ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ο διπλασιασμός των «δυσπρόσιτων και απομακρυσμένων»!!
Ο Αριστοτέλης είχε πει ότι «η χειρότερη μορφή ανισότητας επέρχεται όταν εξισώσουμε όλες τις ανισότητες μεταξύ τους». Ή αλλιώς «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΟ ΑΝΙΣΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΙΣΩΝ».
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο τα σχολεία από τις δυσπρόσιτες και απομακρυσμένες περιοχές με τα υπόλοιπα σχολεία της χώρας. Δεν είναι δικαιοσύνη το να εξισώνουμε τα σχολεία του Αι Στράτη, της Φολέγανδρου, των Ψαρών, του Αγαθονησίου, των Αρκιών, των Λειψών, της Γαύδου, της Δονούσας, της Σχοινούσσας και τόσων άλλων μικρών νησιών με όλα τα άλλα σχολεία της ηπειρωτικής χώρας, είτε αυτά βρίσκονται σε μεγάλα αστικά κέντρα είτε όχι.
Γιατί πρώτα απ’ όλα, πάντα χρειάζεται ώρα μέχρι να βρεις στο χάρτη πού βρίσκεται το νησάκι που θα υπηρετήσεις. Γιατί, θα χρειαστούν μερικές μέρες μέχρι να φτάσεις εκεί την πρώτη φορά. Εκεί δεν ισχύει το «μπαίνω στο αμάξι μου και θα φτάσω...». Πρέπει να συνδυαστούν αυτοκίνητα, αεροπλάνα, βαπόρια, δρομολόγια ..... Και επίσης ποτέ δεν ξέρεις πόσο σύντομα θα επιστρέψεις στην οικογένειά σου, για τους ίδιους λόγους.
Μόνο όποιος έχει υπηρετήσει έστω και ένα χρόνο εκεί γνωρίζει τι εστί δυσπρόσιτο.
Το γνωρίζει καλά, γιατί μες την χρονιά θα έχει απολαύσει αρκετά 10άρια και 11άρια.
- Θα έχει νιώσει τον αέρα να του αλλάζει κατεύθυνση διαφωνώντας με τα βήματά του.
- Θα έχει απολαύσει αρκετά απαγορευτικά 3-4 ημερών. Χωρίς να μπορεί να φύγει ακόμη και αν πρέπει. Χωρίς να μπορεί να παραγγείλει τα ψώνια του απ' το μάρκετ του διπλανού μεγάλου νησιού. (Προς ενημέρωση αδαών: Αν αποφασίσεις να ψωνίζεις τα απαραίτητα απ’ τον μπακάλη του δυσπρόσιτου, χρειάζεσαι τουλάχιστον ακόμη ένα μισθό).
- Θα έχει κάνει ίσως και γιορτές μακριά από την οικογένειά του.
- Θα έχει ζήσει και μερικές απανωτές διακοπές ρεύματος ( άρα και νερού ). Ίσως και τηλεφώνου - ίντερνετ. Και επειδή συνήθως αυτά συμβαίνουν χειμώνα, θα έχει νιώσει το κρύο και την υγρασία μέχρι το μεδούλι του γιατί ούτε και θέρμανση θα έχει.
Για κάποιους τα σχολεία αυτά ήταν αρχικά η μοναδική ευκαιρία δουλειάς (λίγο πριν το 2010). Με άδικα κλειδωμένους τους πίνακες τότε δεν υπήρχε η περίπτωση να δουλέψεις πουθενά αλλού. Οι πρώτοι των πινάκων δούλευαν στο σπίτι τους και οι νέοι στα απομακρυσμένα. Αυτοί που συνέχεια φώναζαν να μην ανοίξουν οι πίνακες γιατί θα έχαναν την βόλεψή τους, φωνάζουν και τώρα εναντίον της διπλάσιας μοριοδότησης των δυσπρόσιτων για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Το 14-15 επιτέλους άνοιξαν οι στρεβλοί, άδικοι πίνακες και τροφοδοτήθηκαν με την προϋπηρεσία όλων.
Έκτοτε, η επιλογή της θητείας όσων εκπαιδευτικών προτιμούσαν να εργαστούν στις δυσπρόσιτες ή και απομακρυσμένες σχολικές μονάδες, πραγματοποιούνταν με αποκλειστικό γνώμονα τον Νόμο 3848/2010 όπως αυτός τροποποιήθηκε με το άρθρο 5 του Ν. 4283/2014, ΦΕΚ 189/Α/10-9-2014 που προσέθεσε την παράγραφο 5Α. Η εν λόγω προσθήκη διέκρινε τα εγχώρια σχολεία της πρωτοβάθμιας σε α) δυσπρόσιτα (κατηγορίας Α έως Η) και β) σε δυσπρόσιτα και απομακρυσμένα (κατηγορίας Θ και Ι). Ανάλογη διάκριση υπήρχε και για τα σχολεία της δευτεροβάθμιας. Η δεύτερη ομάδα σχολείων προβλεπόταν να διπλασιάζει τα μόρια προϋπηρεσίας λόγω δυσμενών συνθηκών διαβίωσης για τους ΕΝΙΑΙΟΥΣ πίνακες πρόσληψης ΕΞΙΣΟΥ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΩΝ εκπαιδευτικών, ενώ η πρώτη ομάδα σχολείων διπλασίαζε τα μόρια προϋπηρεσίας ΜΟΝΟ για τους πίνακες από όπου θα προσλαμβάνονταν ως αναπληρωτές.
Πολλοί επιλέξαμε τότε να συνεχίσουμε να δηλώνουμε τέτοια σχολεία κυνηγώντας το όνειρο του διορισμού εμπιστευόμενοι την κρίση του νομοθέτη. Ψεύδονται όσοι ισχυρίζονται ότι αυτά τα σχολεία επιλέγονται μόνο από τρίτεκνους και πολύτεκνους γιατί αυτοί προηγούνται στους πίνακες. Οι κατά τόπους δευτεροβάθμιες έχουν τα απαραίτητα στοιχεία όλων όσων υπηρέτησαν εκεί.
Το καλοκαίρι του 18 έγινε μια αναμοριοδότηση των σχολείων (ΦΕΚ (3941Β/2018, Υπουργική Απόφαση 133529/ΓΔ4/7-8-2018) η οποία αργότερα αποδείχτηκε ότι αφορούσε μόνο τους μόνιμους γιατί ακολούθησε ο απαράδεκτος νόμος του κ. Γαβρόγλου. Ξαφνικά τα δυσπρόσιτα και η έξτρα μοριοδότηση αυτών, υπήρχαν μόνο για τους μόνιμους συναδέρφους και όχι για τους αναπληρωτές. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Ήταν ένας νόμος με αναδρομική ισχύ. Ένας νόμος λαιμητόμος ο οποίος έκοβε στο μισό τις προϋπηρεσίες όλων όσων πίστεψαν, εμπιστεύτηκαν τον προηγούμενο νόμο. ΜΕ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ!!!!! Έσβησε τις προϋπηρεσίες ετών αδιαφορώντας για τις θυσίες τόσων και τόσων ανθρώπων, όπως σβήνουμε τον πίνακα για να γράψουμε κάτι νέο. Στη χώρα όπου γεννήθηκε η δημοκρατία, είναι απαράδεκτο να ψηφίζονται τέτοιοι νόμοι.
Το αποτέλεσμα αυτού ήταν την φετινή σχολική χρονιά 2019-2020 να υπάρξει τεράστιος αριθμός αρνήσεων ανάληψης ή ακόμη και παραιτήσεις σε δυσπρόσιτες περιοχές. Το μικρό επιπλέον οικονομικό βοήθημα (επίδομα παραμεθορίου - 67 ευρώ καθαρά), που δίνεται στους εκπαιδευτικούς αυτών των περιοχών δεν μπόρεσε και ούτε θα μπορέσει να αποτελέσει σημαντικό κίνητρο επιλογής αυτών των σχολείων. Όσοι προτείνουν κάτι τέτοιο είναι απλά αδαείς και οι μόνες χειμωνιάτικες εικόνες που έχουν από τέτοιες περιοχές είναι από τηλεοπτικά ρεπορτάζ.
Η διπλή μοριοδότηση των δυσπρόσιτων σχολείων ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να επανέλθει, αν θέλουμε να επιστρέψουν κι αυτά στην ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ. Δήμαρχοι μικρών νησιών αναφέρουν ότι εξαιτίας της έλλειψης καθηγητών αρκετοί μόνιμοι κάτοικοι, στην προσπάθειά τους να προσφέρουν στα παιδιά τους όχι φροντιστήρια αλλά την απαραίτητη δημόσια δωρεάν παιδεία, ωθούνται σε μετακόμιση σε μεγάλα αστικά κέντρα. Τους ονομάζουν μάλιστα «εκπαιδευτικούς μετανάστες». (https://www.koinignomi.gr/news/politiki/politiki-kyklades/2019/01/30/katafori-adikia-gia-toys-ekpaideytikoys.html)
Σε μια ευνομούμενη Πολιτεία, όλα όσα ορίζει το Σύνταγμα περί προστασίας της νησιωτικότητας πρέπει πάντοτε να εφαρμόζονται και στην πράξη.
Παράλληλα πρέπει να επανεξεταστεί επίσης και η ΔΙΚΑΙΗ αναδρομική ισχύς της διπλής μοριοδότησης και να αναγνωριστούν οι θυσίες όλων όσων υπηρέτησαν στις εσχατιές της χώρας τόσα χρόνια στηρίζοντας την δημόσια εκπαίδευση. Η μη αναγνώριση αυτών θα οδηγήσει σε στρεβλούς πίνακες, συνταγματικά αμφίβολους με παλιούς και νέους αναπληρωτές οι οποίοι ενώ θα έχουν υπηρετήσει στα ίδια δυσπρόσιτα, για το ίδιο χρονικό διάστημα δεν θα έχουν λάβει τα ίδια μόρια.
ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ ο διπλασιασμός των «δυσπρόσιτων και απομακρυσμένων»!! Ο Αριστοτέλης είχε πει ότι «η χειρότερη μορφή ανισότητας επέρχεται όταν εξισώσουμε όλες τις ανισότητες μεταξύ τους». Ή αλλιώς «ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΟ ΑΝΙΣΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΗ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΩΝ ΑΝΙΣΩΝ». Για αυτόν ακριβώς τον λόγο δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο τα σχολεία από τις δυσπρόσιτες και απομακρυσμένες περιοχές με τα υπόλοιπα σχολεία της χώρας. Δεν είναι δικαιοσύνη το να εξισώνουμε τα σχολεία του Αι Στράτη, της Φολέγανδρου, των Ψαρών, του Αγαθονησίου, των Αρκιών, των Λειψών, της Γαύδου, της Δονούσας, της Σχοινούσσας και τόσων άλλων μικρών νησιών με όλα τα άλλα σχολεία της ηπειρωτικής χώρας, είτε αυτά βρίσκονται σε μεγάλα αστικά κέντρα είτε όχι. Γιατί πρώτα απ’ όλα, πάντα χρειάζεται ώρα μέχρι να βρεις στο χάρτη πού βρίσκεται το νησάκι που θα υπηρετήσεις. Γιατί, θα χρειαστούν μερικές μέρες μέχρι να φτάσεις εκεί την πρώτη φορά. Εκεί δεν ισχύει το «μπαίνω στο αμάξι μου και θα φτάσω...». Πρέπει να συνδυαστούν αυτοκίνητα, αεροπλάνα, βαπόρια, δρομολόγια ..... Και επίσης ποτέ δεν ξέρεις πόσο σύντομα θα επιστρέψεις στην οικογένειά σου, για τους ίδιους λόγους. Μόνο όποιος έχει υπηρετήσει έστω και ένα χρόνο εκεί γνωρίζει τι εστί δυσπρόσιτο. Το γνωρίζει καλά, γιατί μες την χρονιά θα έχει απολαύσει αρκετά 10άρια και 11άρια. - Θα έχει νιώσει τον αέρα να του αλλάζει κατεύθυνση διαφωνώντας με τα βήματά του. - Θα έχει απολαύσει αρκετά απαγορευτικά 3-4 ημερών. Χωρίς να μπορεί να φύγει ακόμη και αν πρέπει. Χωρίς να μπορεί να παραγγείλει τα ψώνια του απ' το μάρκετ του διπλανού μεγάλου νησιού. (Προς ενημέρωση αδαών: Αν αποφασίσεις να ψωνίζεις τα απαραίτητα απ’ τον μπακάλη του δυσπρόσιτου, χρειάζεσαι τουλάχιστον ακόμη ένα μισθό). - Θα έχει κάνει ίσως και γιορτές μακριά από την οικογένειά του. - Θα έχει ζήσει και μερικές απανωτές διακοπές ρεύματος ( άρα και νερού ). Ίσως και τηλεφώνου - ίντερνετ. Και επειδή συνήθως αυτά συμβαίνουν χειμώνα, θα έχει νιώσει το κρύο και την υγρασία μέχρι το μεδούλι του γιατί ούτε και θέρμανση θα έχει. Για κάποιους τα σχολεία αυτά ήταν αρχικά η μοναδική ευκαιρία δουλειάς (λίγο πριν το 2010). Με άδικα κλειδωμένους τους πίνακες τότε δεν υπήρχε η περίπτωση να δουλέψεις πουθενά αλλού. Οι πρώτοι των πινάκων δούλευαν στο σπίτι τους και οι νέοι στα απομακρυσμένα. Αυτοί που συνέχεια φώναζαν να μην ανοίξουν οι πίνακες γιατί θα έχαναν την βόλεψή τους, φωνάζουν και τώρα εναντίον της διπλάσιας μοριοδότησης των δυσπρόσιτων για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Το 14-15 επιτέλους άνοιξαν οι στρεβλοί, άδικοι πίνακες και τροφοδοτήθηκαν με την προϋπηρεσία όλων. Έκτοτε, η επιλογή της θητείας όσων εκπαιδευτικών προτιμούσαν να εργαστούν στις δυσπρόσιτες ή και απομακρυσμένες σχολικές μονάδες, πραγματοποιούνταν με αποκλειστικό γνώμονα τον Νόμο 3848/2010 όπως αυτός τροποποιήθηκε με το άρθρο 5 του Ν. 4283/2014, ΦΕΚ 189/Α/10-9-2014 που προσέθεσε την παράγραφο 5Α. Η εν λόγω προσθήκη διέκρινε τα εγχώρια σχολεία της πρωτοβάθμιας σε α) δυσπρόσιτα (κατηγορίας Α έως Η) και β) σε δυσπρόσιτα και απομακρυσμένα (κατηγορίας Θ και Ι). Ανάλογη διάκριση υπήρχε και για τα σχολεία της δευτεροβάθμιας. Η δεύτερη ομάδα σχολείων προβλεπόταν να διπλασιάζει τα μόρια προϋπηρεσίας λόγω δυσμενών συνθηκών διαβίωσης για τους ΕΝΙΑΙΟΥΣ πίνακες πρόσληψης ΕΞΙΣΟΥ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΩΝ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΩΝ εκπαιδευτικών, ενώ η πρώτη ομάδα σχολείων διπλασίαζε τα μόρια προϋπηρεσίας ΜΟΝΟ για τους πίνακες από όπου θα προσλαμβάνονταν ως αναπληρωτές. Πολλοί επιλέξαμε τότε να συνεχίσουμε να δηλώνουμε τέτοια σχολεία κυνηγώντας το όνειρο του διορισμού εμπιστευόμενοι την κρίση του νομοθέτη. Ψεύδονται όσοι ισχυρίζονται ότι αυτά τα σχολεία επιλέγονται μόνο από τρίτεκνους και πολύτεκνους γιατί αυτοί προηγούνται στους πίνακες. Οι κατά τόπους δευτεροβάθμιες έχουν τα απαραίτητα στοιχεία όλων όσων υπηρέτησαν εκεί. Το καλοκαίρι του 18 έγινε μια αναμοριοδότηση των σχολείων (ΦΕΚ (3941Β/2018, Υπουργική Απόφαση 133529/ΓΔ4/7-8-2018) η οποία αργότερα αποδείχτηκε ότι αφορούσε μόνο τους μόνιμους γιατί ακολούθησε ο απαράδεκτος νόμος του κ. Γαβρόγλου. Ξαφνικά τα δυσπρόσιτα και η έξτρα μοριοδότηση αυτών, υπήρχαν μόνο για τους μόνιμους συναδέρφους και όχι για τους αναπληρωτές. Και δεν ήταν μόνο αυτό. Ήταν ένας νόμος με αναδρομική ισχύ. Ένας νόμος λαιμητόμος ο οποίος έκοβε στο μισό τις προϋπηρεσίες όλων όσων πίστεψαν, εμπιστεύτηκαν τον προηγούμενο νόμο. ΜΕ ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΙΣΧΥ!!!!! Έσβησε τις προϋπηρεσίες ετών αδιαφορώντας για τις θυσίες τόσων και τόσων ανθρώπων, όπως σβήνουμε τον πίνακα για να γράψουμε κάτι νέο. Στη χώρα όπου γεννήθηκε η δημοκρατία, είναι απαράδεκτο να ψηφίζονται τέτοιοι νόμοι. Το αποτέλεσμα αυτού ήταν την φετινή σχολική χρονιά 2019-2020 να υπάρξει τεράστιος αριθμός αρνήσεων ανάληψης ή ακόμη και παραιτήσεις σε δυσπρόσιτες περιοχές. Το μικρό επιπλέον οικονομικό βοήθημα (επίδομα παραμεθορίου - 67 ευρώ καθαρά), που δίνεται στους εκπαιδευτικούς αυτών των περιοχών δεν μπόρεσε και ούτε θα μπορέσει να αποτελέσει σημαντικό κίνητρο επιλογής αυτών των σχολείων. Όσοι προτείνουν κάτι τέτοιο είναι απλά αδαείς και οι μόνες χειμωνιάτικες εικόνες που έχουν από τέτοιες περιοχές είναι από τηλεοπτικά ρεπορτάζ. Η διπλή μοριοδότηση των δυσπρόσιτων σχολείων ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΛΗΡΩΤΕΣ πρέπει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να επανέλθει, αν θέλουμε να επιστρέψουν κι αυτά στην ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΗΤΑ. Δήμαρχοι μικρών νησιών αναφέρουν ότι εξαιτίας της έλλειψης καθηγητών αρκετοί μόνιμοι κάτοικοι, στην προσπάθειά τους να προσφέρουν στα παιδιά τους όχι φροντιστήρια αλλά την απαραίτητη δημόσια δωρεάν παιδεία, ωθούνται σε μετακόμιση σε μεγάλα αστικά κέντρα. Τους ονομάζουν μάλιστα «εκπαιδευτικούς μετανάστες». (https://www.koinignomi.gr/news/politiki/politiki-kyklades/2019/01/30/katafori-adikia-gia-toys-ekpaideytikoys.html) Σε μια ευνομούμενη Πολιτεία, όλα όσα ορίζει το Σύνταγμα περί προστασίας της νησιωτικότητας πρέπει πάντοτε να εφαρμόζονται και στην πράξη. Παράλληλα πρέπει να επανεξεταστεί επίσης και η ΔΙΚΑΙΗ αναδρομική ισχύς της διπλής μοριοδότησης και να αναγνωριστούν οι θυσίες όλων όσων υπηρέτησαν στις εσχατιές της χώρας τόσα χρόνια στηρίζοντας την δημόσια εκπαίδευση. Η μη αναγνώριση αυτών θα οδηγήσει σε στρεβλούς πίνακες, συνταγματικά αμφίβολους με παλιούς και νέους αναπληρωτές οι οποίοι ενώ θα έχουν υπηρετήσει στα ίδια δυσπρόσιτα, για το ίδιο χρονικό διάστημα δεν θα έχουν λάβει τα ίδια μόρια.