Αρχική Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξειςΆρθρο 18 Επιλογή  μαθητώνΣχόλιο του χρήστη Χρήστος Διαμαντόπουλος | 1 Μαΐου 2020, 13:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Διαμαντόπουλος' | 1 Μαΐου 2020, 13:43

    Καλησπέρα κυρία Υπουργέ, Αναφέρομαι στο άρθρο 18 του υπό διαβούλευση σχεδίου νόμου με θέμα “Αναβάθμιση του Σχολείου και άλλες διατάξεις”. Καταρχάς, θα πρέπει όλοι να συμφωνήσουμε στο λόγο ύπαρξης των προτύπων σχολείων. Πιστεύω, και φαντάζομαι και εσείς θα συμφωνήσετε, ότι τα πρότυπα σχολεία υπάρχουν ώστε κάποιοι μαθητές που επιδεικνύουν ιδιαίτερο ζήλο, προσπάθεια και φιλομάθεια να βρεθούν σε ένα σχολείο που θα προωθήσει και καλλιεργήσει περισσότερο τις δεξιότητες τους. Σε αυτό το σχολείο οι μαθητές, βεβαίως, βρέθηκαν έπειτα από επίμονες και επίπονες προσπάθειες. Επιπροσθέτως, ξεκίνησαν σε μία ευαίσθητη ηλικία να επιφορτίζονται με το άγχος εισαγωγής σε ένα σχολείο. Όσοι μαθητές κατάφεραν να περάσουν τις δύσκολες εξετάσεις θα πρέπει σαν κοινωνία και σαν κράτος να τους ανταμείψουμε γι’ αυτή τους την προσπάθεια με το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε: Να τα αφήσουμε να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα σπουδών τους σε αυτόν τον χώρο που επέλεξαν να φοιτήσουν. Δεν είναι λογικό να ζητάμε από αυτά τα παιδιά να περάσουν πάλι έναν Γολγοθά εισαγωγικών εξετάσεων για άλλη μία φορά και, φυσικά, να τους ξαναζητήσουμε τρία χρόνια μετά με τις Πανελλήνιες εξετάσεις να κάνουν το ίδιο. Θα έλεγε κάποιος ότι σκοπός του κράτους είναι να τιμωρήσει τα παιδιά που θέλουν να φοιτήσουν σε ένα πρότυπο σχολείο. Επίσης, κανείς δεν μπορεί να εξασφαλίσει πραγματικά ότι οι εισαγωγικές εξετάσεις για το Λύκειο θα προωθήσουν την αριστεία, αφού μία ατυχία μπορεί να αφήσει έναν καλό μαθητή εκτός του Λυκείου. Αυτός ο μαθητής κατά πάσα πιθανότητα θα κρίνεται επί 3 συνεχή χρόνια σε ένα απαιτητικό σχολείο και θα ανταποκρίνεται επάξια, αλλά λόγω μιας ατυχίας στις εξετάσεις θα αναγκαστεί να επιστρέψει στο σχολείο της γειτονιάς του ως αποτυχημένος. Τέλος, θα πρέπει να μιλήσουμε για την ψυχολογία ενός μαθητή που στην ευαίσθητη ηλικία της εφηβείας θα πρέπει να νοιώσει την απόρριψη και τον στιγματισμό. Ο μαθητής αυτός θα απεύχεται να είχε περάσει στις πρώτες εισαγωγικές εξετάσεις και να πήγαινε από την αρχή σε κάποιο άλλο Γυμνάσιο. Η ζημιά που θα προκληθεί στον μαθητή που θα φύγει από το Πρότυπο σχολείο λόγω μίας ενδεχόμενης αποτυχίας σε μία εξέταση θα είναι πολύ μεγαλύτερη από την στέρηση της δυνατότητας φοίτησης στο ίδιο σχολείο για έναν νέο μαθητή. Θεωρώ, λοιπόν, λογικό να μην υπάρχουν εισαγωγικές εξετάσεις για τους μαθητές που τελειώνουν τα Πρότυπα Γυμνάσια, ώστε να μπορέσουν να ολοκληρώσουν τον κύκλο σπουδών τους. Με εκτίμηση, Χρήστος Διαμαντόπουλος