• Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Καρακιρισίδης' | 2 Μαΐου 2020, 12:22

    Η κλασσική παιδεία περιλαμβάνει τόσο τα αρχαιοελληνικά όσο και τα λατινικά κείμενα ως φορείς διαχρονικών ιδεών για την λεγόμενη ανθρωπιστική παιδεία. Είναι αδιανόητη η διατήρηση μόνο των αρχαίων ελληνικών και ο οβελισμός των λατινικών στην Ελλάδα, όταν σε παγκόσμιο επίπεδο οι κλασσικές σπουδές (Classics) έχουν ως αντικείμενο και τις δυο αρχαίες γλώσσες και όχι μια εξ αυτώv. Η χρησιμότητα ή όχι της γνώσης των γλωσσών αυτών δεν είναι το ζητούμενο, αλλά η κατανόηση της πνευματικής αξίας των κειμένων που έτυχε να γραφούν και να διασωθούν σε αυτές τις γλώσσες. Η εστίαση στη μορφοσυντακτική ανάλυση των λατινικών κειμένων πρέπει να παύσει (κάτι που ήδη έχει επιτευχθεί σε μεγάλο βαθμό στο μάθημα των Αρχαιων ελληνικών), και πρέπει να προαχθεί η συγκρότηση του καινούργιου μαθήματος με την ερμηνευτική και νοηματική προσέγγιση των κειμένων παράλληλα με την εκμάθηση της γλώσσας. Χωρις να κατεχω την επιστήμη της Κοινωνιολογίας ούτε να γνωρίζω το περιεχόμενο του μαθήματος, διάβασα σε παραπάνω σχόλια ορισμένες πληροφορίες που αντιλήφθηκα ότι θεματικές ενότητες του μαθηματος καλύπτονται ούτως ή άλλως από το μάθημα της Έκθεσης (ίσως όχι στον ίδιο βαθμό). Θα μπορούσε λοιπόν να ενισχυθούν τα αντίστοιχα κεφάλαια της έκθεσης με τη συνδρομή των Κοινωνιολόγων. Ειναι όμως γεγονός ότι δεν τίθεται ζητημα σύγκρισης των δυο μαθημάτων, αν θέλουμε να μιλάμε για κλασσική παιδεία. Τα λατινικά όντως "έπασχαν" ως μάθημα. Αντί να "θεραπευθούν", καταργήθηκαν από τον προηγούμενο υπουργό. Ας σταματήσει το πολιτικό "παιχνιδι" στον "βωμό" των δυο επιστημών, και να ληφθεί υπόψη η εμπεριστατωμένη επιστημονική άποψη και όχι τα συμφέροντα του καθενός.