Αξιότιμη κ. Κεραμέως,
Θα ήθελα να ξεκινήσω την παράθεση των απόψεών μου υπενθυμίζοντας, ότι η Παιδαγωγική είναι επιστήμη, που όπως όλες οι επιστήμες διέπεται από μεθόδους και αρχές. Και ως τέτοια ασφαλώς θα πρέπει να αντιμετωπίζεται.
Το να παίρνει κανείς απλά τον πίνακα των λειτουργούντων πειραματικών σχολείων, να διαγράφει τη λέξη πειραματικό και να την αντικαθιστά με τη λέξη πρότυπο, χωρίς καμία μελέτη ή πρόβλεψη για το μέλλον, επιτρέψτε μου αλλά κάθε άλλο παρά επιστημονικό είναι. Ποιος είναι τέλος πάντων αυτός ο αγώνας δρόμου, που πρέπει να μας βρει στο τέλος της κούρσας ασθμαίνοντας, με χ πρότυπα και ψ πειραματικά σχολεία σώνει και καλά;
Το να διατηρεί κανείς διασυνδεδεμένα τα δημοτικά της Μαρασλείου με το 1ο Πειραματικό Γυμνάσιο και το 1ο Πειραματικό Λύκειο σε διαφορετικές περιοχές και σε τρία διαφορετικά σχολικά κτήρια, αλλά να καταργεί τη διασύνδεση του ΠΣΠΑ που στεγάζεται σε ένα ενιαίο κτήριο, επιτρέψτε μου αλλά όχι μόνο στερείται παιδαγωγικής ή επιστημονικής προσέγγισης, αλλά και κοινής λογικής.
Το να διακρίνει κανείς προνομιακά μερικά σχολεία, ή μερικούς μαθητές/μαθήτριες έναντι άλλων (η περίπτωση των Μαράσλειων κραυγάζει) επιτρέψτε μου να θεωρώ ότι δεν τηρεί ούτε την αρχή της ισότητας απέναντι στο νόμο, ούτε βέβαια της διαφάνειας. Και επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω, το τετριμμένο αλλά πάντα επίκαιρο για τη γυναίκα του Καίσαρα.
Το να αδιαφορεί κανείς εάν μαθητές και μαθήτριες αλλάζουν σχολικό περιβάλλον κάθε τρεις και λίγο γιατί απλά δεν πέρασαν στις εξετάσεις αριστείας που τους φορτώνετε, χωρίς ούτε οι ίδιοι ούτε οι γονείς τους να τις έχουν επιλέξει, επιτρέψτε μου, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τις παιδαγωγικές πρακτικές ούτε με τις αρχές της ψυχολογίας του παιδιού/εφήβου.
Απολογούμαι εάν μακρηγόρησα, όμως νομίζω ότι όταν μιλάμε για ένα σχέδιο νόμου στο οποίο αναφέρεται 75 φορές η λέξη αξιολόγηση, είναι απολύτως θεμιτό και αναγκαίο να αξιολογείται τόσο το ίδιο το σχέδιο όσο και ο εμπνευστής μαζί με τη συντακτική του ομάδα.
Κυρία Υπουργέ. Γνωρίζετε ασφαλώς ότι οι εκφωνήσεις των θεμάτων των πανελλαδικών εξετάσεων κλείνουν με τη φράση «κάθε απάντηση επιστημονικά τεκμηριωμένη είναι αποδεκτή». Επιτρέψτε μου λοιπόν να μη θεωρώ το άρθρο 13 αποδεκτό, ως μη επιστημονικά τεκμηριωμένο.
Αξιότιμη κ. Κεραμέως, Θα ήθελα να ξεκινήσω την παράθεση των απόψεών μου υπενθυμίζοντας, ότι η Παιδαγωγική είναι επιστήμη, που όπως όλες οι επιστήμες διέπεται από μεθόδους και αρχές. Και ως τέτοια ασφαλώς θα πρέπει να αντιμετωπίζεται. Το να παίρνει κανείς απλά τον πίνακα των λειτουργούντων πειραματικών σχολείων, να διαγράφει τη λέξη πειραματικό και να την αντικαθιστά με τη λέξη πρότυπο, χωρίς καμία μελέτη ή πρόβλεψη για το μέλλον, επιτρέψτε μου αλλά κάθε άλλο παρά επιστημονικό είναι. Ποιος είναι τέλος πάντων αυτός ο αγώνας δρόμου, που πρέπει να μας βρει στο τέλος της κούρσας ασθμαίνοντας, με χ πρότυπα και ψ πειραματικά σχολεία σώνει και καλά; Το να διατηρεί κανείς διασυνδεδεμένα τα δημοτικά της Μαρασλείου με το 1ο Πειραματικό Γυμνάσιο και το 1ο Πειραματικό Λύκειο σε διαφορετικές περιοχές και σε τρία διαφορετικά σχολικά κτήρια, αλλά να καταργεί τη διασύνδεση του ΠΣΠΑ που στεγάζεται σε ένα ενιαίο κτήριο, επιτρέψτε μου αλλά όχι μόνο στερείται παιδαγωγικής ή επιστημονικής προσέγγισης, αλλά και κοινής λογικής. Το να διακρίνει κανείς προνομιακά μερικά σχολεία, ή μερικούς μαθητές/μαθήτριες έναντι άλλων (η περίπτωση των Μαράσλειων κραυγάζει) επιτρέψτε μου να θεωρώ ότι δεν τηρεί ούτε την αρχή της ισότητας απέναντι στο νόμο, ούτε βέβαια της διαφάνειας. Και επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω, το τετριμμένο αλλά πάντα επίκαιρο για τη γυναίκα του Καίσαρα. Το να αδιαφορεί κανείς εάν μαθητές και μαθήτριες αλλάζουν σχολικό περιβάλλον κάθε τρεις και λίγο γιατί απλά δεν πέρασαν στις εξετάσεις αριστείας που τους φορτώνετε, χωρίς ούτε οι ίδιοι ούτε οι γονείς τους να τις έχουν επιλέξει, επιτρέψτε μου, αλλά δεν έχει καμία σχέση με τις παιδαγωγικές πρακτικές ούτε με τις αρχές της ψυχολογίας του παιδιού/εφήβου. Απολογούμαι εάν μακρηγόρησα, όμως νομίζω ότι όταν μιλάμε για ένα σχέδιο νόμου στο οποίο αναφέρεται 75 φορές η λέξη αξιολόγηση, είναι απολύτως θεμιτό και αναγκαίο να αξιολογείται τόσο το ίδιο το σχέδιο όσο και ο εμπνευστής μαζί με τη συντακτική του ομάδα. Κυρία Υπουργέ. Γνωρίζετε ασφαλώς ότι οι εκφωνήσεις των θεμάτων των πανελλαδικών εξετάσεων κλείνουν με τη φράση «κάθε απάντηση επιστημονικά τεκμηριωμένη είναι αποδεκτή». Επιτρέψτε μου λοιπόν να μη θεωρώ το άρθρο 13 αποδεκτό, ως μη επιστημονικά τεκμηριωμένο.