• Σχόλιο του χρήστη 'Θανάσης Κατσανεβάκης' | 1 Μαΐου 2020, 00:32

    Αξίζει να αντιληφθούμε ότι κάθε εκπαιδευτική διαδικασία αποκτά αξία στην ώρα της. Το μόνιμο πρόβλημα των τελευταίων δεκαετιών είναι ότι οι "μεγάλοι" θέλουν να εκπαιδεύσουν τους "μικρούς" σύμφωνα με τους ίδιους. Ξεχνάνε ποιες ήταν οι δικές τους ανάγκες στις μικρές ηλικίες και αισθάνονται ότι ετοιμάζουν ήδη από 5 χρονών τους μελλοντικούς "επιστήμονες", "επαγγελματίες", "υπεύθυνους πολίτες" κ.λ.π. Έτσι έχουμε μια μόνιμη "αφύσικη" τάση να σπρώχνουμε τους "μικρούς" να μάθουν πράγματα για τα οποία από τη φύση τους δεν είναι "έτοιμοι". Αυτό δημιουργεί πλήθος προβλημάτων τα οποία καλούνται στη συνέχεια να λύσουν οι ψυχολόγοι. Τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει μια μόνιμη τάση "αναβάθμισης" της παιδείας που οδηγείται κυρίως από την ακαδημαϊκή νοοτροπία της ¨καινοτομίας" και την επιχειρηματική νοοτροπία της ¨ανάπτυξης" και της "άμιλλας" Τουλάχιστον ας μείνουν έξω από αυτή την πίεση οι μικρές ηλικίες. Θα μεγαλώσουν με μεγαλύτερη ηρεμία και φυσικότητα. Στο νηπιαγωγείο ας μην είναι ο πρώτος στόχος η "μάθηση' και οι ¨δεξιότητες" αλλά η ηρεμία και η συλλογικότητα της τάξης και της παρέας με την συνύπαρξη και των γονέων. Ας ξεφύγουμε -αυτοί που σχεδιάζουν τις βάσεις τις εκπαίδευσης- από το άγχος του να παρουσιάσουμε ¨καινοτομίες" και "σύγχρονες / επιστημονικές" μεθόδους φορτώνοντας τις μικρές ηλικίες με "δεξιότητες" και "γνώσεις".