Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Το νομοσχέδιο ενώ κηρύσσει με το άρθρο 10, την ίδρυση σχολείων Π.Σ και ΠΕΙ.Σ.
"με σκοπό να συμβάλουν στο μέγιστο στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό και την πιλοτική εφαρμογή της εκπαιδευτικής πολιτικής, ώστε να καλλιεργηθούν και να διαχυθούν οι βέλτιστες εκπαιδευτικές μέθοδοι, πρακτικές και εργαλεία σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα"
δεν λαμβάνει υπόψη:
Α) τον πιο θεμελιώδη και καθοριστικό παράγοντα -σύμφωνα με την διεθνή και ελληνική επιστημονική βιβλιογραφία- τον εκπαιδευτικό. Η αναφορά στον εκπαιδευτικό, είναι μόνο για του αναθέσει πρόσθετο έργο υψηλού επιπέδου και για να τον αξιολογήσει στο έργο του αυτό
Β) Την επιστημονικότητα /αξιοπιστία στην αξιολόγηση
Γ) Την ανάγκη μείωσης της γραφειοκρατίας και αύξησης της αποτελεσματικότητας, αφού δεν συγκροτείται αυτοτελής δομή Προτύπων και Πειραματικών Σχολείων.
Επισημαίνουμε πιο συγκεκριμένα, τα καθοριστικά για την επιτυχία του θεσμού θέματα/ ελλείψεις:
Α) Σε όλο το νομοσχέδιο είναι διάχυτη η αναφορά στην αριστεία και αξιοκρατία, αξίες αναμφισβήτητα θετικές και ζητούμενες. Πουθενά όμως δεν δίνεται αξιοκρατική ανταπόδοση σε εκπαιδευτικούς της τάξης του ΠΕΙ.Σ. ή Π.Σ. αλλά ούτε καν σε αυτούς που τοποθετεί με διακεκριμένες θέσεις ευθύνης όπως του Σχολικού Συντονιστή, μέλους του ΕΠΕΣ, μέλους της ΔΕΠΠΣ. Σε επεξήγηση των παραπάνω, αναφέρουμε ενδεικτικά, κάποια ανταποδοτικά προς τους εκπαιδευτικούς- που ήδη ήταν νομοθετημένα στο παρελθόν όπως:
Αα) Επίδομα ειδικό (παρ 8 του άρθρου 48 νόμου 3966/11) και
Αβ) μοριοδότηση για θέσεις ευθύνης (παρ. θθ’ του άρθρου 329 νόμου 4072/2012) τα οποία όμως ποτέ και παρανόμως δεν αποδόθηκαν. Η έλλειψη ανταποδοτικών εργασιακών σε συνδυασμό με τις υψηλές εργασιακές απαιτήσεις, θα δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο την εύρεση εκπαιδευτικών υψηλά προσοντούχων για να υπηρετήσουν στα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία (ήδη έχουν μείνει λιγότεροι από τους μισούς των αρχικά επιλεγμένων εκπαιδευτικών).
Β) Όσον αφορά στην αξιολόγηση, δεν δίνεται πουθενά στο νομοσχέδιο κανένα εχέγγυο που να εξασφαλίζει όρους αξιοκρατικής/αξιόπιστης αξιολόγησης αφού δεν προβλέπει αξιολόγηση και επιμόρφωση/ειδίκευση των αξιολογητών πάνω στην αξιολόγηση και στο έργο το οποίο τους ανατίθεται: συγκεκριμένα του Διευθυντή, του Σχολικού Συντονιστή, του Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου, του Προέδρου του ΕΠΕΣ. Πώς επομένως θα εξασφαλισθεί η ορθή και αμερόληπτη κρίση τους και η επιτυχής καθοδήγηση του υψηλού έργου των σχολείων;
Γ) Ακόμη παράγοντας αύξησης της γραφειοκρατίας και έλλειψη αποτελεσματικότητας στην προώθηση των καινοτομιών, αποτελεί το γεγονός πως δεν ιδρύεται αυτοτελής δομή στο Υπουργείο αλλά όλες οι αρμοδιότητες και η λήψη αποφάσεων διαχέονται μεταξύ Περιφέρειας, ΙΕΠ, ΠΥΣΔΕ και με το ρόλο της ΔΕΠΠΣ στα περισσότερα θέματα να περιορίζεται σε εισηγητικό προς τον Υπουργό.
Οι παραπάνω πολύ σημαντικές ελλείψεις, αν δεν αποκατασταθούν, ανησυχούμε ότι θα επιφέρουν βραχυκύκλωση στην υλοποίηση του υψηλού επιπέδου έργου που διακηρύσσει και επιχειρεί το νομοσχέδιο.
Αξιότιμη κα Υπουργέ, Το νομοσχέδιο ενώ κηρύσσει με το άρθρο 10, την ίδρυση σχολείων Π.Σ και ΠΕΙ.Σ. "με σκοπό να συμβάλουν στο μέγιστο στον εκπαιδευτικό σχεδιασμό και την πιλοτική εφαρμογή της εκπαιδευτικής πολιτικής, ώστε να καλλιεργηθούν και να διαχυθούν οι βέλτιστες εκπαιδευτικές μέθοδοι, πρακτικές και εργαλεία σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα" δεν λαμβάνει υπόψη: Α) τον πιο θεμελιώδη και καθοριστικό παράγοντα -σύμφωνα με την διεθνή και ελληνική επιστημονική βιβλιογραφία- τον εκπαιδευτικό. Η αναφορά στον εκπαιδευτικό, είναι μόνο για του αναθέσει πρόσθετο έργο υψηλού επιπέδου και για να τον αξιολογήσει στο έργο του αυτό Β) Την επιστημονικότητα /αξιοπιστία στην αξιολόγηση Γ) Την ανάγκη μείωσης της γραφειοκρατίας και αύξησης της αποτελεσματικότητας, αφού δεν συγκροτείται αυτοτελής δομή Προτύπων και Πειραματικών Σχολείων. Επισημαίνουμε πιο συγκεκριμένα, τα καθοριστικά για την επιτυχία του θεσμού θέματα/ ελλείψεις: Α) Σε όλο το νομοσχέδιο είναι διάχυτη η αναφορά στην αριστεία και αξιοκρατία, αξίες αναμφισβήτητα θετικές και ζητούμενες. Πουθενά όμως δεν δίνεται αξιοκρατική ανταπόδοση σε εκπαιδευτικούς της τάξης του ΠΕΙ.Σ. ή Π.Σ. αλλά ούτε καν σε αυτούς που τοποθετεί με διακεκριμένες θέσεις ευθύνης όπως του Σχολικού Συντονιστή, μέλους του ΕΠΕΣ, μέλους της ΔΕΠΠΣ. Σε επεξήγηση των παραπάνω, αναφέρουμε ενδεικτικά, κάποια ανταποδοτικά προς τους εκπαιδευτικούς- που ήδη ήταν νομοθετημένα στο παρελθόν όπως: Αα) Επίδομα ειδικό (παρ 8 του άρθρου 48 νόμου 3966/11) και Αβ) μοριοδότηση για θέσεις ευθύνης (παρ. θθ’ του άρθρου 329 νόμου 4072/2012) τα οποία όμως ποτέ και παρανόμως δεν αποδόθηκαν. Η έλλειψη ανταποδοτικών εργασιακών σε συνδυασμό με τις υψηλές εργασιακές απαιτήσεις, θα δυσχεραίνουν ακόμη περισσότερο την εύρεση εκπαιδευτικών υψηλά προσοντούχων για να υπηρετήσουν στα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία (ήδη έχουν μείνει λιγότεροι από τους μισούς των αρχικά επιλεγμένων εκπαιδευτικών). Β) Όσον αφορά στην αξιολόγηση, δεν δίνεται πουθενά στο νομοσχέδιο κανένα εχέγγυο που να εξασφαλίζει όρους αξιοκρατικής/αξιόπιστης αξιολόγησης αφού δεν προβλέπει αξιολόγηση και επιμόρφωση/ειδίκευση των αξιολογητών πάνω στην αξιολόγηση και στο έργο το οποίο τους ανατίθεται: συγκεκριμένα του Διευθυντή, του Σχολικού Συντονιστή, του Συντονιστή Εκπαιδευτικού Έργου, του Προέδρου του ΕΠΕΣ. Πώς επομένως θα εξασφαλισθεί η ορθή και αμερόληπτη κρίση τους και η επιτυχής καθοδήγηση του υψηλού έργου των σχολείων; Γ) Ακόμη παράγοντας αύξησης της γραφειοκρατίας και έλλειψη αποτελεσματικότητας στην προώθηση των καινοτομιών, αποτελεί το γεγονός πως δεν ιδρύεται αυτοτελής δομή στο Υπουργείο αλλά όλες οι αρμοδιότητες και η λήψη αποφάσεων διαχέονται μεταξύ Περιφέρειας, ΙΕΠ, ΠΥΣΔΕ και με το ρόλο της ΔΕΠΠΣ στα περισσότερα θέματα να περιορίζεται σε εισηγητικό προς τον Υπουργό. Οι παραπάνω πολύ σημαντικές ελλείψεις, αν δεν αποκατασταθούν, ανησυχούμε ότι θα επιφέρουν βραχυκύκλωση στην υλοποίηση του υψηλού επιπέδου έργου που διακηρύσσει και επιχειρεί το νομοσχέδιο.