Αξιότιμη κα Υπουργέ,
Είμαι γονέας παιδιού το οποίο φοιτά στην Β' τάξη Γυμνασίου του Πρότυπου Γυμνασίου της Ιωνιδείου Σχολής. Διαβάζοντας το άρθρο 18 επιτρέψετε μου να εκφράσω τις κάτωθι σκέψεις:
Πριν από 2 χρόνια ο εν λόγω μαθητής όπως και όλοι οι συμμαθητές του έδωσαν εξετάσεις για την εισαγωγή τους στο Πρότυπο Γυμνάσιο της Ιωνιδείου γνωρίζοντας ότι αν εισαχθούν θα φοιτήσουν σε αυτό το σχολείο για τα επόμενα 6 χρόνια (Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση). Το ερώτημα που τίθεται είναι : Ζητάτε εκ νέου από ένα παιδί το οποίο πέρασε με αδιάβλητες εξετάσεις στο Πρότυπο Γυμνάσιο να αποδείξει εκ νέου ότι αξίζει να συνεχίσει στο αντίστοιχο Λύκειο. Αν πιστεύετε στον θεσμό των Προτύπων θα γνωρίζεται ότι η δουλειά που γίνεται μέσα σε αυτά τα σχολεία είναι εξαιρετική. Τα παιδιά έχουν διαμορφώσει μία φιλοσοφία και έναν χαρακτήρα ως προς το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στους καθηγητές τους στους συμμαθητές τους και συνολικά ως προς την κοινωνία. Έχουν μάθει να σέβονται, να συνεργάζονται να δουλεύουν σκληρά για να ανταμειφθούν στην συνέχεια. Έχουν δημιουργήσει φιλίες, παρέες είναι μια μικρή κοινωνία. Αν λοιπόν για οποιοδήποτε λόγω κάποιο από τα παιδιά αποτύχει στις εξετάσεις το παιδί αυτό (με αυτή την φιλοσοφία) το Τιμωρούμε. Η πολιτεία του ζητάει να φύγει από το σχολείο του, να αφήσει τους καθηγητές του, να αποχωριστεί τους φίλους του και συμμαθητές του και να πάει σε ένα νέο δημόσιο σχολείο – σίγουρα διαφορετικής νοοτροπίας - χωρίς φίλους (γιατί στο νέο σχολείο που θα πάει οι παρέες θα είναι ήδη διαμορφωμένες) και δακτυλοδεικτούμενο. Ο μαθητής του Πρότυπου που δεν τα κατάφερε. Και αυτός ο μαθητής μπορεί να είναι ένας από τους καλύτερους μαθητές στο Πρότυπο. Σκεφτείτε σε αυτά τα λίγα παιδιά που δεν θα τα καταφέρουν με τι ψυχολογία θα πάνε στο νέο τους σχολικό περιβάλλον. Σκεφτείτε σε τι διαδικασία μπαίνουν όλες αυτές οι οικογένειες.
Από όσο γνωρίζω υποχρεωτική αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος γίνεται σε μαθητές που αποβάλλονται από το σχολείο. Τα δικά μας παιδιά θα βρίσκονται εκεί λόγω ενός άδικου νόμου τον οποίο τον πληροφορούνται τώρα.
Αντί λοιπόν να Επιβραβεύουμε τον μαθητή που 4 χρόνια (ΣΤ’ Δημοτικού – Γ’ Γυμνασίου) αγωνίζεται τον Τιμωρούμε, γιατί ίσως κατά την διάρκεια των εξετάσεων (μία στιγμή) δεν μπόρεσε να αποδώσει.
‘Ηδη η ψυχολογική φόρτιση των παιδιών αλλά και όλων των οικογενειών είναι πάρα πολύ μεγάλη.
Εάν γνωρίζαμε πριν από 2 χρόνια ότι το παιδί μας θα έπρεπε να μπει σε μια τέτοια διαδικασία στην Γ΄ Γυμνασίου και δίναμε εξετάσεις δεν θα υπήρχε λόγος να σας απευθυνθώ. Όμως δεν το γνωρίζαμε ούτε εμείς ούτε το παιδί.
Παρακαλώ όπως για το Δίκαιο και μόνο το άρθρο εάν εφαρμοστεί να ισχύει για τα παιδιά τα οποία θα εισαχθούν στην Α’ Γυμνασίου από το σχολικό έτος 2021-2022.
Με εκτίμηση
Α.Μ.
Αξιότιμη κα Υπουργέ, Είμαι γονέας παιδιού το οποίο φοιτά στην Β' τάξη Γυμνασίου του Πρότυπου Γυμνασίου της Ιωνιδείου Σχολής. Διαβάζοντας το άρθρο 18 επιτρέψετε μου να εκφράσω τις κάτωθι σκέψεις: Πριν από 2 χρόνια ο εν λόγω μαθητής όπως και όλοι οι συμμαθητές του έδωσαν εξετάσεις για την εισαγωγή τους στο Πρότυπο Γυμνάσιο της Ιωνιδείου γνωρίζοντας ότι αν εισαχθούν θα φοιτήσουν σε αυτό το σχολείο για τα επόμενα 6 χρόνια (Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση). Το ερώτημα που τίθεται είναι : Ζητάτε εκ νέου από ένα παιδί το οποίο πέρασε με αδιάβλητες εξετάσεις στο Πρότυπο Γυμνάσιο να αποδείξει εκ νέου ότι αξίζει να συνεχίσει στο αντίστοιχο Λύκειο. Αν πιστεύετε στον θεσμό των Προτύπων θα γνωρίζεται ότι η δουλειά που γίνεται μέσα σε αυτά τα σχολεία είναι εξαιρετική. Τα παιδιά έχουν διαμορφώσει μία φιλοσοφία και έναν χαρακτήρα ως προς το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται στους καθηγητές τους στους συμμαθητές τους και συνολικά ως προς την κοινωνία. Έχουν μάθει να σέβονται, να συνεργάζονται να δουλεύουν σκληρά για να ανταμειφθούν στην συνέχεια. Έχουν δημιουργήσει φιλίες, παρέες είναι μια μικρή κοινωνία. Αν λοιπόν για οποιοδήποτε λόγω κάποιο από τα παιδιά αποτύχει στις εξετάσεις το παιδί αυτό (με αυτή την φιλοσοφία) το Τιμωρούμε. Η πολιτεία του ζητάει να φύγει από το σχολείο του, να αφήσει τους καθηγητές του, να αποχωριστεί τους φίλους του και συμμαθητές του και να πάει σε ένα νέο δημόσιο σχολείο – σίγουρα διαφορετικής νοοτροπίας - χωρίς φίλους (γιατί στο νέο σχολείο που θα πάει οι παρέες θα είναι ήδη διαμορφωμένες) και δακτυλοδεικτούμενο. Ο μαθητής του Πρότυπου που δεν τα κατάφερε. Και αυτός ο μαθητής μπορεί να είναι ένας από τους καλύτερους μαθητές στο Πρότυπο. Σκεφτείτε σε αυτά τα λίγα παιδιά που δεν θα τα καταφέρουν με τι ψυχολογία θα πάνε στο νέο τους σχολικό περιβάλλον. Σκεφτείτε σε τι διαδικασία μπαίνουν όλες αυτές οι οικογένειες. Από όσο γνωρίζω υποχρεωτική αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος γίνεται σε μαθητές που αποβάλλονται από το σχολείο. Τα δικά μας παιδιά θα βρίσκονται εκεί λόγω ενός άδικου νόμου τον οποίο τον πληροφορούνται τώρα. Αντί λοιπόν να Επιβραβεύουμε τον μαθητή που 4 χρόνια (ΣΤ’ Δημοτικού – Γ’ Γυμνασίου) αγωνίζεται τον Τιμωρούμε, γιατί ίσως κατά την διάρκεια των εξετάσεων (μία στιγμή) δεν μπόρεσε να αποδώσει. ‘Ηδη η ψυχολογική φόρτιση των παιδιών αλλά και όλων των οικογενειών είναι πάρα πολύ μεγάλη. Εάν γνωρίζαμε πριν από 2 χρόνια ότι το παιδί μας θα έπρεπε να μπει σε μια τέτοια διαδικασία στην Γ΄ Γυμνασίου και δίναμε εξετάσεις δεν θα υπήρχε λόγος να σας απευθυνθώ. Όμως δεν το γνωρίζαμε ούτε εμείς ούτε το παιδί. Παρακαλώ όπως για το Δίκαιο και μόνο το άρθρο εάν εφαρμοστεί να ισχύει για τα παιδιά τα οποία θα εισαχθούν στην Α’ Γυμνασίου από το σχολικό έτος 2021-2022. Με εκτίμηση Α.Μ.