Υπουργείο Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'APOSTOLIS' | 16 Δεκεμβρίου 2010, 14:55

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Σχετικά με τη θεσμοθέτηση του Ακαδημαϊκού Συνηγόρου, κατά το πρότυπο του Συνηγόρου του Πολίτη, ως αρχής διευθέτησης των ενδοακαδημαϊκών διαφορών. Ο συνήγορος θα πρέπει να προέχεται εκτός του πανεπιστημίου ωστε να αποφευχθούν φαινόμενα ευνοιοκρατίας και κάθε απόφαση να είναι αμερόληπτη. Για τις εκλογές και εξελιξεις ΔΕΠ ο όγκος των διαφόρων δικαιολογητικών θα πρέπει να μειωθεί δραστικά. Είναι ανεπίτρεπτο να στέλνει κανείς δεκάδες αντίγραφα απο βιογραφικά, αναλυτικά υπομνήματα και δημοσιεύσεις. Αυτή η διαδικασία πέρα απο το ότι έχει μεγάλο οικονομικό κόστος αποθαρρύνει και ικανούς υποψηφίους απο το εξωτερικό. Η λύση θα έιναι η υποβολή μιας αίτησης και ενός βιογραφικού απο τους υποψηφίους και κατόπιν ένα shortlisting απο το εκλεκτορικό σώμα. Ο υποψήφιος εφόσον προσκληθεί θα προσκομίσει όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά. Επίσης θα πρέπει να παρουσιάζει σεμινάριο σχετικά με τις δραστηριότητές του και το ερευνητικό του έργο (και όχι μόνο 15 λεπτα διδασκαλία) καθώς και ένα ερευνητικό πλάνο. Τα γνωστικά αντικείμενα να έι ναι ανοιχτά κα όχι στοχευμένα ωστε να αποθαρρύνονται ικανοί υποψήφιοι. Τα εκλεκτορικά σώματα τουλάχιστον στην αρχή θα πρέπει να έχουν 2/3 επιστήμονες του εξωτερικού που δεν μιλούν την ελληνική γλωσσα και 1/3 απο έλληνες επιστήμονες του εξωτερικού (εφόσον υπάρχουν κατάλληλοι στο γνωστικό αντικέιμένο). Έλληνες μέλη ΔΕΠ με φτωχά βιογραφικά έιναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ να συμμετέχουν σε διαδικασίες εκλογής-εξέλιξης. Έλληνες ΔΕΠ καταξιωμένα στο ερευνητικό τους αντικείμενο θα καθορίζονται απο συνεχή αξιολόγηση. Σχετικά με τις βαθμίδες. Πιστεύω ότι οι βαθμίδες επίκουρος, αναπληρωτής και καθηγητής έιναι οι πιο σωστές. Σχετικά με τις βαθμίδες λέκτορα και 407. Σκοπός αυτών των βαθμίδων είναι η παροχή διδασκαλίας. Και σε άλλα καλά πανεπιστήμια του εξωτερικού υπάρχει ο θεσμός του “adjunct lecturer”. Δε βλεπω το λόγο να μην υπάρχει το ίδιο και στην Ελλάδα εφόσον ο θεσμός όμως λειτουργεί σωστά και έχει χαμηλό κόστος για τα ΑΕΙ. Επίσης συμβόλαια θα πρέπει να γίνονται κατα προτίμηση με πιθανώς νέους επιστήμονες που έρχοντε σαν μεταδιδακτορικοί στα ελληνικά πανεπιστήμια έιτε με υποτροφίες απο το ελληνικό κράτος είτε με άλλα κονδύλια (πχ υποτροφίες απο ευρωπαική ένωση). Αν αποφασίσετε να θεσπίσετε θεσμό λέκτορα με σκοπό μόνο τη διδασκαλία τότε ο διορισμένος λέκτορας δε πρέπει να έχει δικαίωμα αίτησης σε άλλες ακαδημαικές θέσει του ίδιου γνωστικού αντικειμένου στο ίδιο ίδρυμα προς αποφυγή φαινομένων ευνοιοκρατίας. Επίσης πρέπει να περιοριστεί το φαινόμενο των εσωτερικών υποψηφίων. Δεν μπορεί να υπάρχει τμήμα ΔΕΠ με τα περισσότερα μέλη να έχουν πάρει διδακτορικό απο το ίδιο ίδρυμα. Επίσης αρκετοί μετά το διδακτορικό αποκτούν θέση μόνιμου προσωπικού (ΙΔΑΧ, ΕΤΕΠ κτλπ) που μετά απο μερικά χρόνια και τις κατάλληλες «παρέες» καταλήγουν σε θέσει λεκτόρων και επίκουρων με φωτογραφικές προκυρήξεις.