Καλησπέρα! Θα ήθελα να σχολιάσω ως προς δύο μέρη του κειμένου: 1) σχετικά με την χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων από ιδιωτικούς φορείς για την έρευνά τους (με δωρεές κ.τ.λ.) και 2)σχετικά με το ότι θα επιτρέπεται σε καθηγητές από το εξωτερικό να μπορούν να υπηρετούν και σε ελληνικά Ιδρύματα χωρίς να υποχρεούνται να παραιτηθούν από την θέση τους στο εξωτερικό. (Αφού σημειώσω σ' αυτό το σημείο πως δεν θεωρώ αθέμιτο το να «παραγγέλνει» μια εταιρεία μία έρευνα, αφού αυτό και προωθεί την επιστήμη και οφελεί τα Ιδρύματα. Φυσικά υπάρχει και πάντα το «μέτρον»: δεν θα συμφωνούσα και με την έρευνα για όπλα, προς θεού!)
1) Συμφωνώ, λοιπόν, ως προς το ότι θα πρέπει τα Πανεπιστήμια να προσπαθούν να βρίσκουν χορηγούς για την έρευνα που γίνεται απ' αυτά. Ωστόσο, κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο- ιδιαίτερα στην δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία- για Σχολές και Τμήματα, όπως το τμήμα Φιλολογίας, Θεολογίας κτλ. Κι αυτό γιατί είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν στις Επιστήμες αυτές πεδία έρευνας που να ωθήσουν μια επιχείρηση να την χρηματοδοτήσει.
Αντίθετα, Τμήματα που ασχολούνται π.χ. με την Χημεία, την Βιολογία, θα μπορούσαν ευκολότερα να χρηματοδοτηθούν από μία φαρμακοβιομηχανία για την έρευνά τους π.χ. πάνω σε ένα νέο φάρμακο ή μια ασθένεια.
Η πρότασή μου, νομίζω, είναι προφανής: Δεν μπορεί το Κράτος να αφήσει την Επιστήμη να εμπορευματοποιηθεί ούτε και τα Πανεπιστήμια να αδρανήσουν στο πεδίο της έρευνας λόγω έλλειψης πόρων. Δεν μπορώ να συμφωνήσω με περικοπές στις δαπάνες για την έρευνα, αν μας ενδιαφέρει το κύρος των Ιδρυμάτων.
2) Ίσως είμαι καχύποπτος για κάποιους, αλλά φοιτητής είμαι και απ' όσα ακούω και βλέπω κρίνω: θέλω, έτσι, να εκφράσω τον φόβο μου πως οι καθηγητές αυτοί δυστυχώς δεν θα παρεβρίσκονται οι ίδιοι στα μαθήματά τους, αλλά θα στέλνουν βοηθούς τους να κάνουν το μάθημα. Μετά λύπης μου το λέω, αλλά υπάρχουν ανέκαθεν καθηγητές που το κάνουν αυτό κι είναι γνωστό. Έτσι...: θα πρότεινα κάποιου είδους «παρουσιολόγιο» και για τους καθηγητές...
Και κάτι ακόμα: Ερώτηση ουσιαστικά: Οι ήδη υπάρχοντες λέκτορες θα επανακριθούν, ώστε να ανέβουν σε ανώτερη βαθμίδα, αν το αξίζουν, ή θα εγκλωβιστούν στην μη εξελίξιμη του λέκτορα; (Κι αυτό γιατί υπάρχουν λέκτορες που αξίζουν κανώτερη βαθμίδα, αλλά είναι ακόμη λέκτορες, π.χ. γιατί απλά είχε προκηρυχθεί θέση λέκτορα και έκαναν αίτηση, ώστε να κατοχυρώσουν τουλάχιστον αυτήν, αφού δεν είχε προκηρυχθεί ανώτερη.)
Καλησπέρα! Θα ήθελα να σχολιάσω ως προς δύο μέρη του κειμένου: 1) σχετικά με την χρηματοδότηση των Ιδρυμάτων από ιδιωτικούς φορείς για την έρευνά τους (με δωρεές κ.τ.λ.) και 2)σχετικά με το ότι θα επιτρέπεται σε καθηγητές από το εξωτερικό να μπορούν να υπηρετούν και σε ελληνικά Ιδρύματα χωρίς να υποχρεούνται να παραιτηθούν από την θέση τους στο εξωτερικό. (Αφού σημειώσω σ' αυτό το σημείο πως δεν θεωρώ αθέμιτο το να «παραγγέλνει» μια εταιρεία μία έρευνα, αφού αυτό και προωθεί την επιστήμη και οφελεί τα Ιδρύματα. Φυσικά υπάρχει και πάντα το «μέτρον»: δεν θα συμφωνούσα και με την έρευνα για όπλα, προς θεού!) 1) Συμφωνώ, λοιπόν, ως προς το ότι θα πρέπει τα Πανεπιστήμια να προσπαθούν να βρίσκουν χορηγούς για την έρευνα που γίνεται απ' αυτά. Ωστόσο, κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο- ιδιαίτερα στην δύσκολη αυτή οικονομική συγκυρία- για Σχολές και Τμήματα, όπως το τμήμα Φιλολογίας, Θεολογίας κτλ. Κι αυτό γιατί είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν στις Επιστήμες αυτές πεδία έρευνας που να ωθήσουν μια επιχείρηση να την χρηματοδοτήσει. Αντίθετα, Τμήματα που ασχολούνται π.χ. με την Χημεία, την Βιολογία, θα μπορούσαν ευκολότερα να χρηματοδοτηθούν από μία φαρμακοβιομηχανία για την έρευνά τους π.χ. πάνω σε ένα νέο φάρμακο ή μια ασθένεια. Η πρότασή μου, νομίζω, είναι προφανής: Δεν μπορεί το Κράτος να αφήσει την Επιστήμη να εμπορευματοποιηθεί ούτε και τα Πανεπιστήμια να αδρανήσουν στο πεδίο της έρευνας λόγω έλλειψης πόρων. Δεν μπορώ να συμφωνήσω με περικοπές στις δαπάνες για την έρευνα, αν μας ενδιαφέρει το κύρος των Ιδρυμάτων. 2) Ίσως είμαι καχύποπτος για κάποιους, αλλά φοιτητής είμαι και απ' όσα ακούω και βλέπω κρίνω: θέλω, έτσι, να εκφράσω τον φόβο μου πως οι καθηγητές αυτοί δυστυχώς δεν θα παρεβρίσκονται οι ίδιοι στα μαθήματά τους, αλλά θα στέλνουν βοηθούς τους να κάνουν το μάθημα. Μετά λύπης μου το λέω, αλλά υπάρχουν ανέκαθεν καθηγητές που το κάνουν αυτό κι είναι γνωστό. Έτσι...: θα πρότεινα κάποιου είδους «παρουσιολόγιο» και για τους καθηγητές... Και κάτι ακόμα: Ερώτηση ουσιαστικά: Οι ήδη υπάρχοντες λέκτορες θα επανακριθούν, ώστε να ανέβουν σε ανώτερη βαθμίδα, αν το αξίζουν, ή θα εγκλωβιστούν στην μη εξελίξιμη του λέκτορα; (Κι αυτό γιατί υπάρχουν λέκτορες που αξίζουν κανώτερη βαθμίδα, αλλά είναι ακόμη λέκτορες, π.χ. γιατί απλά είχε προκηρυχθεί θέση λέκτορα και έκαναν αίτηση, ώστε να κατοχυρώσουν τουλάχιστον αυτήν, αφού δεν είχε προκηρυχθεί ανώτερη.)