• Σχόλιο του χρήστη 'Ανδρέας Τσαγκαρόπουλος' | 30 Απριλίου 2020, 23:25

    Ωραίο το να εισάγουμε δραστηριότητες για τα παιδιά, να μάθουν για τη ζηλευτή μας ελληνική κληρονομιά και τα θαυμαστά του παγκόσμιου πολιστισμού. Όμως, είναι τόσο κρίμα μαζί με τα παραπάνω να σπείρουμε "καινά δαιμόνια" σε τόσο μικρές και καθοριστικές ηλικίες - αναφέρομαι στη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση πρώτιστα, αλλά και την ψυχική υγεία. Είναι γνωστό ότι το σεξουαλικό ένστικτο είναι ιδιαίτερα ισχυρό - πού θέλουμε να στραφεί και επιθυμούμε την ενεργοποίησή του από τόσο νωρίς; Τα παιδιά που δεν έχουν χρόνο πολλές φορές να "αναπνεύσουν" ήδη από το Δημοτικό, εμείς θέλουμε να αποκτήσουν και εφήμερες σχέσεις; Ποιός θα παρηγορήσει για τις σεξουαλικά μεταδιδόμενες αρρώστιες που θα προκύψουν (έστω και μία να είναι); Ποιός θα θεραπεύσει τη τραυματισμένη τους καρδιά από τις διαψεύσεις και τις απορρίψεις; Πώς θα καλλιεργήσουμε ταυτόχρονα αυτοθυσία και αυτοϊκανοποίηση; Θα τα διδάξει ο οποιοσδήποτε εκπαιδευτικός; Τα παιδιά δεν έχουν πλήρη συνείδηση του εαυτού τους, και επηρεάζονται πολύ εύκολα ακόμη και προς αυτοκαταστροφικές κατεύθυνσεις! Τα περιστατικά σεξουαλικής βίας εις βάρος κάποιων παιδιών δεν δικαιολογούν το συνολικό δηλητηριασμό των σκέψεων όλων των παιδιών.Να δημιουργηθεί ειδικό νομικό πλαίσιο για το χειρισμό αυτών των περιπτώσεων από ειδικούς της κρατικής πρόνοιας. Αλλά και για την εκπαίδευση για τη ψυχική υγεία, χρειάζεται να δοθούν εγγυήσεις περί της ψυχικής υγείας των εκπαιδευτικών πρώτιστα, διότι αλλιώς τα παιδιά κινδυνεύουν. Δεν είναι δυνατόν το σχολείο να διαχειρίζεται με αφέλεια τις μεγαλύτερες δυνάμεις του ανθρώπου, και να τις απογυμνώνει από κάθε ωφέλεια για τα ίδια τα παιδιά και για όλους μας!