Η κα. Υπουργός δεν έχει αντιληφθεί πως μία από τις λίγες ομοιότητες μεταξύ των Πειραματικών και των Πρότυπων (αν όχι η μόνη), είναι το αρχικό γράμμα Π.
Τα Πρότυπα είναι σχολεία αριστείας, απολύτως θεμιτής, σχολεία που προάγουν τις επιδόσεις άνω του μέσου όρου, βοηθούν τους καλούς να γίνουν καλύτεροι. Οφείλουν να έχουν εξετάσεις, να θέτουν κριτήρια επιλογής μαθητών, να ανεβάζουν τον πήχη.
Τα Πειραματικά είναι σχολεία-οδηγοί στο μέλλον της καινοτομίας. Απευθύνονται μόνο σε εκείνους τους γονείς, οι οποίοι για λογαριασμό των παιδιών τους, είναι έτοιμοι να ρισκάρουν με διαφορετικές εκπαιδευτικές μεθόδους. Η λέξη πείραμα τα λέει όλα. Ακολουθείται πάντα αυτή η πειραματική λογική; Σίγουρα όχι. Εκεί όμως που σίγουρα κανείς δεν μπορούσε να εισηγηθεί πχ την εισαγωγή iPad στην διδασκαλία της Β Δημοτικού σε εθνικό επίπεδο, το πείραμα αυτό γίνεται εφικτό στο πλαίσιο των Πειραματικών. Νόμιμο και ηθικό μαζί.
Αυτά συμβαίνουν στην πραγματικότητα. Στο μυαλό της κα.Υπουργού (εκτός από τους πανταχού παρόντες ιερείς και ιεράρχες,της ορθόδοξης εκκλησίας αποκλειστικά) υπάρχει η βιασύνη για "μεταρρυθμιστική" παρέμβαση. Θέλει, από ξεκάθαρη ιδεοληψία και μόνο, να δείξει πως ασχολείται με τα Πρότυπα και Πειραματικά, ως αντίβαρο στην πολιτική απαξίωσης των σχολείων αυτών επί Συριζα-ΑΝΕΛ, αλλά τελικά καταλήγει να τα απαξιώνει περαιτέρω και μάλιστα με τον πλέον άτσαλο τρόπο.Γιατί όλα αυτά;
Πρώτον, γιατί το σχέδιο νόμου δεν δίνει καμία κατεύθυνση στα Πειραματικά Σχολεία και στην αξιοποίηση του χαρακτήρα τους. Δεν εκμεταλλεύεται, ούτε επενδύει στην σύνδεση τους (σε όσα αυτό ισχύει) με τα Πανεπιστήμια, δεν καλλιέργει την καινοτομία για την οποία τα Πειραματικά Σχολεία αποτελούν πρόσφορο έδαφος και κατάλληλο θερμοκήπιο.Ούτε ασφαλώς ενισχύει στην πράξη τον ρόλο των Πρότυπων, ως σχολεία αριστείας, κιβωτούς γνώσης και βατήρες εκπαιδευτικής εξέλιξης.
Δεύτερον, γιατί το σχέδιο νόμου, σε ότι αφορά τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία, είναι μία ωραία πέτρα στην ξερολιθιά της μικροπολιτικής. Άλλα σχολεία γίνονται από πειραματικά σε πρότυπα, άλλα παραμένουν πειραματικά, αλλά διασυνδέονται, χωρίς κριτήρια και την έλαχιστη αξιολόγηση και μελέτη, την όποια τέτοιες αποφάσεις απαιτουν.Όλοι αυτοί οι πίνακες μοιάζουν με δοκιμές κάποιου αρχάριου στην μορφοποίηση πινάκων στο Word. Εκτός κι αν κάποιος, πιο ταλαντούχος σε μικροπολιτικούς χειρισμούς, υπαγόρευε το σωστό περιεχόμενο,προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι σωστοί άνθρωποι. Πως αλλιώς κάποιος να ερμηνεύσει την σύνδεση του Μαράσκλειου Δημοτικού με το Πειραματικό της Πλάκας, την ίδια στιγμή όπου το Πειραματικό του ΠΑ στην Σκουφά, σπάει στα δύο: Πειραματικό το Δημοτικό, Πρότυπα (με εισαγωγικές εξετάσεις) το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Οι εν λόγω διατάξεις γράφτηκαν από συμβούλους της Υπουργού οι οποίοι είτε δεν ήξεραν τι έγραφαν είτε μέτρησαν πολύ καλά τις ψήφους.
Τρίτον,γιατί οι συντάκτες του σχεδίου νόμου δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται βασικές έννοιες της παιδαγωγικής διαδικασίας. Οι μαθητές των Πειραματικών των οποίων τα σχολεία μετατρέπονται σε Πρότυπα, καλούνται να αλλάξουν πιθανον σχολείο, είτε γιατί ω τι περιέργο δεν επιθυμούνα φοιτήσουν σε ένα σχολείο αριστείας που απλώς δεν τους ταιριάζει και ούτε ποτέ διάλεξαν, είτε γιατί θα αποτύχουν στις εξετάσεις (που επίσης δεν επέλεξαν να δώσουν). Για να κάνουμε το σαφές στην κα. Υπουργό, θα ήταν σαν να υποχρέωνε τα κάπως ηλικιωμένα μέλη των κατά τόπους ενοριών εξάφνου να αλλάξουν εκκλησία και ενορίτη. Έτσι θα έχαναν την αγαπημένη τους εκκλησία, τον προσφιλή ιερέα, τον γνωστό διάκονο και ασφαλώς το οικείο εκκλησίασμα με το οποίο κοινωνικοποιούνται κάθε Κυριακή (και όχι μόνο). Αν αυτό είναι κάτι που δεν εγκρίνει η κα. Υπουργός για την εκλογική της βάση, τότε γιατί αυτό πρέπει να το υποστούν παιδιά ηλικίας 6 έως 15 ετών;
Κλείνοντας: οι μεταρρυθμίσεις δεν υλοποιούνται γιατί κάποιος μετακλητός υπάλληλος, συνήθως νομικός, πληκτρολογεί τυχαία γράμματα στον υπολογιστή θέλοντας να ικανοποιήσει τις ιδεοληπτικές εμμονές της Υπουργού του, αλλά γίνονται με σεβασμό στο πληθυσμό της εκπαιδευτικής κοινότητας και στις οικογένειες τους. Οι μαθητές δεν είναι αντικείμενα για να αλλάζουν σχολικό περιβάλλον γιατί κάποιος υπουργός θέλει να παρουσιάσει έργο, ούτε ο οικογενειακός προγραμματισμός μπορεί να αλλάζει γιατί οι κυβερνώντες εμφορούνται από ιδεοληψίες. Ένθεν, κακείθεν.
Ανθρωποι είμαστε,όχι πειραματόζωα. Ας μην μας μπερδεύει ο τίτλος "Πειραματικό".
Η κα. Υπουργός δεν έχει αντιληφθεί πως μία από τις λίγες ομοιότητες μεταξύ των Πειραματικών και των Πρότυπων (αν όχι η μόνη), είναι το αρχικό γράμμα Π. Τα Πρότυπα είναι σχολεία αριστείας, απολύτως θεμιτής, σχολεία που προάγουν τις επιδόσεις άνω του μέσου όρου, βοηθούν τους καλούς να γίνουν καλύτεροι. Οφείλουν να έχουν εξετάσεις, να θέτουν κριτήρια επιλογής μαθητών, να ανεβάζουν τον πήχη. Τα Πειραματικά είναι σχολεία-οδηγοί στο μέλλον της καινοτομίας. Απευθύνονται μόνο σε εκείνους τους γονείς, οι οποίοι για λογαριασμό των παιδιών τους, είναι έτοιμοι να ρισκάρουν με διαφορετικές εκπαιδευτικές μεθόδους. Η λέξη πείραμα τα λέει όλα. Ακολουθείται πάντα αυτή η πειραματική λογική; Σίγουρα όχι. Εκεί όμως που σίγουρα κανείς δεν μπορούσε να εισηγηθεί πχ την εισαγωγή iPad στην διδασκαλία της Β Δημοτικού σε εθνικό επίπεδο, το πείραμα αυτό γίνεται εφικτό στο πλαίσιο των Πειραματικών. Νόμιμο και ηθικό μαζί. Αυτά συμβαίνουν στην πραγματικότητα. Στο μυαλό της κα.Υπουργού (εκτός από τους πανταχού παρόντες ιερείς και ιεράρχες,της ορθόδοξης εκκλησίας αποκλειστικά) υπάρχει η βιασύνη για "μεταρρυθμιστική" παρέμβαση. Θέλει, από ξεκάθαρη ιδεοληψία και μόνο, να δείξει πως ασχολείται με τα Πρότυπα και Πειραματικά, ως αντίβαρο στην πολιτική απαξίωσης των σχολείων αυτών επί Συριζα-ΑΝΕΛ, αλλά τελικά καταλήγει να τα απαξιώνει περαιτέρω και μάλιστα με τον πλέον άτσαλο τρόπο.Γιατί όλα αυτά; Πρώτον, γιατί το σχέδιο νόμου δεν δίνει καμία κατεύθυνση στα Πειραματικά Σχολεία και στην αξιοποίηση του χαρακτήρα τους. Δεν εκμεταλλεύεται, ούτε επενδύει στην σύνδεση τους (σε όσα αυτό ισχύει) με τα Πανεπιστήμια, δεν καλλιέργει την καινοτομία για την οποία τα Πειραματικά Σχολεία αποτελούν πρόσφορο έδαφος και κατάλληλο θερμοκήπιο.Ούτε ασφαλώς ενισχύει στην πράξη τον ρόλο των Πρότυπων, ως σχολεία αριστείας, κιβωτούς γνώσης και βατήρες εκπαιδευτικής εξέλιξης. Δεύτερον, γιατί το σχέδιο νόμου, σε ότι αφορά τα πρότυπα και πειραματικά σχολεία, είναι μία ωραία πέτρα στην ξερολιθιά της μικροπολιτικής. Άλλα σχολεία γίνονται από πειραματικά σε πρότυπα, άλλα παραμένουν πειραματικά, αλλά διασυνδέονται, χωρίς κριτήρια και την έλαχιστη αξιολόγηση και μελέτη, την όποια τέτοιες αποφάσεις απαιτουν.Όλοι αυτοί οι πίνακες μοιάζουν με δοκιμές κάποιου αρχάριου στην μορφοποίηση πινάκων στο Word. Εκτός κι αν κάποιος, πιο ταλαντούχος σε μικροπολιτικούς χειρισμούς, υπαγόρευε το σωστό περιεχόμενο,προκειμένου να εξυπηρετηθούν οι σωστοί άνθρωποι. Πως αλλιώς κάποιος να ερμηνεύσει την σύνδεση του Μαράσκλειου Δημοτικού με το Πειραματικό της Πλάκας, την ίδια στιγμή όπου το Πειραματικό του ΠΑ στην Σκουφά, σπάει στα δύο: Πειραματικό το Δημοτικό, Πρότυπα (με εισαγωγικές εξετάσεις) το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Οι εν λόγω διατάξεις γράφτηκαν από συμβούλους της Υπουργού οι οποίοι είτε δεν ήξεραν τι έγραφαν είτε μέτρησαν πολύ καλά τις ψήφους. Τρίτον,γιατί οι συντάκτες του σχεδίου νόμου δεν φαίνεται να αντιλαμβάνονται βασικές έννοιες της παιδαγωγικής διαδικασίας. Οι μαθητές των Πειραματικών των οποίων τα σχολεία μετατρέπονται σε Πρότυπα, καλούνται να αλλάξουν πιθανον σχολείο, είτε γιατί ω τι περιέργο δεν επιθυμούνα φοιτήσουν σε ένα σχολείο αριστείας που απλώς δεν τους ταιριάζει και ούτε ποτέ διάλεξαν, είτε γιατί θα αποτύχουν στις εξετάσεις (που επίσης δεν επέλεξαν να δώσουν). Για να κάνουμε το σαφές στην κα. Υπουργό, θα ήταν σαν να υποχρέωνε τα κάπως ηλικιωμένα μέλη των κατά τόπους ενοριών εξάφνου να αλλάξουν εκκλησία και ενορίτη. Έτσι θα έχαναν την αγαπημένη τους εκκλησία, τον προσφιλή ιερέα, τον γνωστό διάκονο και ασφαλώς το οικείο εκκλησίασμα με το οποίο κοινωνικοποιούνται κάθε Κυριακή (και όχι μόνο). Αν αυτό είναι κάτι που δεν εγκρίνει η κα. Υπουργός για την εκλογική της βάση, τότε γιατί αυτό πρέπει να το υποστούν παιδιά ηλικίας 6 έως 15 ετών; Κλείνοντας: οι μεταρρυθμίσεις δεν υλοποιούνται γιατί κάποιος μετακλητός υπάλληλος, συνήθως νομικός, πληκτρολογεί τυχαία γράμματα στον υπολογιστή θέλοντας να ικανοποιήσει τις ιδεοληπτικές εμμονές της Υπουργού του, αλλά γίνονται με σεβασμό στο πληθυσμό της εκπαιδευτικής κοινότητας και στις οικογένειες τους. Οι μαθητές δεν είναι αντικείμενα για να αλλάζουν σχολικό περιβάλλον γιατί κάποιος υπουργός θέλει να παρουσιάσει έργο, ούτε ο οικογενειακός προγραμματισμός μπορεί να αλλάζει γιατί οι κυβερνώντες εμφορούνται από ιδεοληψίες. Ένθεν, κακείθεν. Ανθρωποι είμαστε,όχι πειραματόζωα. Ας μην μας μπερδεύει ο τίτλος "Πειραματικό".