Η διάταξη περί εισαγωγικών εξετάσεων στα Πρότυπα Λύκεια και για τους μαθητές που ήδη φοιτούν σε Πρότυπα Γυμνάσια συνιστά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας: η αρχή της αναλογικότητας, που στηρίζεται σε συγκεκριμένες διατάξεις του Συντάγματος, σημαίνει ότι ένα επαχθές μέτρο που επιβάλλεται με έναν νόμο θα πρέπει να είναι τόσο επαχθές όσο χρειάζεται, να τελεί δηλ σε αναλογία με τον σκοπό που γυρεύει να εκπληρώσει. Στην περίπτωσή μας, με το μέτρο της δεύτερης εξέτασης θίγεται το δικαίωμα των παιδιών που κινδυνεύουν -από το πουθενά- να χάσουν τη θέση τους στο Λύκειο (την οποία θεωρούσαν δεδομένη -με μόνη προϋπόθεση την προαγωγή στις εξετάσεις του σχολείου- σύμφωνα με την Προκήρυξη των εξετάσεων που είχαν δώσει), για να εξυπηρετήσουν έναν σκοπό (ισότητα ευκαιριών, κινητικότητα - και ανανέωση του μαθητικού πληθυσμού) που δεν αναγνωρίζεται από κανέναν και δεν στηρίζεται και σε καμία διάταξη του Συντάγματος. Ισότητα ευκαιριών αυτή τη στιγμή υπάρχει: όποιος θέλει να μπει σε Πρότυπο εξετάζεται στο τέλος του δημοτικού. Επίσης μπορεί να μπει και στο Λύκειο, χωρίς όμως να πάρει τις θέσεις των μαθητών που ήδη έχουν πετύχει και έχουν φοιτήσει επιτυχώς στο Πρότυπο Γυμνάσιο.
Η ισότητα ευκαιριών είναι μια έννοια εκτός του πεδίου των αρχών και των σκοπών της Παιδείας και της Εκπαίδευσης, όπως οι αρχές και οι σκοποί αυτοί οριοθετούνται από το άρθρο 16 του Συντάγματος. Και, εν πάση περιπτώσει, ακόμη και αν η ισότητα ευκαιριών είναι πράγματι ένα από αυτά που κατοχυρώνονται και προστατεύονται με το άρθρο 16, είναι οπωσδήποτε δευτερεύουσας σημασίας σκοπός, οπωσδήποτε εκτός του σκληρού πυρήνα των στοιχείων που έχουν ανάγκη προστασίας από το Σύνταγμα. Κι όλα αυτά χωρίς να ξεχνάμε ότι ισότητα ευκαιριών αυτή τη στιγμή υπάρχει, και δεν αιτιολογείται για ποιό λόγο χρειαζόμαστε περισσότερη.
Η διάταξη περί εισαγωγικών εξετάσεων στα Πρότυπα Λύκεια και για τους μαθητές που ήδη φοιτούν σε Πρότυπα Γυμνάσια συνιστά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας: η αρχή της αναλογικότητας, που στηρίζεται σε συγκεκριμένες διατάξεις του Συντάγματος, σημαίνει ότι ένα επαχθές μέτρο που επιβάλλεται με έναν νόμο θα πρέπει να είναι τόσο επαχθές όσο χρειάζεται, να τελεί δηλ σε αναλογία με τον σκοπό που γυρεύει να εκπληρώσει. Στην περίπτωσή μας, με το μέτρο της δεύτερης εξέτασης θίγεται το δικαίωμα των παιδιών που κινδυνεύουν -από το πουθενά- να χάσουν τη θέση τους στο Λύκειο (την οποία θεωρούσαν δεδομένη -με μόνη προϋπόθεση την προαγωγή στις εξετάσεις του σχολείου- σύμφωνα με την Προκήρυξη των εξετάσεων που είχαν δώσει), για να εξυπηρετήσουν έναν σκοπό (ισότητα ευκαιριών, κινητικότητα - και ανανέωση του μαθητικού πληθυσμού) που δεν αναγνωρίζεται από κανέναν και δεν στηρίζεται και σε καμία διάταξη του Συντάγματος. Ισότητα ευκαιριών αυτή τη στιγμή υπάρχει: όποιος θέλει να μπει σε Πρότυπο εξετάζεται στο τέλος του δημοτικού. Επίσης μπορεί να μπει και στο Λύκειο, χωρίς όμως να πάρει τις θέσεις των μαθητών που ήδη έχουν πετύχει και έχουν φοιτήσει επιτυχώς στο Πρότυπο Γυμνάσιο. Η ισότητα ευκαιριών είναι μια έννοια εκτός του πεδίου των αρχών και των σκοπών της Παιδείας και της Εκπαίδευσης, όπως οι αρχές και οι σκοποί αυτοί οριοθετούνται από το άρθρο 16 του Συντάγματος. Και, εν πάση περιπτώσει, ακόμη και αν η ισότητα ευκαιριών είναι πράγματι ένα από αυτά που κατοχυρώνονται και προστατεύονται με το άρθρο 16, είναι οπωσδήποτε δευτερεύουσας σημασίας σκοπός, οπωσδήποτε εκτός του σκληρού πυρήνα των στοιχείων που έχουν ανάγκη προστασίας από το Σύνταγμα. Κι όλα αυτά χωρίς να ξεχνάμε ότι ισότητα ευκαιριών αυτή τη στιγμή υπάρχει, και δεν αιτιολογείται για ποιό λόγο χρειαζόμαστε περισσότερη.