Αξιότιμη κ. Υπουργέ, έμπειρα στελέχη του υπουργείου παιδείας,
το άρθρο 18 του προτεινόμενου νομοσχεδίου προκαλεί δυσμενείς συνέπειες στη μαθητική κοινότητα των προτύπων γυμνασίων, εξαιρετικά δυσανάλογες σε σχέση με τα υποτιθέμενα θετικά αποτελέσματα που επιδιώκει.
Το Γυμνάσιο και το Λύκειο ανήκουν στην ίδια βαθμίδα εκπαίδευσης, ως εκ τούτου πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μια ενιαία οντότητα, άποψη που συνάδει με το ισχύον σήμερα θεσμικό πλαίσιο, σύμφωνα με το οποίο οι μαθητές του πρότυπου Γυμνασίου εγγράφονται χωρίς εξετάσεις στο πρότυπο Λύκειο. Το θεσμικό αυτό πλαίσιο, με βάση το οποίο εισήχθηκαν οι φοιτούντες σήμερα μαθητές στο πρότυπο γυμνάσιο, η πολιτεία οφείλει να το διατηρήσει σε ισχύ μέχρι την αποφοίτησή τους από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σεβόμενη την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη απέναντι στο κράτος, εν προκειμένω πρωτίστως των μαθητών.
Άλλωστε η αναγκαιότητα αυτή αναγνωρίζεται από το ίδιο νομοσχέδιο στα Πειραματικά σχολεία που η φοίτηση προβλέπεται να είναι απρόσκοπτη για έξι χρόνια.
Αλλά πέρα από τους σήμερα φοιτούντες, εν γένει σε καμία περίπτωση δεν τεκμηριώνεται παιδαγωγικά και επιστημονικά η ανάγκη «ανανέωσης του μαθητικού πληθυσμού» που επικαλείται η αιτιολογική έκθεση . Η αναφερόμενη ανανέωση δεν συνάδει με το στόχο της αριστείας καθώς οι μαθητές που εκπαιδεύονται στο συγκεκριμένο σύστημα αριστείας διακόπτουν αιφνιδίως την εκπαίδευσή τους και καλούνται άλλοι μαθητές εκπαιδευμένοι διαφορετικά να ενταχθούν σε αυτό το σύστημα εντός μίας τριετίας, όπου το τρίτο έτος, όπως γνωρίζουμε, θα είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στην εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Τέλος, οι μαθητές του πρότυπου γυμνασίου, οι οποίοι ως γνωστόν είναι αριστούχοι, έχουν δημιουργήσει φιλίες, είναι ενταγμένοι στη μικρή σχολική τους κοινότητα και στην περίπτωση αποτυχίας τους, λόγω ενδεχομένως μιας κακής στιγμής κατά τις εξετάσεις για την εισαγωγή τους στο πρότυπο Λύκειο, τους εκριζώνετε βίαια από το σχολικό τους περιβάλλον και από τους φίλους τους. Μία φράση ακούμε τις τελευταίες ημέρες από αυτά τα παιδιά, και αυτή είναι «Είναι άδικο!» και είναι πραγματικά θλιβερό παιδιά δεκατεσσάρων ετών, άριστοι μαθητές, πειθαρχημένα και υπεύθυνα να αισθάνονται και να σκέφτονται ότι η πολιτεία είναι άδικη απέναντί τους.
Για τους ανωτέρω λόγους πρέπει να αποσυρθεί η συγκεκριμένη διάταξη.
Αξιότιμη κ. Υπουργέ, έμπειρα στελέχη του υπουργείου παιδείας, το άρθρο 18 του προτεινόμενου νομοσχεδίου προκαλεί δυσμενείς συνέπειες στη μαθητική κοινότητα των προτύπων γυμνασίων, εξαιρετικά δυσανάλογες σε σχέση με τα υποτιθέμενα θετικά αποτελέσματα που επιδιώκει. Το Γυμνάσιο και το Λύκειο ανήκουν στην ίδια βαθμίδα εκπαίδευσης, ως εκ τούτου πρέπει να αντιμετωπίζονται ως μια ενιαία οντότητα, άποψη που συνάδει με το ισχύον σήμερα θεσμικό πλαίσιο, σύμφωνα με το οποίο οι μαθητές του πρότυπου Γυμνασίου εγγράφονται χωρίς εξετάσεις στο πρότυπο Λύκειο. Το θεσμικό αυτό πλαίσιο, με βάση το οποίο εισήχθηκαν οι φοιτούντες σήμερα μαθητές στο πρότυπο γυμνάσιο, η πολιτεία οφείλει να το διατηρήσει σε ισχύ μέχρι την αποφοίτησή τους από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σεβόμενη την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του πολίτη απέναντι στο κράτος, εν προκειμένω πρωτίστως των μαθητών. Άλλωστε η αναγκαιότητα αυτή αναγνωρίζεται από το ίδιο νομοσχέδιο στα Πειραματικά σχολεία που η φοίτηση προβλέπεται να είναι απρόσκοπτη για έξι χρόνια. Αλλά πέρα από τους σήμερα φοιτούντες, εν γένει σε καμία περίπτωση δεν τεκμηριώνεται παιδαγωγικά και επιστημονικά η ανάγκη «ανανέωσης του μαθητικού πληθυσμού» που επικαλείται η αιτιολογική έκθεση . Η αναφερόμενη ανανέωση δεν συνάδει με το στόχο της αριστείας καθώς οι μαθητές που εκπαιδεύονται στο συγκεκριμένο σύστημα αριστείας διακόπτουν αιφνιδίως την εκπαίδευσή τους και καλούνται άλλοι μαθητές εκπαιδευμένοι διαφορετικά να ενταχθούν σε αυτό το σύστημα εντός μίας τριετίας, όπου το τρίτο έτος, όπως γνωρίζουμε, θα είναι αποκλειστικά αφιερωμένο στην εισαγωγή τους στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Τέλος, οι μαθητές του πρότυπου γυμνασίου, οι οποίοι ως γνωστόν είναι αριστούχοι, έχουν δημιουργήσει φιλίες, είναι ενταγμένοι στη μικρή σχολική τους κοινότητα και στην περίπτωση αποτυχίας τους, λόγω ενδεχομένως μιας κακής στιγμής κατά τις εξετάσεις για την εισαγωγή τους στο πρότυπο Λύκειο, τους εκριζώνετε βίαια από το σχολικό τους περιβάλλον και από τους φίλους τους. Μία φράση ακούμε τις τελευταίες ημέρες από αυτά τα παιδιά, και αυτή είναι «Είναι άδικο!» και είναι πραγματικά θλιβερό παιδιά δεκατεσσάρων ετών, άριστοι μαθητές, πειθαρχημένα και υπεύθυνα να αισθάνονται και να σκέφτονται ότι η πολιτεία είναι άδικη απέναντί τους. Για τους ανωτέρω λόγους πρέπει να αποσυρθεί η συγκεκριμένη διάταξη.