• Σχόλιο του χρήστη 'Si sapis, sis apis.' | 1 Μαΐου 2020, 23:45

    Τα λατινικά ομολογουμένως προσφέρουν την εμπειρία τριβής με την αρτιως δομημένη γλώσσα ενός εξοχου πολιτισμού. Αυτός ο πολιτισμός, της Ρωμαικης κοινωνίας δεν υστερεί σε τίποτα έναντι του αρχαίου ελληνικού, οπότε και η σημασία εκμάθησης των αρχαίων ελληνικών που εξετάζονται είναι ακριβώς ίση με των λατινικών τα οποία τώρα βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού. Ωστόσο, ο τρόπος εξέτασης των λατινικών στην πρακτική του εφαρμογή, ήτοι αποστήθιση μετάφρασης και γλωσσικών φαινομένων χωρίς δημιουργικότητα, αποτελεί επιεικώς φαινόμενο για γέλια. Η κοινωνιολογια, αποσο μπορώ να ανακαλεσω ουδέποτε θεωρήθηκε άχρηστη ως προς την δυνητική εφαρμογή των αρχών της στον κόσμο μας, στον κόσμο που μεγαλώνει ο μελλοντικός πολίτης. Με την κατάλληλη μεθοδολογια και αξιολόγηση των μαθητών μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης και οξυνσης του Νου. Είναι όμως ένα ισχυρό ζητημα το κατά πόσον θα αποφύγει την εξετασιοκεντρικη προσέγγιση και την σταδιακή παρακμή, δηλαδη την πατροπαραδοτη πορεία της ελληνικής παιδείας. Η αλήθεια, όπως με τα πιο πολλά ζητήματα, βρίσκεται κάπου στην μέση. Κάθε μάθημα προσφέρει κάτι και υστερεί σε κάτι άλλο. Αν δεν μεταβληθεί ο τρόπος διδασκαλίας και εξέτασης, καλύτερα ας καταργηθούν όλα, διότι στην πράξη δεν προσφέρουν κάτι ουσιαστικό. Είναι όμως και κάτι τελευταίο. Όλα τα υπόλοιπα μαθήματα του ανθρωπιστικου πεδίου αναλαμβανονται αποκλειστικά από εμάς τους φιλολόγους. Δεν θα μας πείραζε να δοθεί και στους κοινωνιολογους η ευκαιρία για μια μικρή συνεισφορά στην ανθρωπιστική καλλιέργεια των μελλοντικών φοιτητών και, ενίοτε, ένα βοήθημα οικονομικής ανέλιξης με την παροχή θέσεων εργασίας, οι οποίες σήμερα είναι εντελώς απαλλοτριωμενες από εμάς τους φιλολόγους.