Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΣ' | 14 Δεκεμβρίου 2010, 13:35

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σε εποχές με οικονομικά προβλήματα είναι δύσκολη η επιλογή της καλύτερης λύσης. Συμφωνώ με την γνώμη ότι ο μέντορας δεν πρέπει να είναι ένα πρόσωπο. Προτείνω λοιπόν ο μέντορας να είναι στο σχολείο του ο συντονιστής της ειδικότητας και ταυτόχρονα ο υποστηρικτής στο έργο και του νεοδιόριστου. Η ομάδα των καθηγητών που διδάσκουν το ίδιο αντικείμενο πρέπει να έχει ως συλλογικό έργο τον προγραμματισμό του διδακτικού έργου, την δοκιμή νέων διδακτικών μοντέλων, την υποστήριξη νέων και νεοδιόριστων καθηγητών ή και συναδέλφων που δυσκολεύονται με νέες διδακτικές πρακτικές (ΤΠΕ κλπ). Ο νεοδιόριστος έτσι θα μετέχει υποχρεωτικά σε περισσότερες ομάδες συνεργαζόμενων καθηγητών και θα αντλεί περισσότερες ιδέες και γνώσεις. Ο δεύτερος (βοηθός-νεοδιόριστος) καθηγητής στην τάξη θα έλυνε πολλά από τα προβλήματα του σύγχρονου ελληνικού σχολείου (προαγωγή της συνεργατικής μάθησης, υποστήριξη της μάθησης σε όσους μαθητές το έχουν ανάγκη άμεσα στην τάξη, καλύπτει τις πιθανές απουσίες του πρώτου και έτσι δεν υπάρχουν κενά, εκπαιδεύεται ο ίδιος τόσο στη διδακτική πρακτική όσο και στη διαχείριση δύσκολων καταστάσεων κλπ), όπως ήδη το έχουν εφαρμόσει αλλού. Ο πρώτος καθηγητής έτσι αποκτά το ρόλο του μέντορα και είναι πιο προσεκτικός λόγω της παρουσίας του δεύτερου. έτσι και ο βοηθός με την παρουσία του λειτουργεί θετικά για τον πρώτο.