Όσον αφορά το άρθρο 42
1. Είναι γνωστό ότι εφόσον κάποιος εκπαιδευτικός δηλώσει ότι επιθυμεί να πάει σε δυσπρόσιτο σχολείο, δεν επιλέγει ο ίδιος αν τελικά θα πάει, ή αν το σύστημα έτσι όπως είναι σχεδιασμένο τον τοποθετήσει σε ένα σχολείο που δεν είναι δυσπρόσιτο. Με αυτό το σύστημα ευνοούνται κάποιοι που από τύχη (θέλω να πιστεύω) θα τοποθετηθούν σε δυσπρόσιτα σχολεία ενώ κάποιοι άλλοι, οι περισσότεροι όχι.
2. Πως ακριβώς ένας εκπαιδευτικός αξιολογείται ως πιο ικανός που η τύχη (κατά τη άποψή μου) τον ευνόησε με την τοποθέτησή του σε δυσπρόσιτο σχολείο, από κάποιον άλλον που διάβαζε ένα χρόνο για να δώσει εξετάσεις στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, (ορισμένοι επιτυχόντες σε αρκετούς διαγωνισμούς που λόγω λιγοστών θέσεων που τότε προσφέρονταν, δεν κατάφεραν να διοριστούν);
3. Τι θα γίνει με την προϋπηρεσία όσων συναδέλφων τα προηγούμενα χρόνια υπηρέτησαν σε δυσπρόσιτα σχολεία, δεδομένου του ότι τότε πριμοδοτούνταν στο διπλάσιο μόνο ο πίνακας των αναπληρωτών και ως προσόν μόνιμου διορισμού υπολογιζόταν μόνο η πραγματική προϋπηρεσία;
4. Γιατί κάποιος που όργωσε την Ελλάδα και τα δυσπρόσιτα υπολογίζοντας ότι έστω στα 50 του χρόνια μπορεί να πάει πιο κοντά στο σπίτι του, θα υποχρεώνεται τώρα να τρέχει ξανά μακριά υπό τον φόβο της ανεργίας;
5. Πως ακριβώς θα υλοποιηθεί το δόγμα των ίσων ευκαιριών και για τους νέους συναδέλφους όταν, οι παλαιότεροι έχοντας ήδη αποκτήσει κάποια προϋπηρεσία, θα κυνηγούν μανιωδώς την “ευκαιρία” να τοποθετηθούν σε δυσπρόσιτες σχολικές μονάδες ευελπιστώντας σε κάποιο διορισμό, όταν γίνει…. ; Ένας νεοεοπροσληφθείς συνάδελφος δεν θα έχει καμιά ελπίδα να βρεθεί εκεί. Μ’ αυτό τον τρόπο δε, θα ανοίγει κάθε χρόνο θεαματικά η ψαλίδα της συνολικής μοριοδότησης μεταξύ παλαιών και νέων συναδέλφων;
6. Γιατί επιχειρείται τέτοιος υποβιβασμός των ακαδημαϊκών προσόντων των εκπαιδευτικών με τέτοιου είδους πρακτικές;
7. Με ποιο σκεπτικό ένα δεύτερο πτυχίο βαθμολογείται με 7 μόρια, ένα δεύτερο μεταπτυχιακό βαθμολογείται με 8 μόρια (με τεράστιο προσωπικό και οικονομικό κόστος), ενώ 1 χρόνια σε δυσπρόσιτο που όπως προείπα δεν εξαρτάται απ την επιλογή ούτε από τα ακαδημαϊκά κριτήρια, βαθμολογείται με σχεδόν 10 ΜΟΡΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ;
8. Γιατί θα πρέπει να πληρώνουν ορισμένοι συνάδελφοι την ασυνέπεια άλλων;
9. Γιατί το νομοσχέδιο θα πρέπει να λειτουργεί τόσο τιμωρητικά σε εκπαιδευτικούς που "όργωσαν" την Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια και οι περισσότεροι δυστυχώς δεν είναι πια μικρά παιδιά;
10. Γιατί θα πρέπει να τιμωρούμαστε έμμεσα και άδικα όταν, ενώ επιλέγουμε ότι επιθυμούμε να υπηρετήσουμε σε δυσπρόσιτη σχολική μονάδα, παρόλα αυτά δεν τοποθετούμαστε σε τέτοια αλλά σε μη δυσπρόσιτη. Μια μη δυσπρόσιτη σχολική μονάδα που “το πιο πιθανό” είναι να βρίσκεται πολύ μακριά απ’ τα σπίτια και τις οικογένειές μας;
Όσον αφορά το άρθρο 42 1. Είναι γνωστό ότι εφόσον κάποιος εκπαιδευτικός δηλώσει ότι επιθυμεί να πάει σε δυσπρόσιτο σχολείο, δεν επιλέγει ο ίδιος αν τελικά θα πάει, ή αν το σύστημα έτσι όπως είναι σχεδιασμένο τον τοποθετήσει σε ένα σχολείο που δεν είναι δυσπρόσιτο. Με αυτό το σύστημα ευνοούνται κάποιοι που από τύχη (θέλω να πιστεύω) θα τοποθετηθούν σε δυσπρόσιτα σχολεία ενώ κάποιοι άλλοι, οι περισσότεροι όχι. 2. Πως ακριβώς ένας εκπαιδευτικός αξιολογείται ως πιο ικανός που η τύχη (κατά τη άποψή μου) τον ευνόησε με την τοποθέτησή του σε δυσπρόσιτο σχολείο, από κάποιον άλλον που διάβαζε ένα χρόνο για να δώσει εξετάσεις στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, (ορισμένοι επιτυχόντες σε αρκετούς διαγωνισμούς που λόγω λιγοστών θέσεων που τότε προσφέρονταν, δεν κατάφεραν να διοριστούν); 3. Τι θα γίνει με την προϋπηρεσία όσων συναδέλφων τα προηγούμενα χρόνια υπηρέτησαν σε δυσπρόσιτα σχολεία, δεδομένου του ότι τότε πριμοδοτούνταν στο διπλάσιο μόνο ο πίνακας των αναπληρωτών και ως προσόν μόνιμου διορισμού υπολογιζόταν μόνο η πραγματική προϋπηρεσία; 4. Γιατί κάποιος που όργωσε την Ελλάδα και τα δυσπρόσιτα υπολογίζοντας ότι έστω στα 50 του χρόνια μπορεί να πάει πιο κοντά στο σπίτι του, θα υποχρεώνεται τώρα να τρέχει ξανά μακριά υπό τον φόβο της ανεργίας; 5. Πως ακριβώς θα υλοποιηθεί το δόγμα των ίσων ευκαιριών και για τους νέους συναδέλφους όταν, οι παλαιότεροι έχοντας ήδη αποκτήσει κάποια προϋπηρεσία, θα κυνηγούν μανιωδώς την “ευκαιρία” να τοποθετηθούν σε δυσπρόσιτες σχολικές μονάδες ευελπιστώντας σε κάποιο διορισμό, όταν γίνει…. ; Ένας νεοεοπροσληφθείς συνάδελφος δεν θα έχει καμιά ελπίδα να βρεθεί εκεί. Μ’ αυτό τον τρόπο δε, θα ανοίγει κάθε χρόνο θεαματικά η ψαλίδα της συνολικής μοριοδότησης μεταξύ παλαιών και νέων συναδέλφων; 6. Γιατί επιχειρείται τέτοιος υποβιβασμός των ακαδημαϊκών προσόντων των εκπαιδευτικών με τέτοιου είδους πρακτικές; 7. Με ποιο σκεπτικό ένα δεύτερο πτυχίο βαθμολογείται με 7 μόρια, ένα δεύτερο μεταπτυχιακό βαθμολογείται με 8 μόρια (με τεράστιο προσωπικό και οικονομικό κόστος), ενώ 1 χρόνια σε δυσπρόσιτο που όπως προείπα δεν εξαρτάται απ την επιλογή ούτε από τα ακαδημαϊκά κριτήρια, βαθμολογείται με σχεδόν 10 ΜΟΡΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ; 8. Γιατί θα πρέπει να πληρώνουν ορισμένοι συνάδελφοι την ασυνέπεια άλλων; 9. Γιατί το νομοσχέδιο θα πρέπει να λειτουργεί τόσο τιμωρητικά σε εκπαιδευτικούς που "όργωσαν" την Ελλάδα όλα αυτά τα χρόνια και οι περισσότεροι δυστυχώς δεν είναι πια μικρά παιδιά; 10. Γιατί θα πρέπει να τιμωρούμαστε έμμεσα και άδικα όταν, ενώ επιλέγουμε ότι επιθυμούμε να υπηρετήσουμε σε δυσπρόσιτη σχολική μονάδα, παρόλα αυτά δεν τοποθετούμαστε σε τέτοια αλλά σε μη δυσπρόσιτη. Μια μη δυσπρόσιτη σχολική μονάδα που “το πιο πιθανό” είναι να βρίσκεται πολύ μακριά απ’ τα σπίτια και τις οικογένειές μας;