Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΌ Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης- Πανεπιστημίου Θεσσαλίας' | 12 Δεκεμβρίου 2010, 12:59

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Προσόντα- Προϋποθέσεις Με βάση τη βιβλιογραφία, ένας μέντορας θα πρέπει: (Fischer & Andel., 2003) • Να έχει διδακτική εμπειρία (τουλάχιστον 5ετή) ενδεχομένως αντίστοιχη με αυτή του σχολικού συμβούλου • Να έχει αυξημένα τυπικά προσόντα (συναφές μεταπτυχιακό τίτλο). • Να εκπαιδευτεί ο ίδιος για το νέο ρόλο που θα αναλάβει (υποχρεωτική παρακολούθηση κύκλου σεμιναρίων από το ΥΠΕΠΘ). Ειδικότερα η επιμόρφωση- εκπαίδευση των υποψήφιων μεντόρων θα πρέπει να βασίζεται στις αρχές και τη μεθοδολογία της Εκπαίδευσης Ενηλίκων (andragogy), να αφορά ζητήματα καταρχήν ανάπτυξης δεξιοτήτων καθοδήγησης, διαχείρισης τάξης, πέρα από την προσωπική τους εμπειρία, όπως και βιωματικά εργαστήρια σχετικά με την ομαδοσυνεργατική προσέγγιση αλλά και τη διαδικασία στοχασμού με συμμετοχή σε επαγγελματική κοινότητα μάθησης για μέντορες και συνεργασία με κάποιο άλλο μέντορα. Τέλος, η επιμόρφωση να ολοκληρώνεται μετά από διαδικασία αξιολόγησης των υποψηφίων μεντόρων τόσο για το εκπαιδευτικό τους όσο και το καθοδηγητικό έργο που θα αναπτύξουν, διαδικασία που να οδηγεί στη βαθμίδα του μέντορα • Να μπορεί να συνεργάζεται • Να είναι ανοιχτός στις καινοτομίες • Να εμπνέει εμπιστοσύνη • Να τηρεί portfolio των μεντορικών σχέσεων που έχει συμμετάσχει, από το οποίο θα αξιολογείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα για να παραμείνει στο ρόλο του μέντορα. Τα καθήκοντα • Οι μέντορες ασχολούνται κάθε φορά με λίγους εκπαιδευτικούς, σε κοντινά σχολεία, ώστε να αναπτυχθεί η έννοια της συνεργατικής κοινότητας μάθησης μέσα από ετήσια προγράμματα. Ειδικότερα παρακολουθούν τις πρακτικές των νεοδιόριστων εκπαιδευτικών σε εβδομαδιαία τουλάχιστον βάση, τους υποστηρίζουν, τους ανατροφοδοτούν, τους καθοδηγούν στο στοχασμό μέσα από την κριτική ανάλυση των διδακτικών και μαθησιακών επιτευγμάτων, και θέτουν από κοινού εκπαιδευτικούς στόχους. • Είναι σημαντικό οι μέντορες να παρουσιάζουν τα στοιχεία για την εκπαίδευση των νέων δασκάλων σε τακτικές συνεδριάσεις της υπηρεσίας. Στόχος να αναπτυχθεί μια σημαντική «κοινότητα μάθησης». Περιεχόμενο της μεντορικής σχέσης και μοντέλα που υπάρχουν Η εκπαίδευση των μεντόρων θα πρέπει να σχεδιαστεί τόσο προσεχτικά όσο και η εκπαίδευση των νεοδιοριζόμενων εκπαιδευτικών από τους μέντορες (Williams & Prestage, 2002). Τα τρία βασικά μοντέλα που έχουν προταθεί διεθνώς είναι (Maynard & Furlong, 1995): α) Το μοντέλο της μαθητείας (Apprenticeship model) β) το μοντέλο των δεξιοτήτων (Competence model) και το γ) Μοντέλο του στοχασμού (Reflection). Συγκεκριμένα: • Το μοντέλο της μαθητείας (Apprenticeship model): Δυνατό σημείο του συστήματός η συνεργατική διδασκαλίαBurn, 1992) η οποία αποτελεί μέρος της μαθητείας και θεωρείται ιδιαίτερα αποτελεσματική. Ένα προβληματικό σημείο του μοντέλου είναι η έλλειψη χρόνου ώστε να δουλέψουν από κοινού. • Το μοντέλο των δεξιοτήτων (Competence model): άσκηση σε μια σειρά από καθορισμένες συμπεριφορές/ στάσεις και πρότυπα διδασκαλίας (Maynard & Furlong, 1995). Το μοντέλο θέτει αξιολόγηση και αμφισβήτηση των πρακτικών των εκπαιδευτικών και αυτό είναι απαραίτητο για τους μέντορες προκειμένου να αντιμετωπίσουν αλλά και να προκαλέσουν ιδέες και αξίες (Maynard & Furlong, 1995). • Το μοντέλο του στοχασμού (Reflection): ενθαρρύνουν τους εκπαιδευτικούς να σκέφτονται μόνοι τους τη διδασκαλία τους, να αυτό-αναλύονται, και να είναι υπεύθυνοι για τις πρακτικές τους (Entwistle, 1995). Οι μέντορες αυτής της προσέγγισης θα πρέπει να αναπτύξουν οι ίδιοι στοχαστικές ικανότητες (Reid, 1999). Στην Αμερική η γνωστική συμβουλευτική (cognitive coaching) είναι ένα παράδειγμα αυτής της προσέγγισης όπου δίνεται έμφαση στο να παίρνουν αποφάσεις από μόνοι τους οι εκπαιδευτικοί (Costa & Garmaston, 1994). Μπορεί τα μοντέλα να έχουν διαφορές στο πλαίσιο αλλά έχουν και κάποιες ομοιότητες (Fischer & Andel, 2003): • Το mentoring στηρίζεται στη διαπροσωπική σχέση του μέντορα και του νεοδιοριζομένου εκπαιδευτικού. • Απαιτεί ένα υποστηρικτικό συνεργατικό περιβάλλον μάθησης που να υπηρετεί τις ψυχολογικό-κοινωνικές διαστάσεις της εκπαίδευσης. • Μια ιδιαίτερη, εμπνευσμένη και έμπιστη σχέση είναι η βασική προϋπόθεση για τη μάθηση. • Τα οφέλη δεν είναι μόνο για τους εκπαιδευόμενους αλλά και για τους μέντορες (διαλογική σχέση). Για την ελληνική πραγματικότητα διαφαίνεται ότι ένα συνδυασμός του 1ου και του 3ου μοντέλου να είναι η πιο κατάλληλη περίπτωση.