Όταν αποφασίσαμε πέρυσι σαν οικογένεια η κόρη μας να λάβει μέρος στις εξετάσεις για εισαγωγή στο πρότυπο γυμνάσιο Πειραιά αυτομάτως κάναμε μια συνειδητή επιλογή που θα επηρέαζε τη ζωή μας για 6 συνεχή χρόνια. Η απόφαση δεν ήταν καθόλου εύκολη, διότι η εστία μας είναι μακριά από το σχολείο, η μεταφορά είναι δύσκολη και χρονοβόρα, με αποτέλεσμα πολύωρη ταλαιπωρία καθημερινά για το παιδί και την υπόλοιπη οικογένεια. Το παιδί έχασε αναγκαστικά τους φίλους του από το προηγούμενο σχολείο του και βρέθηκε αντιμέτωπη με μια άλλη πραγματικότητα. Όλα αυτά αντισταθμιστηκαν και συνεχίζουν να το κάνουν, από την ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στο συγκεκριμένο σχολείο, από το επίπεδο ευγενούς άμιλλας που επικρατεί ανάμεσα στους μαθητές, από την αγάπη και την έμπνευση την οποία απολαμβάνει ποικιλοτρόπως το παιδί μου!
Έρχεστε σε μια κακή χρονική στιγμή ( πανδημία) και με το άρθρο 18 μας ανακοινώνετε, ότι αυτή η επιλογή μας ενδέχεται να διακοπεί!
Κυρία υπουργέ, δεν είναι ότι μας φοβίζει η αξιολόγηση. Άλλωστε αποδείξαμε με την επιλογή μας ότι δεν τη φοβόμαστε. Άλλο είναι που μας ανησυχεί ως γονείς μιας εφήβου.Η ψυχολογία του παιδιού μου που νιώθει ότι ενδέχεται μετά από 2 χρόνια να φύγει από το σχολείο της, να μην ξαναδεί τους συμμαθητές της, τους αγαπημένους της καθηγητές. Να αναγκαστεί να επιστρέψει στο δήμοσιο σχολείο της γειτονιάς της, από το οποίο αποκόπηκε με την προοπτική ενός καλύτερου σχολικού περιβάλλοντος. Ξανά από την αρχή;;; Γιατί αναιρειτε τα δεδομένα μας, γιατί παίζετε με την ψυχολογία εφήβων;
Το μόνο που θα καταφέρετε με αυτό το άρθρο (18) είναι η απαξίωση των σχολείων της αριστείας, την οποία τόσο ευαγγελιζεσθε!
Οφείλετε τώρα να αποσύρετε τη διάταξη για τις εξετάσεις στην Α Λυκείου των μαθητών που φοιτούν στα Πρότυπα γυμνάσια!
Όταν αποφασίσαμε πέρυσι σαν οικογένεια η κόρη μας να λάβει μέρος στις εξετάσεις για εισαγωγή στο πρότυπο γυμνάσιο Πειραιά αυτομάτως κάναμε μια συνειδητή επιλογή που θα επηρέαζε τη ζωή μας για 6 συνεχή χρόνια. Η απόφαση δεν ήταν καθόλου εύκολη, διότι η εστία μας είναι μακριά από το σχολείο, η μεταφορά είναι δύσκολη και χρονοβόρα, με αποτέλεσμα πολύωρη ταλαιπωρία καθημερινά για το παιδί και την υπόλοιπη οικογένεια. Το παιδί έχασε αναγκαστικά τους φίλους του από το προηγούμενο σχολείο του και βρέθηκε αντιμέτωπη με μια άλλη πραγματικότητα. Όλα αυτά αντισταθμιστηκαν και συνεχίζουν να το κάνουν, από την ποιότητα της εκπαίδευσης που παρέχεται στο συγκεκριμένο σχολείο, από το επίπεδο ευγενούς άμιλλας που επικρατεί ανάμεσα στους μαθητές, από την αγάπη και την έμπνευση την οποία απολαμβάνει ποικιλοτρόπως το παιδί μου! Έρχεστε σε μια κακή χρονική στιγμή ( πανδημία) και με το άρθρο 18 μας ανακοινώνετε, ότι αυτή η επιλογή μας ενδέχεται να διακοπεί! Κυρία υπουργέ, δεν είναι ότι μας φοβίζει η αξιολόγηση. Άλλωστε αποδείξαμε με την επιλογή μας ότι δεν τη φοβόμαστε. Άλλο είναι που μας ανησυχεί ως γονείς μιας εφήβου.Η ψυχολογία του παιδιού μου που νιώθει ότι ενδέχεται μετά από 2 χρόνια να φύγει από το σχολείο της, να μην ξαναδεί τους συμμαθητές της, τους αγαπημένους της καθηγητές. Να αναγκαστεί να επιστρέψει στο δήμοσιο σχολείο της γειτονιάς της, από το οποίο αποκόπηκε με την προοπτική ενός καλύτερου σχολικού περιβάλλοντος. Ξανά από την αρχή;;; Γιατί αναιρειτε τα δεδομένα μας, γιατί παίζετε με την ψυχολογία εφήβων; Το μόνο που θα καταφέρετε με αυτό το άρθρο (18) είναι η απαξίωση των σχολείων της αριστείας, την οποία τόσο ευαγγελιζεσθε! Οφείλετε τώρα να αποσύρετε τη διάταξη για τις εξετάσεις στην Α Λυκείου των μαθητών που φοιτούν στα Πρότυπα γυμνάσια!