επίδρασή της.
Αρχικά, οφείλω να πω πως το άκουσμα της οδυνηρής «είδησης» αυτής απογοήτευσε όχι μόνο εμένα και τους συμμαθητές μου, αλλά και πολλούς άλλους μαθητές προτύπων γυμνασίων. Πράγματι, η εμπειρία μας από την καθοριστική απόφαση να δοκιμαστούμε για την ένταξή μας σε ένα καλύτερο και προνομιακό σχολείο, όπως σκεφτόμασταν, μέχρι και τη χαρμόσυνη μέρα ανακοίνωσης των επιτυχόντων ήταν γεμάτη διαφορετικά συναισθήματα. Εισάχθηκα, εγώ, οι συμμαθητές μου αλλά και παιδία που δυστυχώς δεν είχαν την ίδια ευκαιρία με εμάς, σε μία νέα διαδικασία όπου το άγχος, η πίεση και η αγωνία ήταν μόνιμα παρόντα συναισθήματα. Εξίσου αγχώδης ήταν και η μέρα των εξετάσεων, όποτε μετά από αδιάλειπτη προετοιμασία, δοκιμαστήκαμε εκατοντάδες παιδία για την εισαγωγή μας στο επιλεγμένο πρότυπο γυμνάσιο. Μάλιστα, δώσαμε εξετάσεις αρκετά απαιτητικές, με τις οποίες, αλλά και την προετοιμασία πίσω από αυτές, δεσμευτήκαμε αποσκοπώντας σε μια εξαετή φοίτηση σε γυμνάσιο και λύκειο. Παρόλα αυτά, στις μέρες αυτές, όλη η ικανοποίηση και ο ενθουσιασμός μας διαψεύδεται και εξαπατάται, από τη νέα απόφαση που αφορά στην ένταξη μας στο λύκειο μετά από εισαγωγικές εξετάσεις, για άλλη μια φορά!
Είναι απόλυτα κατανοητό πως οφείλετε να δώσετε μια δεύτερη ευκαιρία σε όσους ποθούσαν να φοιτήσουν σε ένα τέτοιο σχολείο και συνάμα άδικο από άποψη όσων φοιτούν έως και σήμερα σε ένα πρότυπο σχολείο καταβάλλοντας αδιάκοπη προσπάθεια καθημερινά. Και η κρίση σας αυτή, επιφέρει εξίσου απελπιστικά αποτελέσματα σε πολλαπλά μέρη της καθημερινής μας ζωής. Εκτός από το να μας δυσαρεστήσετε παραποιώντας την αρχική δήλωση με την οποία δεσμευτήκαμε, παρακινείτε ταυτόχρονα και άλλους, παράλληλους με τη συναισθηματική υποταγή, τομείς της καθημερινής μας ζωής.
Τα παιδιά προσαρμόζονται εύκολα. Πόσο εύκολα; Και για πόσο; Μπορεί αυτή η ατάκα να ακούγεται συχνά, μα κατά πόσο είναι ισχύουσα; Την περίοδο αυτή, ζούμε τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας, κατά τα οποία παίρνουμε καθοριστικές και μείζονας επίδρασης αποφάσεις, χτίζουμε μακροχρόνιες και πιο σταθερές φιλίες και λαμβάνουμε απόλυτα χρήσιμες γνώσεις. Με την απόφαση αυτή, όλα αυτά ελαχιστοποιούνται σε μεγάλο βαθμό. Προτασσόμενα, με την αλλαγή περιβάλλοντος, συνηθειών και συνεργατών, χάνονται συχνά οι πρότερα δημιουργημένες σχέσεις με τους συμμαθητές μας. Συγκεκριμένα, αν ένα παιδί δεν καταφέρει να έχει τόση επιτυχία στις εξετάσεις του λυκείου όση στις εισαγωγικές εξετάσεις του γυμνασίου, θα αναγκαστεί να ενταχθεί σε κάποιο άλλο σχολικό περιβάλλον, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟ που απέτυχε να συνεχίσει την πορεία του σε ένα ευνοϊκών συνθηκών σχολείο, είτε λόγω ελλιπούς προετοιμασίας, είτε απλά λόγω μιας άτυχης ημέρας, η οποία δεν απέδειξε τις ικανότητες του. Θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει επίσης τη δύσκολη διατήρηση επαφής με τους παλιούς συμμαθητές που είχε δεθεί περισσότερο, αλλά και τη ανάπτυξη νέων σχέσεων με τους νέους του συμμαθητές, στη νέα του τάξη. Μάλιστα, το ίδιο θα ισχύει και για τους μαθητές που θα αφήσει πίσω του. Με άλλα λόγια, ζούμε για άλλη μια φορά, την ίδια διαδικασία, μερικά χρόνια μετά! Μπορούμε όλοι να φανταστούμε πόσο πιο έντονο και επίπονο θα είναι το άγχος, που ενώ με την επιτυχή εισαγωγή μας νομίζαμε πως είχε φύγει προσωρινά, επανέρχεται! Πόσες φορές θα περάσουμε από τις ίδιες συνθήκες, αν λάβουμε υπόψιν και τις πανελλαδικές εξετάσεις που δεν αργούν να εμφανιστούν; Εκτός αυτού, σκεφτείτε επίσης πόσο θα αλλάξουν οι πρωταρχικές αποφάσεις για το μέλλον μας, όταν δούμε ότι οι ευκαιρίες που μας δίνονταν ανελλιπώς από τα πρότυπα γυμνάσια ίσως πάψουν να μας υποστηρίζουν. Γιατί αναμφισβήτητα, η προσπάθεια που καταβάλλουν μέχρι και τώρα οι καθηγητές, οι σύλλογοι γονέων και οι ίδιοι οι μαθητές για την κατάλληλη μόρφωση μας είναι ανέκφραστης ποιότητας και ποσότητας. Σκεφτείτε πόσα, αν δεν μας δοθεί η ευκαιρία να συνεχίσουμε σε ένα εξίσου πολλά υποσχόμενο σχολείο, θα είναι τα μαθησιακά κενά και ελλείψεις που, σχεδόν σίγουρα θα προκύψουν! Είναι φανερά, μια απόφαση που αψήφησε τις επιθυμίες και τις πιθανότητες για ένα καλύτερο μέλλον στα χέρια μας.
Τα αποτελέσματα της απόφασής σας δεν τελειώνουν εδώ. Φαίνεται πως δεν μεριμνήσατε αρκετά, και προσπεράσατε τις σκέψεις των γονέων/κηδεμόνων των παιδιών. Όπως και οι μαθητές, τόσο και οι γονείς λαμβάνουν μεγάλου βαθμού επιβάρυνση από την όλη διαδικασία εμψυχώνοντας τους μαθητές, εμπλουτίζοντας την προσπάθειά τους, και πιθανά παρηγορώντας τους αν δεν έχουν επιτυχία. Ας μην ξεχνάμε όμως και τις δαπάνες που θα προκύψουν για την επιπλέον προετοιμασία των παιδιών.
Συνοψίζω αναφέροντας για άλλη μια φορά, πως οι παρούσες συνθήκες επιφέρουν μια κατάσταση απογοήτευσης προς τους μαθητές προτύπων γυμνασίων, η οποία δεν εκτιμά την καταβολή προσπάθειας από τους δοκιμαζόμενους μαθητές. Προκαλεί μια ατμόσφαιρα που εμφανίζει απώλεια εμπιστοσύνης στην πρόοδο των μαθητών και αποτρέπει την προώθηση των προτύπων σχολείων και του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Θα παρακαλούσα να αναθεωρήσετε.
Με εκτίμηση και ειλικρίνεια,
Μαθήτρια Β’ Γυμνασίου του Βαρβακείου Πρότυπου Γυμνασίου
Αξιότιμη Κα Υπουργέ, Φοιτώ στη Β’ Γυμνασίου του Βαρβακείου Πρότυπου Γυμνασίου Ψυχικού. Μετά από επαναλαμβανόμενη ενημέρωσή μου και διάδοση της απόφασης που αναγράφεται στο άρθρο 18, σας εκφράζω τη δυσαρέσκεια και τη δυσφορία που νιώθω για ό,τι αφορά στη νέα μέθοδο εισαγωγής των μαθητών/μαθητριών στα Πρότυπα Λύκεια. Η τελική κρίση αυτή, με την οποία καταλήγετε στην ένταξη επιπλέον εξετάσεων για την προαγωγή μαθητών που φοιτούν ήδη σε Πρότυπο Γυμνάσιο στο Λύκειο δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί παρά από την πολύπλευρη και αποκαρδιωτική επίδρασή της. Αρχικά, οφείλω να πω πως το άκουσμα της οδυνηρής «είδησης» αυτής απογοήτευσε όχι μόνο εμένα και τους συμμαθητές μου, αλλά και πολλούς άλλους μαθητές προτύπων γυμνασίων. Πράγματι, η εμπειρία μας από την καθοριστική απόφαση να δοκιμαστούμε για την ένταξή μας σε ένα καλύτερο και προνομιακό σχολείο, όπως σκεφτόμασταν, μέχρι και τη χαρμόσυνη μέρα ανακοίνωσης των επιτυχόντων ήταν γεμάτη διαφορετικά συναισθήματα. Εισάχθηκα, εγώ, οι συμμαθητές μου αλλά και παιδία που δυστυχώς δεν είχαν την ίδια ευκαιρία με εμάς, σε μία νέα διαδικασία όπου το άγχος, η πίεση και η αγωνία ήταν μόνιμα παρόντα συναισθήματα. Εξίσου αγχώδης ήταν και η μέρα των εξετάσεων, όποτε μετά από αδιάλειπτη προετοιμασία, δοκιμαστήκαμε εκατοντάδες παιδία για την εισαγωγή μας στο επιλεγμένο πρότυπο γυμνάσιο. Μάλιστα, δώσαμε εξετάσεις αρκετά απαιτητικές, με τις οποίες, αλλά και την προετοιμασία πίσω από αυτές, δεσμευτήκαμε αποσκοπώντας σε μια εξαετή φοίτηση σε γυμνάσιο και λύκειο. Παρόλα αυτά, στις μέρες αυτές, όλη η ικανοποίηση και ο ενθουσιασμός μας διαψεύδεται και εξαπατάται, από τη νέα απόφαση που αφορά στην ένταξη μας στο λύκειο μετά από εισαγωγικές εξετάσεις, για άλλη μια φορά! Είναι απόλυτα κατανοητό πως οφείλετε να δώσετε μια δεύτερη ευκαιρία σε όσους ποθούσαν να φοιτήσουν σε ένα τέτοιο σχολείο και συνάμα άδικο από άποψη όσων φοιτούν έως και σήμερα σε ένα πρότυπο σχολείο καταβάλλοντας αδιάκοπη προσπάθεια καθημερινά. Και η κρίση σας αυτή, επιφέρει εξίσου απελπιστικά αποτελέσματα σε πολλαπλά μέρη της καθημερινής μας ζωής. Εκτός από το να μας δυσαρεστήσετε παραποιώντας την αρχική δήλωση με την οποία δεσμευτήκαμε, παρακινείτε ταυτόχρονα και άλλους, παράλληλους με τη συναισθηματική υποταγή, τομείς της καθημερινής μας ζωής. Τα παιδιά προσαρμόζονται εύκολα. Πόσο εύκολα; Και για πόσο; Μπορεί αυτή η ατάκα να ακούγεται συχνά, μα κατά πόσο είναι ισχύουσα; Την περίοδο αυτή, ζούμε τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας, κατά τα οποία παίρνουμε καθοριστικές και μείζονας επίδρασης αποφάσεις, χτίζουμε μακροχρόνιες και πιο σταθερές φιλίες και λαμβάνουμε απόλυτα χρήσιμες γνώσεις. Με την απόφαση αυτή, όλα αυτά ελαχιστοποιούνται σε μεγάλο βαθμό. Προτασσόμενα, με την αλλαγή περιβάλλοντος, συνηθειών και συνεργατών, χάνονται συχνά οι πρότερα δημιουργημένες σχέσεις με τους συμμαθητές μας. Συγκεκριμένα, αν ένα παιδί δεν καταφέρει να έχει τόση επιτυχία στις εξετάσεις του λυκείου όση στις εισαγωγικές εξετάσεις του γυμνασίου, θα αναγκαστεί να ενταχθεί σε κάποιο άλλο σχολικό περιβάλλον, ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΜΕΝΟ που απέτυχε να συνεχίσει την πορεία του σε ένα ευνοϊκών συνθηκών σχολείο, είτε λόγω ελλιπούς προετοιμασίας, είτε απλά λόγω μιας άτυχης ημέρας, η οποία δεν απέδειξε τις ικανότητες του. Θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει επίσης τη δύσκολη διατήρηση επαφής με τους παλιούς συμμαθητές που είχε δεθεί περισσότερο, αλλά και τη ανάπτυξη νέων σχέσεων με τους νέους του συμμαθητές, στη νέα του τάξη. Μάλιστα, το ίδιο θα ισχύει και για τους μαθητές που θα αφήσει πίσω του. Με άλλα λόγια, ζούμε για άλλη μια φορά, την ίδια διαδικασία, μερικά χρόνια μετά! Μπορούμε όλοι να φανταστούμε πόσο πιο έντονο και επίπονο θα είναι το άγχος, που ενώ με την επιτυχή εισαγωγή μας νομίζαμε πως είχε φύγει προσωρινά, επανέρχεται! Πόσες φορές θα περάσουμε από τις ίδιες συνθήκες, αν λάβουμε υπόψιν και τις πανελλαδικές εξετάσεις που δεν αργούν να εμφανιστούν; Εκτός αυτού, σκεφτείτε επίσης πόσο θα αλλάξουν οι πρωταρχικές αποφάσεις για το μέλλον μας, όταν δούμε ότι οι ευκαιρίες που μας δίνονταν ανελλιπώς από τα πρότυπα γυμνάσια ίσως πάψουν να μας υποστηρίζουν. Γιατί αναμφισβήτητα, η προσπάθεια που καταβάλλουν μέχρι και τώρα οι καθηγητές, οι σύλλογοι γονέων και οι ίδιοι οι μαθητές για την κατάλληλη μόρφωση μας είναι ανέκφραστης ποιότητας και ποσότητας. Σκεφτείτε πόσα, αν δεν μας δοθεί η ευκαιρία να συνεχίσουμε σε ένα εξίσου πολλά υποσχόμενο σχολείο, θα είναι τα μαθησιακά κενά και ελλείψεις που, σχεδόν σίγουρα θα προκύψουν! Είναι φανερά, μια απόφαση που αψήφησε τις επιθυμίες και τις πιθανότητες για ένα καλύτερο μέλλον στα χέρια μας. Τα αποτελέσματα της απόφασής σας δεν τελειώνουν εδώ. Φαίνεται πως δεν μεριμνήσατε αρκετά, και προσπεράσατε τις σκέψεις των γονέων/κηδεμόνων των παιδιών. Όπως και οι μαθητές, τόσο και οι γονείς λαμβάνουν μεγάλου βαθμού επιβάρυνση από την όλη διαδικασία εμψυχώνοντας τους μαθητές, εμπλουτίζοντας την προσπάθειά τους, και πιθανά παρηγορώντας τους αν δεν έχουν επιτυχία. Ας μην ξεχνάμε όμως και τις δαπάνες που θα προκύψουν για την επιπλέον προετοιμασία των παιδιών. Συνοψίζω αναφέροντας για άλλη μια φορά, πως οι παρούσες συνθήκες επιφέρουν μια κατάσταση απογοήτευσης προς τους μαθητές προτύπων γυμνασίων, η οποία δεν εκτιμά την καταβολή προσπάθειας από τους δοκιμαζόμενους μαθητές. Προκαλεί μια ατμόσφαιρα που εμφανίζει απώλεια εμπιστοσύνης στην πρόοδο των μαθητών και αποτρέπει την προώθηση των προτύπων σχολείων και του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος. Θα παρακαλούσα να αναθεωρήσετε. Με εκτίμηση και ειλικρίνεια, Μαθήτρια Β’ Γυμνασίου του Βαρβακείου Πρότυπου Γυμνασίου